Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

BESPREKING

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

BESPREKING

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

In de bespreking rond het dagthema kwamen verschillende zaken aan de orde, we geven u er een indruk van.

Soms zoeken mensen redenen om afscheid te nemen van de kerk, terwijl de gronden voor die beslissing dieper liggen dan die redenen. Naar dat laatste moeten we dan toch doorstoten. Maar we hebben er anderzijds ook alles aan te doen om de mensen die redenen niet te leveren; dat is ónze verantwoordelijkheid.

Tijdens de bespreking bleek dat ook rond dit thema (evenals op de vorige conferentie in 2009) de invloed van de evangelische beweging zich gelden doet. Van daaruit komt de roep: ‘Het gaat niet om de leer, maar om de Heer’… Dat beïnvloedt ons ontegenzeggelijk. In een gesprek daarover kan men beter niet inzetten op het verstand, maar op de eigenheid van het geloof, het rusten op Gods beloften. Daarbij is het ook goed om zó te preken dan men ‘zijn/haar naam hoort noemen’. Daarbij moet het ook gaan om de vergeving van de zonden. Daar dient het huisbezoek toch op toegespitst te zijn: dat op die manier de prediking vrucht draagt.

Ook bij de verhouding kennis en gevoel speelt de invloed van de evangelische beweging een grote rol. En onderschat daarbij de invloed van onze cultuur niet. De accenten verschoven gaandeweg van kennis naar gevoel. Dat laatste mag niet uitgeschakeld worden, maar het eerste mag niet ondersneeuwen. Laten wij de invloed van de evangelische beweging bespreekbaar maken, ook op catechisaties. Het gaat er daar wat vlotter aan toe dan bij ons… dat trekt begrijpelijkerwijs aan. Maar wat zit er werkelijk achter? Met de gereformeerde belijdenis hebben we goud in handen voor het gesprek inzake deze beweging. Anderzijds verwoordde een conferentieganger dat ook eerlijk gezegd moet worden, dat gevoel en kennis in de evangelische beweging meer samen opgaan dan men van de buitenkant af denkt. De wal keert ook daar het schip. Toch… als het gaat om hun invloed in onze kerken, dan neemt men geen hang naar Bijbelstudie waar, maar juist een hang naar gevoel, sfeer, beleving en muziek.

Wat zouden we als kerken kunnen doen om het peil van kennis van belijdenisgeschriften hoger te maken? Een conferentie kan wel helpen, aldus de inleider… maar de bezoekers daarvan hebben het meestal het minst nodig. Volwassenencatechese is een mogelijkheid. De leerdiensten staan onder druk. De tekst van de HC moet in de 21e eeuw tot klinken gebracht worden, én het moet duidelijk worden, dat de Schrift er in doorklinkt. Bij het onderzoek van belijdeniscatechisanten op de kerkenraad blijkt vaak een gebrek aan kennis. De kerkenraad zal daarbij de vinger aan de pols houden. Dat moet dan natuurlijk niet pas op de avond van aanneming gebeuren; de predikanten hebben er een eigen verantwoordelijkheid in, tijdens het seizoen. Leg vast wat een belijdeniscatechisant echt dient te weten en houd je daaraan. In sommige gemeenten is er een praktijk van een tweejarige belijdeniscatechisatie. Overigens klonk verschillende keren op deze conferentiedag de overtuiging, dat men bij kennis van het hart overigens ook graag verder wil leren!

Catechismuspreken zijn van belang. Maar - zo klonk uit de zaal - laat de vormgeving dan niet hetzelfde zijn als bij de morgendienst. De vorm van de klassieke leerdienst kan een belemmering zijn om het doel te bereiken: verdieping van kennis van het Woord van God. De kern zal echter toch de prediking blijven. We bepreken daarbij de catechismus niet, maar we bepreken het Woord van God, vanuit een bepaalde invalshoek die de catechismus aanreikt. De vormgeving daaromheen, daar verwachten we het niet van hopelijk. Men zou ook op de catechisaties de catechismusdienst nog eens terug laten keren. Dat geeft verbinding. En een gesprek op zondagavond over de catechismuspreek kan ook bruggen slaan. Maar zo’n nabespreking is wel iets anders dan een preek, dus laat het met recht een ‘nabespreking’ zijn!

Er is in onze tijd dringend behoefte aan permanente educatie. Denk aan het Joodse leerhuis. Dat gebeurt in ieder geval al d.m.v. de catechismusprediking; daar leren we met hoofd en hart.

Hoe gaan we om met mensen met vragen als die van Franca Treur? Wanneer zij geen antwoorden krijgen, lopen ze toch het gevaar op drift te raken. Dat dienen we te onderkennen. Toch zijn de vragenstellers niet degenen die echt op onderzoek gaan, om tot antwoorden te komen. Maar als de vraag klinkt: ‘Hoe vind je de Here nu en hoe kom je tot de vergeving van zonden, en de ‘stilte’ daaromheen?’ ga dan naast de vragensteller staan en niet erboven. En wijs op het volharden in het gebed: ‘Hij zal zeker komen op onze vraag: ‘Wanneer komt God?’ Tot zelfs op de grote dag!

Gedeeltelijk moeten we ook zoeken naar nieuwe antwoorden op nieuwe vragen, die een vorige generatie niet stelde. Dat antwoord staat echter niet los van het antwoord van het geloof: dat is immers een genadegave van God - die je niet in de vingers krijgt. Maar laat men toch de Schriften lezen, met een luisterend oor. Je zult zien: het leven verandert erdoor.

De liefde van God wacht niet op ons zoeken, maar komt onverdiend en uit genade. Gods zoeken gaat ons zoeken vooruit. God zoekt het verlorene: Lucas 15. Zo is Hij ook vandaag nog op zoek. Anderzijds: Zoekt God altijd even hard? Moeten we er geen rekening mee houden dat er behalve gebrek aan inzet en betrokkenheid ook nog sprake kan zijn van het verborgen houden van de Here? We zijn er aan gewend geraakt om op onze wenken te worden bediend. Maar zo gaat het er geestelijk niet aan toe! Hebben we de Here te lang laten roepen en laten zoeken, en ons nìet laten vinden? Dreiging en verbondswraak mogen niet ondergesneeuwd raken. Toch denkt Hij ook in de toorn nog aan zijn ontferming. De Heiland is gekomen om te zoeken wat verloren is. En zo zal helder klinken: we zijn hier als verloren mensen. Ja, wij allen. En zo op zoek naar een vergevend God in Jezus Christus.

Dit artikel werd u aangeboden door: Christelijk Gereformeerde Kerken

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 juni 2010

Ambtelijk Contact | 24 Pagina's

BESPREKING

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 juni 2010

Ambtelijk Contact | 24 Pagina's