Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

DE JAARVERGADERING

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

DE JAARVERGADERING

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Klokslag half tien wordt de vergadering geopend. Uit alle delen des lands zijn jonge mensen van de Gereformeerde Gemeenten en vele belangstellenden (we zagen er o.a. uit Nunspeet, Eerbeek, St. Maartensdijk enz.) samengekomen om deze vergadering, waarnaar al reeds lang werd uitgezien, weer bij te wonen.

Nadat gezongen is Ps. 60 : 1 en 7 en ook Ps, 60 is gelezen, gaat de voorzitter in gebed.

Openingswoord

Aan het openingswoord van de voorzitter ontlenen we het volgende:

Als wij U welkom heten, dan is dat in een betekenisvol samenzijn, in een vergadering, die staat in het teken van rouw en droefheid.

Wat is er ontzaglijk veel gebeurd in het kerkelijk leven onzer gemeenten; in één jaar tijd; 4 van onze predikanten hebben wij aan de groeve der vertering moeten afstaan. De laatste van deze vier, ds. Dieleman op zulk een aangrijpende wijze ontrukt uit zijn gezin en gemeente.

Dat heeft voor ons allen zoveel te zeggen.

Het is werkelijk onvergetelijk, wat wij hebben meegemaakt.

Eerst ds. de Wit en ds. v. d. Berg, die onze arbeid zulk een warm hart toedroegen, toen ds. v. Stuyvenberg, eenvoudig in alles en levende in de vreze des Heeren, zo plotseling weggenomen en nu ds. Dieleman.

Wat vermenigvuldigen zich dan de gedachten.

Ds. Verhagen memoreert de reis naar de vergadering van het Curatorium, waar hij 2 l uur te laat aankwam door het /2 treinongeval te Nunspeet, waarbij een militair zo tragisch om het leven kwam. Maar de Heere bewaarde nog.

Hoe diep was de indruk hiervan op de vergadering van het Curatorium en met welk een ernst werd gesproken over cle kortstondigheid van het leven.

En ziet, nog diezelfde dag treft clat ontzettend ongeval onze broeder Dieleman. Daarom — onze vergadering staat in het teken van rouw. God heeft gesproken! En nu zoekt cle een de oorzaak hier en cle ander daar, maar één ding blijft er over: Enerlei wedervaart cle rechtvaardigen en de goddelozen.

Laten wij toch geen toepassingen maken. God voert Zijn raad uit.

Ds. Dieleman is nu als herder afgelost, heeft de herderstaf neergelegd en behoort nu bij clie kudde, die niemand tellen kan.

God neemt Zijn knechten weg.

Onze voorgelezen Ps. 60 is een gouden kleinood tot lering.

Velen spreken graag over de breuk. Maar beter is een vluchten tot God en bidden om genezing van clie breuk. Mensenheil is slechts ijdelheid.

De dichter mocht opzien tot God. In God zullen wij kloeke daden doen.

Mocht dat alles cle praktijk van ons leven zijn. Daar ontbreekt het zo dikwijls aan. Zie clat aan cle wijze en dwaze maagden. Uitwendig is er geen verschil, beide zijn vervuld met toekomstverwachting. Waarop is die gebaseerd? Toen het er op aan kwam, was van de dwaze maagden cle zaak niet in orde. Ze hebben nog geklopt, want ze meenden vast, clat het wel goed stond.

Maar clie gereed waren gingen in. Welk een voorrecht!

Dat wij, als verenigingen wijsheid van boven mochten ervaren. Dat ons het Woord des Heeren: „Kent uwe ongerechtigheid" toch niet ledig zou laten en wij door genade mochten gegrond zijn op clie rots — Jezus Christus, geborgen in de Ark der behoudenis.

De Heere stelle ons werk en dat van de plaatselijke verenigingen tot een rijke zegen. Hij schenke ons niet alleen alles wat we nodig hebben uit het tuighuis van Zijn Woord, om de tijdgeest te kunnen wederstaan, maar bovenal cle genade van Zijn Zoon. Die dat mogen bezitten, kunnen het buiten Hem niet meer stellen. Voor clie is het een altijd doorgaande behoefte cle bede van Ps. 90 te beleven: „Leer ons alzo onze dagen tellen."

De Heere zij deze dag in ons midden en binde ons in deze dagen van verscheuring meer en meer aan elkander en schenke ook het bestuur van het Landelijk Verband al het nodige.

Na deze met stille aandacht beluisterde openingsrede heet cle voorzitter bijzonder cle sprekers hartelijk welkom.

Een telegram van aanhankelijkheid wordt gezonden aan H.M. Koningin Juliana en nog diezelfde dag, doch helaas juist na de vergadering, kwam een telegram waarin H.M. Haar gevoelens van dank liet overbrengen.

Ook aan ds. A. de Blois wordt een telegram van hartelijke vriendschap met een groet der vergadering gezonden.

JAARVERSLAGEN

Uit het jaarverslag van de secretaris blijkt, dat thans 39 verenigingen bij het L.V. zijn aangesloten.

Het totaal aantal leden is beduidend gestegen. Met het blad „Daniël" gaat alles gelukkig tot grote tevredenheid. Ook het verslag van de penningmeester geeft reden tot dankbaarheid, zodat alles bijeen genomen het naar het uitwendige heel goed gaat. Uit het verslag van de penningmeester blijkt ook, dat er het laatste jaar zo buitengewoon goed is gedacht aan het Gr. L. F.

Er was daarvoor een achterstand die zorgen gaf, maar dat is gelukkig voorbij. Bijzondere dank is hier zeer op zijn plaats aan de agenten die zo trouw aan het begin van het jaar iets vragen aan de abonnees voor dit mooie doel.

Nadat de voorzitter mededelingen heeft gedaan in betrekking de gang van zaken op de huishoudelijke vergadering geeft hij het woord aan de weledele heer Kramp van Berkenwoude, die een uitmuntend verzorgd referaat houdt over: „Blikken in Bunyan's Pelgrimsrei ze."

Referaat dhr. Kramp

Na een korte inleiding zegt spreker eerst iets over Bunyan's dagen, vervolgens over Bunyan's leven, om tenslotte en in hoofdzaak het meest bekende werk van deze prediker van Bedford te behandelen. Bunyan heeft veel geschreven, doch er is maar één Christenreize.

Na een goddeloos leven is deze zo bekend geworden prediker tot volle inkeer gekomen onder de prediking van Giffard die hij later opvolgt.

Doordat hij het verbod tot prediken overtrad, komt hij in de gevangenis en daar heeft hij veel geschreven en is ook en wel bijzonder zó de kerk des Heeren tot zegen geweest.

De heer Kramp behandelt achtereenvolgens de meest bekende fragmenten uit dit werk. Hiervan een enkel woord te zeggen, zou van het geheel een verkeerde indruk geven. Genoeg is het, dat wij het geheel reeds een uitmuntend verzorgd referaat noemden.

Een wel niet langdurige, maar zeer interessante bespreking volgde nog en het is ten volle verdiend, als de voorzitter dhr. Kramp hartelijk dank zegt voor zijn werk.

De morgenvergadering wordt na het zingen van Ps. 119 : 9 en 10 met dankgebed gesloten door cle weleerw. heer ds. H. Rijksen.

Bij heropening van de vergadering nam. 2 uur wordt gezongen Ps. 68 : 13 en gaat dhr. Tj. Molenaar voor in gebed.

Referaat dhr. Hoogsndoorn

De secretaris van het Landelijk Verband behandelt nu een Bijbels onderwerp „David".

Voornamelijk betreft het clie episode uit Davids leven, waarin hij tijdens cle regering van Saul cle strijd aanbindt met Goliath, om aan het einde van dit onderwerp enkele reacties op dit optreden te behandelen en deze te vergelijken met cle reacties bij de geboorte en het optreden van cle meerdere David, Davids grote Zoon.

Slotwoord

Ds. K. cle Gier, die bereid gevonden was een slotwoord te spreken, begint naar aanleiding van cle morgenvergadering te vertellen, hoe hij vier jaar geleden Bedford had gezien en ook de kerk, waar Bunvan zo dikwijls gepreekt heeft. Achter in clie kerk stond een deur, cle deur van cle gevangenis, waarin Bunyan had gevangen gezeten.

Voor in het kerkgebouw een tafel. Daarop lagen uitnodigingen voor cle dienst van cle a.s. Zondag.

Ik was even bedroefd. De inhoud van cle dienst bleek te zijn muziek en zang. In dat zelfde kerkgebouw had Bunyan een rijke Christus en een arme zondaar gepreekt. Nu dit.

En vorig jaar was ik in Londen en bezocht daar een oud kerkhof. Daar ligt T O Bunyan begraven. Inderdaad vond ik dat graf.

Een tombe van één meter hoog. Rondom afbeeldingen uit zijn Christenreize. Vlak daarnaast een andere tombe.

Daar ligt Owen begraven. Aan de ene zijde dus de tombe van Bunyan, aan cle andere zijde die van Owen. Toen was ik weer blij, met het voorrecht

van het ware volk Gods. Hier dus het overschot van een eenvoudige ketellapper en van een zeer geleerde prediker, clie evenwel dikwijls onder

cle prediking van Bunyan verkeerde. Ik kreeg een indruk van het voorrecht door Gods genade te mogen leven en wat het straks in cle jongste dag zal zijn als deze knechten Gods tezamen verenigd naast elkaar God mogen verheer-

lijken. Nu wil ik, vrienden, maar zeggen: Van alles wat gehoord is, is het einde: „Vreest God en houdt Zijn geboden, want dit

betaamt alle mensen. Wat kan het ver verwateren, wat soms overblijven van het levende woord van God.

We leven onder cle bediening van het verbond. Dat brengt zulk een zware verantwoordelijkheid met zich.

Dat wij nu niet in de vorm zouden eindigen, maar diezelfde God leerden kennen, Die Bunyan uit cle zonde haalde en die later door een weg van smart en hoon God mocht dienen in Zijn wijngaard.

Diezelfde God leeft nog. Die hebben wij allen nodig.

Tegenwoordig zegt men, dat God cle mensen niet meer bekeert zoals vroeger, niet zo ouderwets meer. Laat U niets wijs maken.

Dezelfde weg van Bunyan en Owen moeten wij ook gaan, zal het wel zijn. Wij moeten schuldenaar voor God worden. Op onze knieën komen.

Straks gaan we weer naar huis en ge zijt vol indrukken van wat ge vandaag gehoord hebt. Maar bedenkt, dat we straks moeten sterven. En er is maar één weg des behouds — het bloed van Christus.

Wij zijn onmachtig ten goede, Hij alleen is de Machtige uit cle dood te redden. Leerdet ge clan bidden om clat leven van Bunyan en Owen om de enige troost beide in leven en sterven. De Heere gedenke U allen, inzonderheid uw voorzitter bij het klimmen zijner jaren.

Na het zingen van Ps. 1 : 2, eindigde ds. cle Gier deze aangename dag met dankgebed.

Een woord van dank past nog onze voorzitter, ds. A. Verhagen voor zijn eminente leiding en de regelingscommissie en de meisjesvereniging te Utrecht voor hun onvolprezen zorgen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 februari 1955

Daniel | 8 Pagina's

DE JAARVERGADERING

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 februari 1955

Daniel | 8 Pagina's