Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Vera Gritsenko krijgt geen brieven meer

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vera Gritsenko krijgt geen brieven meer

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Alle „glasnost" en , , perestrojka" ten spijt, zitten er toch nog om en nab veertig baptisten om hun geloof in gevangenissen, in strafkampen, in verbanningsoorden of ze zijn tewerkgesteld op een bouwprojekt. Daar bevinden zich broeders, die reeds lang op pensioen hadden moeten zi zoals Ivan Antonov (68) en Nikalaj Bojko (65), die beide halverwege op transport naar een verbanningsoord werden gesteld, waar ze vijfjaa moeten wonen en werken.

Een jongere broeder, die evenmin weinig van „glasnost" merkt, is Vasili Gritsenko (38), vader van vijf kinderen. Op een dag in 1984 bezocht hij met enkele familieleden zijn oude moeder, die haar 78e verjaardag vierde. Ze baden en zongen samen en dat was net te veel voor de autoriteiten. Vasili werd op 11 april 1985 gearresteerd en later ervan beschuldigd de godsdienstwetten op grove wijze te hebben overtreden, het oordeel luidde: drie jaar strafkamp.

Gij zult van allen gehaat worden om Mijns Naams wil

Zijn vrouw schreef op 15 oktober 1985 aan de Verwantenraad, dat men haar, wegens het feit dat haar kinderen geen Oktoberster dragen, uit de ouderlijke macht wil ontzetten. Dat betekent dat men de kinderen uit huis wil halen. Vera schreef: „Op de „open dag" van de Oktober-kinderen is mijn dochter niet naar school gegaan. Om half tien 's morgens kwam de onderwijzeres naar ons toe en eiste, dat ik mijn dochter zou laten gaan. Ze zei: „Anders zult u uw kinderen niet meer in de armen sluiten.... U berokkent uzelf schade, wat maakt het nou uit als uw kinderen de rode ster dragen. U haalt uzelf alleen maar onaangenaamheden op de hals Laten de oudste kinderen dan God kennen, de jongste moeten dat niet." Tot op heden is Vera Gritsenko bij haar kinderen, maar intussen kreeg haar man het in het strafkamp steeds zwaarder te verduren. Gevangenen werden tegen hem opgezet, hij werd uitgescholden en mishandeld, brieven verdwenen spoorloos. Ook werd hem het recht op bezoek en op het inkopen doen in de kampwinkel ontzegd en binnen de periode mei 1986 tot maart 1987 moest hij in totaal bijna vier maanden in de isoleercel doorbrengen. Een van de redenen voor deze straf was, dat hij weigerde de lessen politieke vorming bij te wonen. Men waarschuwde hem verder, dat er opnieuw een strafzaak tegen hem aanhangig was gemaakt wegens het tonen van moedwillige ongehoorzaamheid aan de eisen van de kampleiding. Uiteindelijk vond het proces op 9 april plaats in het strafkamp in Poltava. Aan de getuigen (waaronder gevangenen en kamppersoneel) werden steeds dezelfde vragen gesteld bijvoorbeeld hoe zijn houding was ten opzichte van het werk. Ging hij naar de lessen politieke vorming? Ging hij naar de bioscoop? Welke uitwerking had het op de hem omringende gedetineerden, als hij niet ging? Hebben ze geprobeerd hem er van te overtuigen, dat hij naar de politieke vorming moest gaan? Hoe reageerde hij daarop? Wat vindt u ervan, simuleert hij of is hij een echte gelovige? Uiteindelijk werd Vasili in mei 1987 wegens gebrek aan bewijs naar het strafkamp teruggestuurd. Het duurde niet lang of hij werd opnieuw uit zijn barak gehaald; echter niet om vervroegd vrijgelaten te worden, zoals vele andere christengevangenen. Dit keer bracht men hem rechtstreeks naar de gevangenis in Zjitomir. In vergelijking met een kampstraf is een gevangenisstraf nog veel zwaarder. In de gevangenis mag Vasili per maand maar één brief schrijven, langdurig bezoek is niet toegestaan en zijn vrouw mag slechts twee keer per jaar enkele uren met hem door een glaswand spreken.

De laatste berichten over dit geplaagde christelijke gezin Gritsenko zijn allerminst opwekkend: reeds sinds drie maanden ontvangen Vera en de kinderen geen brieven van Vasili. Als antwoord op haar protest kreeg Vera te horen, dat de brieven van haar man niet door de censuur gelaten worden, omdat hij de woorden „God" en „Christus" gebruikt en omdat hij over zijn situatie in de gevangenis schrijft.

Is dit gezin nu een uitzonderingsgeval? Het „glasnost-tijdperk" heeft toch verlichting in het lot van vele christengevangenen en hun gezinnen gebracht? Tot onze spijt moeten we konstateren, dat de vervolging ondanks alle „bevrijde gevangenen" toch doorgaat. Door de vervroegde vrijlatingen wordt de aandacht alleen afgeleid van de anderen, die nog wel vastzitten of op andere wijze verdrukt worden en die juist nu ons meeleven en ons gebed zo dringend nodig hebben.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 8 januari 1988

Daniel | 32 Pagina's

Vera Gritsenko krijgt geen brieven meer

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 8 januari 1988

Daniel | 32 Pagina's