Digibron.nl, SAMENVATTING VAN HET SLOTWOORD,

Geliefde vrienden en vriendinnen, jongen en ouden :

Wij zijn weer gekomen aan het einde van deze ontmoetingsdag te Kampen. Het is de twaalfde ontmoetingsdag, die wij met elkander hebben mogen beleven.

Wij hebben in het laatste nummer van „Bewaar het Pand” enkele gedachten gewijd aan het woord kampen. Kampen is de naam van een plaats, de plaats die wij vandaag hebben bezocht en ook hebben kunnen bezichtigen.

Kampen is ook een werkwoord en dan wijst het op „strijden”.

Straks gaan we de plaats Kampen verlaten, maar het werkwoord kampen blijft; en gaat, als het goed is met ons mee. Daarom wilden wij u aan het einde van deze dag, enkele gedachten over het werkwoord „kampen”, dat is „strijden” meegeven. Wij denken in verband hiermee, aan hetgeen Paulus heeft geschreven aan zijn jeugdige vriend en broeder Timotheus en wat u lezen kunt in 1 Tim. 6 : 12a: „Strijd de goede strijd des geloofs”.

Het is niet alleen een woord van Paulus aan Timotheus, maar het is het Woord van God, dat tot ons allen komt. Laat een ieder daarom dit „bevel Gods”, als aan hem gegeven, ter harte nemen.

Daar was in de tijd van Timotheus veel strijd in de wereld, op allerlei terrein. Daar werd gestreden op het oorlogsveld. Daar werd ook gestreden in de stadions, waar men de sport beoefende. Daar werd ook gestreden in de wereld der geleerden, waar de filosofen van die tijd, hun meningen probeerden ingang te doen vinden. Wanneer u de dingen in grote lijnen weet te zien, is er nog niet zoveel veranderd, al leven wij zoveel eeuwen, nadat deze woorden door Paulus geschreven zijn. Want ook nu wordt er nog strijd gevoerd door de volkeren met elkander, een strijd, waarvan de aarde doordrenkt wordt met bloed, een strijd, die aan duizenden het leven ontneemt.

Zo ook op het terrein van de sport. Dit is een strijd die duizenden in zijn ban heeft, doch die op z’n hoogst de strijders niet meer verleent dan een verwelkelijke kroon.

Strijd is er ook op het terrein der geesten in het jaar 1976. Het gevolg hiervan is niet zelden, dat men hete hoofden krijgt en koude harten, en die de mens uiteindelijk buiten de hemel laat.

In zulk een wereld werd Timotheus en worden ook wij opgeroepen tot de strijd. Maar dat is dan een andere strijd, dan de wereld voert. Het is de „goede strijd des geloofs”.

Wat is dat eigenlijk voor een strijd?

Het is geen vleselijke strijd, maar een geestelijke strijd. Om die goede strijd te kunnen strijden, moet men een gelovige zijn. En dan geen gelovige, zoals er vandaag zovelen zijn, die het alleen maar in hun hoofd hebben zitten, maar een echte gelovige. Dat is een mens, die door de Geest Gods wederomgeboren is. Zulk een strijder heeft een hart dat voor de Koning klopt. Daar komt het voor alle dingen op aan. En dan laat zich de vraag niet onderdrukken: Heb ik zulk een hart? Hebben wij zulk een hart? Want als we zulk een hart niet hebben, dan kunnen we wel strijden, maar dan doen we het op z’n best niet beter dan een huurling. En huursoldaten zijn de besten niet. Die strijden alleen maar om geld, en misschien ook nog een beetje om eigen eer, maar niet met hun hart voor de koning, waar zij zich aan verhuurd hebben.

Een wedergeboren mens heeft een hart waarin de liefde tot God uitgestort is. Als hij strijdt, dan doet hij het uit liefde tot God en tot de zaak van God. Want die twee liggen in het verlengde van elkander. Voor God strijden en onverschillig zijn ten opzichte van alle dingen die met het koninkrijk Gods te maken hebben, is een onbestaanbare zaak.