Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

k Zal gedenken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

k Zal gedenken

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Om getroost het Avondmaal des Heeren te houden, zijn twee dingen nodig: zelfbeproeving en de gedachtenis aan Christus lijden en sterven.

De afgelopen maanden overdachten we hoe in het formulier de zelfbeproeving wordt uitgewerkt. Nu wij aan het tweede deel beginnen, worden we opnieuw bij belangrijke vragen bepaald.
De kern van het Heilig Avondmaal is de gedachtenis aan het bittere, maar ook verzoenende lijden en sterven van de Heere Jezus Christus. Daartoe stelde de Heiland het in: Doet dat tot Mijn gedachtenis.
Gedenken is een bijbels kernwoord. Het is een van de werkzaamheden van een levend geloof. Een levend geloof houdt in gedachtenis. Gedenken is niet alleen het terugdenken aan, waarbij we de (heils)feiten onze herinnering weer laten passeren – we laten ze onze hárten passeren. Het bijbelse gedenken is het levend houden van de geschiedenis in haar betekenis voor het heden. Troost en kracht putten uit wat eenmaal geschied is. Wat geldt dat bij uitstek voor het lijden en sterven van Christus, eenmaal geschied. De historische feiten van Jezus vloekdood zijn ook voor vandaag fonteinen van evangelie en genade. Als wij over enkele dagen Goede Vrijdag en Pasen mogen vieren, hebben wij veel te gedenken. En dat is enkel te danken aan Hem Die gedacht heeft aan Zijn genade!
Zowel in de voorbereiding als tijdens het aanzitten aan Zijn tafel wil de Heere onze harten richten op Christus en Zijn volbrachte werk, en ons leren door het geloof daaruit te leven. Op een onnavolgbaar innige en diepe wijze gaat het formulier ons daarin voor. De betekenis van het gedenken keert telkens terug in de zinswending Hij... opdat wij... Daartoe is Christus de weg van de vernedering gegaan. Opdat er ook voor ons iets te gedenken zou zijn. Wat rijk!

Nu volgt dit gedeelte over het gedenken op het stuk over de zelfbeproeving. Daar zit een duidelijke beweging in. We mogen met het stuk van het zelfonderzoek niet eindigen. Wanneer we de blik alleen op onszelf richten, moet alle hoop op behouden te worden ons wel vergaan. Wat we in onszelf vinden, is werkelijk beneden alle peil.
In een gelovig nochtans richt de Heere ons daarom op Christus. Wij moeten op Hém zien, bij Wie mogelijk is wat bij de mensen onmogelijk is. Is dat onze dagelijkse geestelijke praktijk? Ik kan mezelf niet behouden, maar mijn hemelse Hogepriester kan het wel! Op Hem mag en moet ik zien, als de verhoogde Middelaar Gods en der mensen!
In de voorbereiding op het Heilig Avondmaal mag deze gedachtenis dus niet ontbreken. Kan het zijn dat voor velen de voorbereiding toch tot de zelfbeproeving beperkt blijft? En dat daarom de weg naar de tafel des Heeren gesloten lijkt te blijven? Misschien wordt dat bevorderd door het veelvoorkomend gebruik om het formulier in twee keer te lezen: een gedeelte in de voorbereidingsdienst en een gedeelte in de Avondmaalsdienst. Het formulier is echter één geheel, het laat zich slechts in zijn geheel lezen en verstaan. Vanwege ontsporingen is er zelfs iets voor te zeggen om de twee delen van het formulier in hun volgorde om te draaien. Zodat wij eerst de rijke betekenis en diepte van dit sacrament verstaan en vervolgens onszelf beproeven of wij met recht van dit sacrament gebruik maken.

Het geloof leeft van het gedenken. Het leeft ervan óp. Ongeloof leeft echter van het vergeten. Alsof er geen feiten zijn. Alsof er geen Zaligmaker is gestorven en opgestaan. Alsof er geen levende Heiland is. Bent u zoiemand: dan bent u nog in uw zonden. Zucht u eronder? Bid met psalm 25: Gedenk niet der zonden mijner jonkheid, noch mijner overtredingen; gedenk mijner naar Uw goedertierenheid, om Uwer goedheid wil, o HEERE! Laat u vertroosten door de gedachtenis aan het bittere lijden en sterven van Christus. In Zijn wonden is genezing, in Zijn bloed is verzoening, in Zijn dood is leven!

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 19 maart 2008

Terdege | 108 Pagina's

k Zal gedenken

Bekijk de hele uitgave van woensdag 19 maart 2008

Terdege | 108 Pagina's