Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Gods Woord en het gezin

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gods Woord en het gezin

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

5.

Zondag in het gezin.

Het is niet zo gemakkelijk uit Gods Woord voorbeelden te laten spreken, die onmiddellijk het verband tussen de dag des Heeren en het gezin illustreren, ’t Is feitelijk ook niet nodig. Zo duidelijk immers laat de Heere dit verband op een andere wijze in Zijn Woord zien. God laat het eerste gezin in het Paradijs leven onder het stralende licht van Zijn sabbat. En hebt u er wel eens op gelet hoe tekenend of de Heere in Zijn wet Zijn dag en het gezin naast elkaar stelt?

In die wet wordt aan het gezinsleven niet voorbij gegaan. Beschermend heft God een schild op tot bewaring van ouders en kinderen in het vijfde gebod: Eert uw vader en uw moeder, opdat uw dagen verlengd worden in het land, dat u de Heere uw God geeft! Echter juist daarvoor in het vierde gebod vraagt de Heere Zijn dag te gedenken. Boven het gebod rond het gezin staat het gebod van de sabbat, ’t Is alsof God Zelf het wil zeggen, dat Zijn dag toch wel allereerst in het gezinsleven moet spreken.

’t Lijkt mij niet teveel gezegd, dat de rechte beoefening van het gezinsleven voor een groot gedeelte bepaald wordt door de wijze waarop de zondag wordt doorgebracht.

Als in een gezin geen rekening gehouden wordt met die dag, komt het openbaar in het gehele gezinsleven. Ook wreekt het zich, als die dag wel erkend maar op een verkeerde wijze betracht wordt. In onze tijd van gebodsondermijning is het daarom van groot belang de zondag in het gezin in ere te houden. Nog meer: dat deze dag in godvruchtige wandel recht beleefd wordt!

Op zichzelf is het al een bijzondere dag voor het gezin. In den regel is het toch meestal zo, dat op zondag het gezin meer verenigd is dan op de andere dagen. De kinderen, die in de week door andere school- of werktijden niet mee de maaltijd kunnen gebruiken, zijn dan thuis. De rechtgeaarde ouders zullen blij zijn, als ze hun kinderen met hen in één kamer vereend zien. Er is ook meer rust om zich tot elkaar te bepalen.

Bij de doorbraak van het moderne leven hebben we er ook ernstig tegen te waken, dat dit niet verbroken wordt. Uithuizigheid is vooral op zondag een kwaad met fatale gevolgen. De kinderen overal heen, vaak zonder dat de ouders weten waarheen, of de ouders zondagsavonds nooitthuis, met als gevolg, dat hun kroost in losbandigheid ach tergelaten wordt. Het is van groot belang, dat de ouders hun verantwoordelijkheid tegenover hun gezin beseffen in dit opzicht. Zij hebben erop te letten, dat zij maar niet op een gemakkelijke manier die verantwoordelijkheid overgeven aan anderen, en dat zij in de rechte weg alles doen om de band aan huis te bevorderen.

Toch maakt op zichzelf het samenzijn van het gezin deze dag niet tot dag des Heeren. Alleen vanuit wat op de zondag in het middelpunt staat kan die dag zijn bestemming ontvangen. God verlustigde Zich op Zijn sabbat in Zijn grote werken. In de boodschap in Gods huis gebracht, gaat het om de grote werken Gods. Daarom zal die boodschap en het verstaan daarvan in het middelpunt moeten staan. Het gezin, waar dit betracht mag worden, zal iets van de glans van Gods dag openbaren. Is dat gemakkelijk?

Wie de praktijk kent, en weet wat hij hier zelf in het gezin van terecht brengt, zal deze vraag ontkennend beantwoorden.

’t Is niet eenvoudig om het gebod des Heeren voor te houden en tegelijkertijd te openbaren: Uw gebod is zeer wijd! Het wordt dan ook niet anders dan in de vreze des Heeren en op de knieën geleerd. Een zekere verscheidenheid van toepassing zal hier ook niet uitblijven. „Vaders” en „moeders” over de kinderen van anderen doen hier ook vaak goed bedoeld een slechte dienst, ’t Gaat er uiteindelijk om, dat de kinderen opgevoed worden tot het verstaan van de betekenis van de dag des Heeren. Dit kan nooit gebeuren, als zij de vrije hand krijgen op zondag en het doorde-weekse leven van spel die dag rustig doorgaat.

Evenmin kunnen we ze rustig op een stoel laten zitten. Een wettische opvatting moge dit laatste wensen, maar zal vaak in de praktijk het tegenovergestelde verkrijgen. Het gebod des Heeren staat hier zeker voorop en we bedoelen ook geenszins voet te geven aan hen, voor wie het heel gewoon is dat hun kinderen ’s zondags alles maar doen. Echter de beleving van de vreze Gods zoekt het betrachten van de zondag nooit als een last maar als een lust voor te houden.

Velen beginnen verkeerd!

Zondagsmorgen komt hun gedachte pas op deze dag. Veelal laat. Nog net tijd om te eten. Haastig naar de kerk, waar dan de eerste tijd weinig gehoord wordt wegens de spanningen in het gezin om niet te laat te komen. De voorbereiding is achterwege gebleven, ’t Is een goede zaak als de zaterdagavond in het gezin wordt doorgebracht met het oog op de komende zondag. Dan worden lange en late visites geweerd. Zij geven, waar ook maar weinig de geestelijke zaken in het middelpunt staan, een slechte voorbereiding op de zondag.

’s Morgens op tijd om samen ook te luisteren naar Gods Woord en mede aan tafel een zegen te vragen voor deze dag. Vooral voor Gods dienstknecht en onszelf, opdat Gods Woord gesproken en verstaan mag worden!

’t Heeft me eens bijzonder getroffen, hoe een vader ’s morgens vóór de kerkgang zijn gezin bepaalde bij waarom het op deze dag gaat. Zelf zou ik die dag op die plaats preken en ’t gebeurde dan ook op mijn logeer-adres. Na de maaltijd, en toen ieder zich had klaargemaakt, knielden allen en smeekte de vader voor de predikant, gemeente en voor allen om de zegen des Heeren. Nuis het zeker waar, dat wij ons gezin niet voorbereiden kunnen op de ontmoeting met God in Zijn huis. Dat is Gods werk. Doch Hij wil er om gevraagd zijn.

Tenslotte nog één ding temidden van het vele, dat hier te zeggen zou zijn. Het is een dringende raad. Laat de buitendeuren op zondag niet teveel open! En dan bedoel ik niet de gewone buitendeuren. In den regel zal het beter zijn om die niet te véél open te laten voor de tocht van buiten.

Andere „buitendeuren” zijn gevaarlijker, n.l. die waardoor het leven van buiten doordringt binnen onze gezinnen. Het leven van de wereld en alle vijanden van Gods kerk. Komt dat leven niet binnen in de vorm van allerlei lektuur?

En vul het hier verder zelf maar in! ’t Kan zijn dat u stichtelijk leest of spreekt, en uw zoon of dochter is niet aanwezig terwijl deze er zit! Verdiept in een roman van het slechte soort....

’t Rijkst, als op de dag des Heeren de grote werken Gods in het middelpunt staan. Dichte buitendeuren en het Woord geopend in de gesprekken, in de nabetrachting op het gehoorde. Verknoeide en glansloze zondagen getuigen tegen ons, maar het werk Gods laat wat na om de dagen der week weer in te gaan.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 februari 1967

Bewaar het pand | 4 Pagina's

Gods Woord en het gezin

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 februari 1967

Bewaar het pand | 4 Pagina's