LESSEN VAN DE VERVOLGDE KERK

LES I - AFHANKELIJK LEVEN

De reactie van de Noord-Koreaanse christenen op het verzoek om concrete gebedspunten is een schot in de roos. Het legt de vinger bij de zwakke plek van het westerse christendom. God wil dat we in alles op Hem vertrouwen en afhankelijk van Hem leven. Jezus zegt: ‘Wees niet bezorgd over uw leven: over wat u eten zult, of over uw lichaam: waarmee u zich kleden zult’ (Luk. 12:22). Hoewel de koelkasten van de meeste christenen in Nederland nog redelijk goed gevuld zijn, is er veel bezorgdheid. Velen zijn bezorgd over de crisis, bang om de baan te verliezen. Op zich heel begrijpelijk, want je zult je baan maar kwijtraken! De vraag is echter hoe we met deze zorgen omgaan. God belooft ons alles te geven wat we nodig hebben. Maar erop vertrouwen dat dit ook echt zo is, blijkt vaak nog niet zo eenvoudig te zijn.

De keerzijde van de grote welvaart waar we in de eerste jaren van dit millennium van profiteerden, heeft ervoor gezorgd dat we nog wel eens vergeten wat het is om in afhankelijkheid van God te leven. Danken voor een volle kar met boodschappen vergeet je snel als je genoeg geld hebt om alles te kopen waar je zin in hebt. Vervolgde christenen weten wat het is om de eindjes aan elkaar te knopen en een baan te verliezen vanwege het geloof in Jezus. In veel moslimlanden kom je als christen moeilijk aan de bak. Als je van moslim christen wordt, betekent dit vaak ontslag.

Eerder dit jaar sprak ik Habila, een christen uit het islamitische noorden van Nigeria. In november vorig jaar werd hij door zijn hoofd geschoten door moslimextremisten omdat hij weigerde zijn geloof in Jezus te verloochenen en moslim te worden. Door een wonder overleefde hij de aanslag. Hij moest samen met zijn zwangere vrouw en vijfjarige zoon vluchten naar veiliger gebied. Zijn huis moest hij achterlaten, zijn baan als taxichauffeur raakte hij kwijt. Toen ik hem vroeg hoe hij met al die tegenslagen omging, was zijn antwoord: ‘Als God voor het volk Israël een pad kan maken door de Rode Zee, dan kan hij ook voor mij een weg banen door een gebied waar ik geen wegen zie.’ Als we op deze manier met zorgen en moeilijkheden omgaan, wil dat niet zeggen dat alle problemen meteen uit de wereld zijn, maar je kunt wel vrede in je hart ervaren omdat bij de Hemelse Vader al je zorgen in vertrouwde handen zijn.

LES 2 - DE VEILIGSTE PLEK IS BIJ GOD

Toen ik met Habila sprak, kwam Daniel Dogo Awayi binnen, de lokale dominee van Habila. Hij had een lange reis gemaakt om Habila en zijn gezin op te zoeken.

De voorganger woonde nog steeds in Potiskum, de stad waar Habila inmiddels vandaan was gevlucht. Potiskum is een van de meeste radicale moslimsteden van Noord-Nigeria. Op de avond dat Habila was neergeschoten, werden nog zeven andere christenen vermoord omdat ze hun geloof in God niet wilden verloochenen. Ik vroeg dominee Awayi waarom hij niet wegvluchtte uit die gevaarlijke stad. Hij antwoordde weloverwogen: ‘De veiligste plek is daar waar God je op dat moment nodig heeft. Ik ervaar mijn aanwezigheid in Potiskum als Gods roeping. Zolang God een taak voor me heeft, zal me niks overkomen. Het is beter op een onveilige plek mét God te zijn, dan op een veilige plek zónder Hem.’ De woorden van deze dominee maakten diepe indruk. Wij wonen niet in een land waar we vanwege ons geloof neergeschoten worden. Wel kun je een geestelijke strijd ervaren. Als je in Gods Koninkrijk actief bent, zal satan altijd proberen dat werk af te breken, op veel verschillende manieren. Hij kan proberen je uit balans te brengen of je bang te maken. In een gemeente kan er zomaar verwarring en verdeeldheid ontstaan. Als we vervolging ook als een geestelijke strijd zien, hoef je niet in Nigeria of Noord-Korea te wonen om te zeggen dat je met vervolging te maken hebt.

Je kunt van God een taak of roeping ontvangen die je moeilijk vindt en waar je tegenop ziet. Een roeping waarvoor je het liefst zo snel mogelijk weg zou vluchten. Op zulke momenten zijn de woorden van ds. Awayi erg bemoedigend: de veiligste plek is daar waar God je op dat moment wil hebben! Dat betekent niet dat geen onheil je zal treffen, maar wel dat je dezelfde rust kunt ervaren als dominee Awayi uit Nigeria, die tegen me zei: ‘Ik ben niet bang voor degenen die alleen maar mijn lichaam kunnen doden. Als ik sterf gaat mijn ziel rechtstreeks naar de hemel om voor eeuwig bij God te zijn.’

LES 3 – HET LEVEN IS EEN REIS, GEEN EINDBESTEMMMING

Als christenen weten we dat het leven hier op aarde het voorspel is op datgene wat straks komt. Het aardse leven is maar een speldenprik in vergelijking met het eeuwige leven in Gods Koninkrijk dat ons te wachten staat. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het gesprek met mijn vervolgde broeders en zusters nodig heb om daar telkens weer aan te herinnerd te worden. Hoe druk kun je zijn met het werk binnen en buiten de kerk. Voor je het weet, ren je van de ene activiteit naar de andere. Allemaal erg belangrijke dingen, maar je neemt vaak te weinig tijd om in stilte Gods aangezicht te zoeken. Hoe vaak realiseer je je dat de voortgang van Gods Koninkrijk niet afhangt van jouw harde werken? Een paar jaar geleden ontmoette ik in de Indiase deelstaat Orissa de zestienjarige Job Pradhan. In het gebied waar hij woonde waren kort voor mijn komst ca. 100 christenen op gruwelijke wijze om het leven gebracht. De vader van Job stond op een lijst van hindoe-extremisten om te worden vermoord. Toen ik hem vroeg hoe hij dit allemaal beleefde, wees hij me op Bijbelteksten waar staat dat we als christenen met vervolging te maken krijgen. Zegt de Bijbel niet heel duidelijk: ‘In de wereld zult u verdrukking hebben’ (Joh. 16:33)? Bij Job was het niet de onzekerheid over de toekomst die de boventoon voerde, maar de wetenschap dat Jezus volgen en lijden onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn. Aan het einde van het gesprek zei hij vastbesloten: ‘Je moet beseffen dat het leven een reis is en geen eindbestemming.’ Wanneer je meer beseft dat we als christenen op doorreis zijn, is het eenvoudiger om hoofd- en bijzaken te onderscheiden. Ook is het makkelijker om te relativeren. God heeft jou niet nodig, maar wil je gebruiken voor de opbouw van Zijn Koninkrijk. En dat is een groot voorrecht!

LES 4 - HEB UW VIJANDEN LIEF

Er zijn Bijbelteksten die we lezen en beamen, maar waar we in de praktijk toch maar moeilijk mee uit de voeten kunnen. ‘Heb uw vijanden lief; zegen hen die u vervloeken’ is zo’n tekst (Mat. 5:44). Het zijn bekende woorden van Jezus in de Bergrede. Vaak komt het gesprek over deze tekst niet verder dan de opmerking dat het wel erg fijn is als je dit zo kunt ervaren. Het zou wel zo moeten zijn, maar ja… Ondertussen vinden we dat de woorden van Jezus wel erg ver van de realiteit af staan. In gesprekken met vervolgde christenen valt me op dat ze veel minder moeite hebben met deze tekst. Terwijl zij alle reden hebben om hun vijanden te haten. Habila uit Nigeria werd door zijn hoofd geschoten door moslim-extremisten. Toen ik hem vroeg hoe hij aankijkt tegen zijn belagers, was zijn antwoord: ‘Al op de avond dat ik ben aangevallen, heb ik de daders vergeven. Ik houd van hen. Ik bid ook voor hen. Het is mijn gebed dat ze gered worden en niet veroordeeld. Als ik de daders ooit ontmoet, zal ik ze op de schouder slaan en zeggen: God houdt van je.’ Toen ik Habila vroeg hoe hij dit zo kon beleven, antwoordde hij: ‘Jezus is liefde. Van nature zijn we allemaal veroordeelde criminelen. Dankzij Gods liefde heb ik het eeuwige leven ontvangen. Dat gun ik aan iedereen.’ Het geheim van Habila is dat hij op dezelfde manier kijkt naar zijn vijanden zoals Jezus naar ons kijkt. In Gods oog zijn we niet beter dan een moslim-extremist in Nigeria. Maar Hij heeft ons zo lief dat Hij ons wilde vrijkopen met het bloed van Zijn Zoon Jezus. Ik denk dat wanneer we als Nederlandse christenen iets meer deze houding zouden aannemen, er veel conflicten - ook binnen de kerk – veel sneller zouden zijn opgelost.

Richard Groenenboom is manager externe relaties bij SDOK (Stichting de Ondergrondse Kerk). Daarnaast werkt hij als verslaggever en presentator bij de Evangelische Omroep. Als ouderling-scriba is hij verbonden aan de CGK van Utrecht-West.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen