DE DIENST DER BARMHARTIGHEID

(9).

In de vorige artikelen hebben we steeds stil gestaan bij de diaconale armenzorg. Thans meen ik ook iets te moeten zeggen van de overheidsarmenzorg. Allereerst wijs ik u dan op het zeer grote verschil tussen deze twee en dat verschil zou ik heel dik willen onderstrepen.

Diaconale armenzorg is de dienst der liefde en der barmhartigheid. Overheidsarmenzorg daarentegen is een rechtstaak. De Overheid, als Gods dienaresse, heeft ook tot taak de armen te verzorgen. De overheidsarmenzorg is nader uitgewerkt in de Armenwet van 1912. In artikel 28 van deze wet wordt uitdrukkelijk bepaald, dat de overheidsarmenzorg dan pas een taak heeft, als de particuliere en de kerkelijke armenzorg zijn te kort geschoten. Dus pas dan wanneer er armen zijn, die niet door familie of diaconie geholpen worden, heeft de overheid de taak te zorgen, dat deze niet van gebrek omkomen. Wanneer een arme én door de diaconie én door de overheid wordt gesteund, dan moet dit volgens art. 31 van de Armenwet geschieden in overleg met elkander, mede om dubbele bedeling te voorkomen. In de artikelen 63—73 is het verhaalrecht geregeld. Alle kosten, die gegeven zijn voor verzorging van een arme zijn verhaalbaar op de ondersteunde zelf, op zijn nalatenschap en op de familie in de rechte linie. Dit is de z.g.n. alimentatieplicht. Er komt b.v. iemand om ondersteuning. Eerst wordt clan een onderzoek ingesteld of deze ondersteuning werkelijk nodig is en zo ja, hoe groot deze moet zijn.

Uit het onderzoek is tevens gebleken, dat cle kinderen of de ouders van de persoon, clie een verzoek tot ondersteuning heeft ingediend, het goed hebben. Dan zijn clie kinderen of ouders verplicht in cle ondersteuning bij te dragen. Zeer zeker ligt hier ook een zedelijke verplichting, doch deze wordt, helaas, niet altijd gevoeld. Zijn ze onwillig om in cle ondersteuning bij te dragen, dan kunnen zij door cle kantonrechter daartoe gedwongen worden. Broers en zusters kunnen wettelijk daartoe niet verplicht worden. Mogelijk zult u zich afvragen, hoe clat nu verhaald kan worden op cle ondersteunde zelf of op zijn nalatenschap. Het is toch mogelijk, clat iemand, clie ondersteund wordt later in betere omstandigheden geraakt, zodat cle ondersteuning niet meer nodig is. Ja, clat hij een zekere graad van welstand bereikt. Moet zo iemand dan cle vroeger ontvangen gelden terug geven aan cle diaconie? Hoewel cle diaconie wettelijk het recht heeft deze gelden terug te vorderen, zal zij, naar mijn mening uiteraard van dit recht geen gebruik maken.

Toen de Heere Jezus cle tien melaatsen had gereinigd, was er één bij, clie Hem daarvoor erkende. Zo is het ook ten opzichte van cle ondersteuning. Want deze heeft men toch feitelijk van de Heere ontvangen. Verkeert men nu later in betere omstandigheden clan dient zo iemand daarvoor cle Heere toch te erkennen, niet alleen in woorden maar ook in daden en zal hij des Zondags het zakje voor de diaconie goed gedenken. En al is clat clan niet bekend bij cle diakenen, de Heere weet en ziet clat wel. Ook kan men het vroeger ontvangen geld persoonlijk bij de diakenen gaan brengen. Zulk een daad verblijdt cle diakenen zeer en is hun tot steun in hun ambtelijke loopbaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen