Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Mr. Kees van der Staaij: „Adoptiekinderen van homoparen komen in een dubbele uitzonderingspositie terecht

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Mr. Kees van der Staaij: „Adoptiekinderen van homoparen komen in een dubbele uitzonderingspositie terecht

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

De nieuwe adoptiewet maakt het voor Nederlandse homoparen mogelijk kinderen uit het buitenland te adopteren. Voor SGP-parlementariër Kees van der Staaij typeert het de dubbele moraal op dit gebied. „Het belang van de kinderen is ondergeschikt gemaakt aan de druk vanuit de homobeweging.

Het kan verkeren. Dertig jaar geleden werden adoptieouders uit de gereformeerde gezindte in eigen kring geconfronteerd met soms felle kritiek en vele vooroordelen. Nu behoort de Adoptievereniging Gereformeerde Gezindte (AVGG) met 230 aangesloten adoptieouders tot de grootste adoptieverenigingen in Nederland. Inmiddels heeft de vereniging ook een jongerencommissie van adoptiekinderen, die vertegenwoordigd is in het bestuur. Kees van der Staaij, sinds vorig jaar voorzitter van de AVGG, kent geen tweede vereniging die adoptieouders en geadopteerde kinderen bundelt.
Van der Staaij, in het dagelijks leven kamerlid voor de SGP, beschikt niet over cijfers waaruit valt op te maken dat onder de Nederlandse adoptieouders relatief veel reformatorische christenen zijn. „Duidelijk is wel dat er in de gereformeerde gezindte een heel positieve houding tegenover het krijgen en verzorgen van kinderen is. Het zou me niet verwonderen als dat ertoe leidt dat er verhoudingsgewijs meer wordt geadopteerd dan in andere gezindheden.
De reformatorische levensovertuiging levert in het algemeen geen problemen op als echtparen een kind willen adopteren. Wel wordt er door medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming nadrukkelijk aandacht aan besteed. „Door vragen als: Hoe zou je ermee omgaan als blijkt dat je kind homoseksueel is? Daar zijn wij ook persoonlijk mee geconfronteerd, in verband met de adoptie van onze kinderen uit Colombia. Belangrijk is dat je een eerlijk antwoord geeft, maar dat wel zorgvuldig formuleert. Daarnaast ben ik van mening dat het gesprek niet nog eens overgedaan moet worden door de bemiddelende instantie, de zogenaamde vergunninghouder, zoals we een keer hebben meegemaakt. Als justitie een beginseltoestemming heeft verleend, kan het niet zo zijn dat een medewerker van de vergunninghouder nog eens om aanvullend onderzoek vraagt. Daar hebben we ons dan ook tegen verzet. Met succes.

Emotionele druk
De lengte van de adoptieprocedure zag Van der Staaij in de jaren dat hij lid is van de Adoptievereniging Gereformeerde Gezindte gestaag toenemen. Het lange wachten veroorzaakt een zware emotionele druk op hen die ermee te maken krijgen. Nog moeilijker is de onzekerheid, weet Van der Staaij uit ervaring. „Als je te horen krijgt dat het drie jaar gaat duren, weet je waar je aan toe bent. Dat is nu vaak niet het geval. Dat levert ook allerlei praktische problemen op. Kan ik die afspraak nog maken? Hoe zit het met mijn werk als ik ineens weg moet?
Door de omgeving, die geregeld informeert, word je voortdurend aan de situatie herinnerd. Wij hadden op een gegeven moment de koffers gepakt staan, omdat we elk moment een telefoontje konden krijgen, waarna het toch nog maanden duurde. Dat is een bijzonder moeilijke periode. De kinderkamer die we al klaar hadden, hebben we op een dag maar weer als logeerkamer ingericht. Om wat afstand te nemen. Nog zwaarder is het als je al een fotootje van het kind hebt, dat op dat moment jouw kind wordt, terwijl je nog niet kunt afreizen.

Bijbelse lijn
De aanscherping van regels door adoptielanden en de toegenomen inspanning om eerst adoptieouders in eigen land te zoeken, zo mogelijk binnen de familiekring, waardeert Van der Staaij positief. „Het is een bijbelse lijn om kinderen niet zomaar weg te halen uit de omgeving waarin ze geboren werden. Duidelijk moet zijn dat ze daar echt geen toekomst hebben.
Aan de andere kant blijft interlandelijke adoptie, als laatste mogelijkheid, soms noodzakelijk. In het belang van het kind. Het lijkt me geen schande dat de adoptie tegelijk tot grote blijdschap van ongewenst kinderloze echtparen is. Onderzoek heeft aangetoond dat adoptiekinderen van echtparen die puur vanuit een gevoel van filantropie hebben geadopteerd, meer problemen hebben dan de kinderen van adoptieouders die een sterke wens hadden om voor een kind te zorgen.
Het brengen van een kind onder de band van het verbond mag in de optiek van Van der Staaij geen argument zijn om adoptie over de landsgrenzen te bepleiten. „Centraal staat het zorgdragen voor een kind als de natuurlijke ouders of hun familieleden daartoe niet in staat zijn. Adoptie is geen evangelisatiemiddel. Het is een voorrecht als een kind door adoptie een christelijke opvoeding krijgt, maar dat mag nooit het uitgangspunt zijn. Als het daarom gaat, zijn er ook andere middelen om er vorm aan te geven. Denk aan de scholen van Woord en Daad, waardoor tal van kinderen in aanraking komen met de bijbelse boodschap.

Drukmiddel
Door recente berichten over kinderhandel, waarvan ook een Nederlands adoptiekind de dupe zou zijn, hangt rond het adopteren van buitenlandse kinderen momenteel weer een kwade geur. „De publieke opinie over adoptie is grillig, weet Van der Staaij, „al geldt dat niet zozeer voor onze achterban. Daar is de houding tegenover adoptie nu overwegend positief.
Door een nieuwe adoptiewet is het binnenkort ook voor Nederlandse homoparen mogelijk om kinderen uit het buitenland te adopteren. Afgezien van zijn principiële afwijzing is het voor Van der Staaij opmerkelijk dat naar het oordeel van geadopteerde kinderen in Nederland niet is gevraagd. „Hun mening doet er blijkbaar niet toe. Het belang van de kinderen is ondergeschikt gemaakt aan de druk vanuit de homobeweging.
Adoptiekinderen van homoparen komen in een dubbele uitzonderingspositie terecht. Ze zijn niet alleen geadopteerd, maar hebben daarbij twee ouders van hetzelfde geslacht. De adoptielanden waarmee de Nederlandse vergunninghouders contact onderhouden, kennen nog geen kinderen toe aan homoparen, maar deze wetgeving zal ongetwijfeld gebruikt worden als drukmiddel. Met de mond wordt beleden dat het belang van het kind centraal moet staan, maar theorie en praktijk lopen hier duidelijk uit elkaar!

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 3 oktober 2007

Terdege | 108 Pagina's

Mr. Kees van der Staaij: „Adoptiekinderen van homoparen komen in een dubbele uitzonderingspositie terecht

Bekijk de hele uitgave van woensdag 3 oktober 2007

Terdege | 108 Pagina's