Kinderkamp Moldavië

Moldavië, zaterdag 13 juli 1991 In het kinderkamp, georganiseerd door de niet-geregistreerde baptisten, is het een drukte van belang. Iedereen is bezig met het pakken van z'n spullen, het schoonmaken van dc tenten, met het vegen en poetsen van alles wat vuil is. Ruim 200 kinderen hebben de afgelopen drie weken ccn fijne vakantie gehad. Zc hebben genoten van de frisse, gezonde boslucht. van het (vaak hollandse) eten, dat in overvloed aanwezig was.

Helaas zit hun vakantie er nu op. Vandaag gaan ze weer terug naar Gomel en naar andere plaatsen in Wit-Rusland. Ze gaan terug naar lucht die niet gezond is. Waar ze vaak zo moe en lusteloos zijn en zich niet kunnen kon cent re ren. Hoofdpijn en opgezette lymfeklieren zijn geen ongewone verschijnselen. Het voedsel is besmet met ccn hoge dosis radioaktiviteit. Het is al vijfjaar geleden, de ramp met de kerncentrale in Tsjernobyl.

De gevolgen zullcn zeker 100 jaar merkbaar zijn.

De kinderen lopen over het kampterrein. Gelukkig is het nu droog. De zon heeft deze week fel geschenen en de drassige grond veranderd in een terrein zonder modder. Wat zagen de kinderen en tenten eruit toen het zo regende, nu alweer een week geleden. Wat een wonder dat er niet meer kinderen ziek geworden zijn van de vochtige omgeving, van de doorweekte kleren. Op nog geen 20 kilometer afstand zijn er negen dagen geleden vijftig mensen verdronken.... Twaalf kinderen zijn in dat dorp wezen kijken en brachten, diep onder de indruk, verslag uit aan de rest van de groep. Naast de vele bijbelstudies en preken die iedere dag gehouden zijn, is deze gebeurtenis een bijzondere preek: de dood kan komen als een dief in de nacht en zonder de komst van dc Heere in je hart, is de dood een verschrikking.

Alexander zet zijn tas neer. Z'n kapotte broek zit erin en nog wat spulletjes. Met een schuin oog kijkt hij naar dc afgezette ruimte in het midden van het veld. Hij heeft deze weken heel wat keren in het 'zondaarshok' gezeten. Vechten met z'n broertjes en zusje, hen slaan en schoppen, iedere dag was er wel een reden waarom hij zijn tijd daar ccn poosje door moest brengen. Ze zijn thuis met tien kinderen. Wonen in een driekamerflat. Vader is iedere dag dronken cn slaat moeder, die sinds vier maanden naar de kerk gaat. Dc kinderen gaan met haar mee en bezoeken de zondagsschool. Voor hen is cr ook een plaats in het kamp.

De laatste vier dagen heeft Alexander niet in het hok gezeten. Onder invloed van Daniël, een hulpleider, kwam hij ertoe zich helemaal te wassen. Zelfs zijn kleren kregen ccn beurt cn het vechten was ook voorbij. Steeds zoekt hij nu Daniël op. leunt tegen hem aan en vraagt alle aandacht cn liefde.

Ook voor Pavel is het dc laatste dag. Hij wil nog helemaal niet naar huis. Het is hier zo fijn! Jammer genoeg is het hem niet gelukt een fiets uit Holland toegezegd tc krijgen. En op de vraag van deze zevenjarige jongen of het systeem dan niet veranderd kan worden in de winkels, zodat hij gemakkelijker aan een fiets kan komen, moest ook negatief geantwoord worden. Helaas. Tenslotte is het ccn fiets geworden op een sticker. Nathalie veegt de tent schoon. Af en toe haalt ze ook een vervelende traan weg. Zc heeft het zo naar haar zin gehad. Vooral de bijbelstudies

en de fijne gesprekken zullen haar altijd bijblijven. Straks moet ze weer naar school en krijgt ze ook haar vioollessen. Dc sfeer op school is het laatste jaar gelukkig wel verbeterd. Een paar jaar geleden dwong de direkteur haar om pionier tc worden. Belde haar moeder hier verschillende malen over op. Toen ze toch weigerde, gingen de cijfers naar beneden.... Nathalie leest graag in de Bijbel en schrijft brieven naar vrienden in andere landen. Ze heeft in dit kamp nog meer nieuwe vrienden leren kennen. Ze verheugt zich cr nu al op deze kontakten aan te houden.

Om tien uur klingelt dc bel over het terrein. Van alle kanten komen de kinderen en de leiders naar de verzamelplaats. Ieder zet zich neer op de zelfgemaakte houten bankjes. Tussen de bomen hangt ccn spandoek met de woorden ..Uit de mond der zuigelingen en der kinderen hebt Gij sterkte gegrondvest”.

Alle ogen zijn nu gericht op Daniël Petrowitz. hoofdleider van het kamp. Hij begint deze afscheidsbijeenkomst met vioolspel. Kol ja speelt op de gitaar, wat meisjes zingen. Kolja vertelt een verhaal uit de Bijbel. De geschiedenis van Achan. die in Ai genomen had van de buit. Dc Heere maakte bekend aan Jozua dat er een ban was in het midden van het volk. Die ban bleek Achan te zijn. Hij moest gestenigd worden. ..In het kamp zijn deze week spullen ontvreemd", zegt Kolja. ..geld en schoenen." Ernstig en bewogen roept hij de dader op om tc bekennen en boete te doen. Niet om het geld maar om de onrust en de onvrede die er in het hart van de dief moet zijn. tc doen verdwijnen.

Na het zingen van wat liederen volgt een grote verrassing voor de kinderen. Ze hebben al eens gekeken naar de grote stapel boeken die op dc tafel ligt. Aan de boom. naast de tafel, hangt een linnen tas. De kinderen begrijpen de letters 'Een geopende deur' niet. die er in het hollands op afgedrukt zijn. Maar dat wordt nu uitgelegd. Voor de aktie 'Een geopende deur' is veel geld opgehaald door kinderen en jongelui uit Holland. Van dat geld zijn Bijbels gedrukt en dc christenreis van John Bunyan in de russische taal. Er was nog geld over en daar zijn deze boeken van gekocht, voor jullie. Het is niet zomaar een boek. Nee. het belangrijkste boek van dc wereld, de Bijbel, wordt hierin naverteld. Er staat in dat we allemaal bekeerd moeten worden en hoe dc Heere wil dat wij leven. Jullie in Rusland, dc jongeren die aktie gevoerd hebben, in Holland. De kinderen luisteren naar de in het russisch gelezen en nu in het hollands gezongen psalm 121. Afscheid van deze groep kinderen.... „De Heere zal jullie uitgang en ingang bewaren. Van nu aan tot in eeuwigheid". Velen van hen gaan vandaag weer terug naar hun ongelovige ouders en families. God alleen weet hoe hun toekomst er uitziet. Zijn Woord dat gesproken is in deze kampweken en dat nu meegaat, zal niet ledig terugkeren, maar doen wat Hem behaagt.

Met blijde gezichten komen de kinderen naar voren als hun namen afgelezen worden. Ze nemen de kinderbijbel in ontvangst en bekijken aandachtig de mooie tekeningen. Een laatste afscheidslied klinkt door de bossen van Moldavië. Dan rijdt de bus voor. Handen worden geschud. De kleintjes krijgen nog een ballon. Afgeladen vol vertrekt het zeer oude, verroeste vervoermiddel vol met deuken en gaten, richting station. Het kampterrein ligt er verlaten bij en wacht op ccn nieuwe groep kinderen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen