De lange preek duurde kort

"Amen", zei de dominee. Twee tellen nog was het muisstil. Toen ging er een zucht door de gemeente heen. Geen opgelucht gezucht, geen tolk van een volk dat naar het einde van de preek uitkeek. Hoe ervaart de dominee het als hij merkt dat de gemeente zijn preek 'indrinkt'? En wat doet hij als het precies andersom gaat, als tegen het slot van zijn preek moeders hun kerktassen voor de dag halen, jongens hun jas dichtritsen en meisjes nog een extra snoepje pakken?