Schuttingtaal: „Blijf buiten, als je hier niets te zoeken hebt!''

Je ziet van alles en nog wat achter de huizen van ons mensen. Je vindt er de tuinen met daarin de wapperende was en de mooiste of lelijkste hokken en hokjes voor konijnen, fietsen, duiven en andere hippende, vliegende of rijdende voorwerpen. Helaas is het niet achter alle huizen zo boeiend.
Veel inwoners van ons vaderland hebben achter hun woningen hoge schuttingen opgetrokken. We zien dan bijna niets. Dat is ook precies de bedoeling. De schuttingen schermen de tuin af van het achterliggende pad en meestal ook van de buurtuinen ter linker- en ter rechterzijde. In veel plaatsen wordt flink gebouwd. Het ene huis na het andere schiet als een paddestoel uit de grond. Het is opmerkelijk dat veel bewoners van nieuwe woningen als eerste activiteit schuttingen plaatsen. Coniferen als afscheiding lijken minder in de belangstelling te staan. De ouderwetse ligusterhaag zie je helemaal niet in nieuwbouwwijken. Overal staan schuttingen.
De ene schutting is nog fraaier en degelijker dan de andere. Alle schuttingen spreken echter dezelfde taal.

De schutting maakt het huis tot een territorium. De schutting vertelt ons: „Blijf buiten, als je hier niets te zoeken hebt!" Ter bevestiging daarvan zit in de meeste schuttingen een deur met een stevig slot.
Sommige eigenaars onderstrepen hun territoriumdrang door aan de bovenrand van de schutting prikkeldraad te bevestigen. Het jochie dat zich nieuwsgieirg aan de schutting wil optrekken, wordt zo ook nog afgeweerd. De schutting spreekt niet alleen een duidelijke taal tot al te nieuwsgierige vreemdelingen. De schutting heeft ook een boodschap voor de buren.
De eigenaar zegt via zijn schutting: „Buurman, ik weet dat je er bent, ik wil het goed met je hebben, maar ik heb je niet nodig. Ik wil mij vrij voelen.
Aan een gezellig praatje over een heg heb ik geen behoefte. Als ik je spreken wil, doe ik dat op mijn eigen tijd. Ik wil bovendien in mijn tuin doen wat ik wil, zonder dat ik door jou op mijn vingers gekeken wordt. Als ik lig te zonnen, wil ik niet gestoord worden door jouw nieuwsgierige ogen."
De schuttingtaal is duidelijk en de buurman heeft zich er maar aan te houden.

Als u in de oude wijken van een grote stad zou rondkijken, kan u opvallen dat met name in de zomer een deel van het leven gewoon op straat plaatsheeft. Mensen van de bovenwoningen hebben geen tuinen, laat staan schuttingen, en poten hun stoelen op een warme avond gewoon op straat. Kinderen spelen er. De radio staat hard aan. Soms staat zelfs de televisie op straat. Overal zitten clubjes mensen. De flessen pils staan binnen handbereik.
Wij vinden zo'n situatie typisch voor een achterbuurt. Dat zal ook wel zo zijn. Een deel van de mensen daar zou maar wat graag een huis en een schutting willen hebben. Dat is dan de vooruitgang.

Toch weet ik niet of die tuin met die schutting zo'n vooruitgang is.
De schuttingrijke nieuwbouwwijken zijn in zeker opzicht ook achter.
Ze zijn achter in menselijkheid, want ze worden bewoond door individualisten. Er wonen veel mensen die zomaar langs elkaar heen leven. Ook buren met een schutting kunnen goed contact met elkaar hebben, maar de schutting belemmert voor een deel het spontane contact. Juist dat contact kan diep menselijk zijn.

Toch heb ik enige hoop. Onlangs kwam ik aan de achterkant van een rijtje nieuwe huizen en daar waren geen schuttingen aangebracht. Al bij voorbaat kon ik ervan uitgaan dat het om huurhuizen moest gaan. Het individualisme is onder de eigenaars van koophuizen doorgaans groter. Ze kopen immers niet voor niets een huis helemaal naar hun eigen zin. Tot mijn verbazing zag ik dat zelfs struiken als afscheiding ontbraken. Achter de huizen waren enige tuinen gezellig gecombineerd en iedereen kon zo van de ene tuin in de andere stappen. Dat noem ik dapper. Dat is het tegenovergestelde van een achterbuurt. Ik noem dit een "voorbuurt". Ik denk dat de bewoners hier in het geheel geen barbecue-avonden nodig hebben om elkaar te leren kennen. Laten ze die maar organiseren in de buurt met de schuttingen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen