Waar zijn de jongeren?

Honderden jongeren bezoeken eens in de twee weken, soms zelfs iedere week een jeugdvereniging. Zo wordt de JeV in Krabbendijke iedere twee weken door zo'n 40, 45 leden bezocht. Voorzitter Nico Huizen schat dat de vereniging daarmee "ongeveer zo'n twintig tot 25 procent van de jeugd van onze gemeente bereikt." Huizen vindt het belangrijk dat jongeren een vereniging bezoeken. "Een vereniging is een middel dat de Heere kan en wil gebruiken om Hem te vinden. Verder is het goed bezig te zijn met bezinning op de wereld waarin wij leven aan de hand van Gods Woord. Natuurlijk is het ook goed om andere (kerkelijke) jongeren te ontmoeten en contacten te hebben. En tenslotte is het een goede voorbereiding op de zondag."

Ook zangavonden blijven publiek trekken. Vrijwel iedere zaterdag is er wel ergens in het land een samenzangavond. Of niet alleen ergens, maar ook elders. En de meeste avonden worden druk bezocht. Hoeveel jongeren regelmatig zangavonden bezoeken, is moeilijk in te schatten. Eén van de mensen die regelmatig zangavonden organiseert, is Arend-Jan Wielink van concertorganisatie NHC. "Wij organiseren vijf of zes grote concerten per jaar. Daar komen heel wat bezoekers op af. Als we bijvoorbeeld in de Bovenkerk Kampen zitten hebben we gemiddeld zo'n duizend bezoekers. Er zijn altijd best veel jongeren aanwezig. Als we bijvoorbeeld een concert organiseren met 'Duo Friends' bestaat meer dan de helft van de bezoekers uit jongeren."

Wielink stelt dat een concert een "verantwoorde besteding van de vrije tijd" is. "We streven naar afwisselende avonden. Voor verschillende jongeren is het bezoeken van deze avonden zelfs reden geweest om een bepaald instrument te leren bespelen." Niet alle jongeren trekken er op uit. Een kleiner deel blijft gewoon thuis. Bij pa en ma op de bank. Niet omdat zij geen vrienden hebben, maar omdat het thuis gewoon gezellig is. Sommige ouders stellen bewust het huis open voor vrienden.

Discotheek

Niet alles is koek en ei. Er zijn nogal wat reformatorische jongeren die de zaterdagavond doorbrengen in refocafés. Uitgaansgelegenheden die - de naam spreekt voor zich - vooral door refo's worden bezocht en waar gedronken, gegeten en gekletst kan worden. Ook flirten is een geliefde activiteit. Dat jongeren voor zo'n uitgaansgelegenheid kiezen - en niet voor een bezinnende activiteit - geeft te denken, al is zo'n gelegenheid 'beter' dan een bierkeet of een disco.

Onderzoek onder ruim 1000 catechisanten van 17 Gereformeerde Gemeenten levert op dat het bezoeken van cafés redelijk geaccepteerd is: een kwart van jongeren is daar regelmatig te vinden. Zo geeft niet minder dan 1 3 procent aan méér dan één keer per week naar het café te gaan. Nog eens een krappe tien procent doet dat één keer per week. Nog eens een kwart van de catechisanten geeft aan soms naar een bar te gaan. De bioscoop wordt minder bezocht dan de bar: iets minder dan de helft van de jongeren is daar wel eens te vinden. Een enkeling gaat meer dan één keer per week, een iets groter percentage gaat altijd één keer per week en ruim 35 procent is soms in de bioscoop te vinden. Het bezoeken van een discotheek is voor veel jongeren een stap te ver. Zo'n vijf procent komt daar één keer per week of vaker, precies 1 3 procent bezoekt soms een disco. Overigens zijn er ook refo-jongeren die houseparties bezoeken. Iemand van de Stichting Naar House, een organisatie die evangeliseert bij houseparties, vertelde

onlangs dat hij door een refo-jongere werd aangesproken terwijl hij stond te evangeliseren bij zo'n party. Hij sprak over de liefde van God. Maar de evangelist werd vermaand. Dat stond niet in de Bijbel, zo vertelde de jongere. Om daarna te verdwijnen in de housende massa en een nacht lang te gaan dansen op de dreunende muziek.

Hinken

Het onderzoek lijkt te bevestigen dat de refo-jongeren eigenlijk uit drie groepen bestaan. Groepen die niet precies af te passen zijn: ongeveer een kwart is onverschillig, dreigt af te haken. Ruim een derde is positief, betrokken, meelevend. Een middengroep van zo'n veertig procent aarzelt en hinkt op twee gedachten.

Die cijfers zijn zorgwekkend. W. Büdgen, voorzitter van de Centrale directie van het Wartburg College, plaatst de cijfers in een groter geheel. "Bij het ontbreken van wezenlijke zingeving wordt de vervanging gezocht in een beleveniscultuur. Meer dan ooit zijn jongeren gevoelens, sensaties gaan consumeren. Om die behoefte te bevredigen, is zelfs een heel nieuwe economische sector ontstaan die gespecialiseerd is in de organisatie van spanning, sensatie of een goed gevoel. Hoe meer het leven gericht is op beleven en hoe minder op levenservaring, hoe meer gezocht wordt naar manieren om toch inhoud aan het leven te geven. Dat wordt dan gezocht in een steeds intensievere kick."

Toch is de onderwijsman niet uitsluitend negatief. "We moeten oppassen voor al te gemakkelijk veroordelende conclusies. Jongeren leven helemaal niet in een gemakkelijke tijd. Een toenemend aantal is zich dat steeds meer bewust aan het worden. Een heel belangrijk positief aanknopingspunt is de openheid onder veel jongeren. De eerlijkheid waarmee ze zaken onder woorden brengen, maar niet zelden ook bereid zijn om naar kritisch naar zich zelf te kijken, is hartverwarmend. Wel is een belangrijke voorwaarde daarvoor een relatie met een opvoeder die zich ook kwetsbaar kan en wil opstellen."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen