Huisbezoek

Niet zo lang geleden werd mij de vraag gesteld: „moet het gezin kompleet zijn wanneer er huisbezoek is?” Verwacht werd een antwoord in ons kerkblad.

Aan dit verzoek wil ik gpaag voldoen. Het huisbezoek op zich is geen onbelangrijke zaak. Het behoort tot het ambtelijk werk, wat de Heere de kerk, de ambtsdragers, heeft opgedragen. Duidelijk zegt de Heere dit in Zijn Woord.

En het hoe en het doel ervan wordt ons ook meegedeeld. In de tijd van de reformatie is het bijzonder Calvijn geweest, die ge wezen heeft op de noodzaak en het nut van het huisbezoek. In Genéve voerde hij het geregeld huisbezoek in en daardoor werd de onderlinge band en de bloei van het geloofsleven bevorderd. Op diverse kerkelijke vergaderingen kwam het doen van huisbezoek ter sprake. De plicht om het te doen werd regelmatig uitgesproken. In het reglement voor de kerkvisitatie staan daarom ook vragen die betrekking hebben op het huisbezoek.

Nu komt vanzelf de vraag wel eens aan de orde: „wat is eigenlijk huisbezoek?” Huisbezoek is de arbeid aan de gemeente door de ambtsdragers, bevorderend de geestelijke welstand van de gemeente. Het bijstaan van de leden in hun omstandigheden. Het betonen van medeleven in woord en daad voorzover dit nodig blijkt te zijn. Bij dit bezoek zijn alle gezinsleden betrokken, want zij zijn allen leden, of meelevende leden van de gemeente. Een ambtsdrager moet niet vergeleken worden met een dokter. Die komt tot één persoon. Die komt voor de patiënt. Het huisbezoek is ook niet gelijk aan ziekenbezoek. Gelijk het gehele gezin zich behoort te stellen onder de prediking naar Gods eis en wil, zo moet het gehele gezin present zijn, wanneer er huisbezoek is. Alleen wapneer men een wettige, verantwoorde reden heeft, kan men absent zijn. Het moet ook door de ouders meegedeeld worden, waarom een van de gezinsleden afwezig is. Het huiswerk kan geen reden zijn voor absentie. De huiswerkuren kunnen wel zo gepland worden, dat het uurtje huiswerk op de huisbezoekavond er wel af kan. Wanneer er een verjaardag is in het gezin of daarbuiten, dan wordt daar ook rekening mee gehouden.

Krachtens hun ja-woord, gegeven bij de doop, moeten de ouders er voor zorgen dat de kinderen aanwezig zijn. Nu moeten de ambtsdragers ervoor zorgen in hun afspreken dat het gezin kompleet kan zijn. Tussen plannen en komen moet ruimte liggen. Dat is nodig. Ook voor bezinning op het aanstaande bezoek. Die bezinning moet bijbels zijn.

Die bezinning moet gericht zijn op de Heere, Zijn Woord, Zijn dienst, Zijn inzettingen, Zijn instellingen. Het gezin, de kerk en de verdere samenlevingsverbanden. Want tijdens het gesprek komt dit in grote lijnen aan de orde. En bij dit gesprek moeten alle gezinsleden betrokken worden en zich betrokken weten. Het mag dus niet zijn „mijn man, mijn vrouw, vader, moeder” praat wel. De ambtsdrager moet er goed voor oppassen dat het niet een tweegesprek gaat worden en blijven. Het bezoek is een bezoek voor allen. Ook voor de jongeren. Zij hebben ook recht van spreken. Zij moeten indien nodig losgehaald worden. Ieder lid van het gezin moet weten: ik hoor er bij. Dit moet de bezoeker, de ambtsdrager zich steeds bewust zijn, de kinderen horen er bij.

Dit is eis. Dit is roeping. Alle kinderen hebben een ziel. Ze hebben maar één leven. Ze hebben onderwijs, leiding nodig. Ze mogen ook spreken. Dit moet bijzonder door de ouders gestimuleerd worden. Ze mogen komen met hun vragen, problemen, zelfs met hun kritiek. Nu ik het heb over kritiek. Jongelui mogen in bepaalde opzichten hun kritiek bewaren tot huisbezoek. Ouders moeten hun kritiek niet opsparen, niet bewaren voor huisbezoek. Dit is een ongeneeslijke instelling en het effect van het bezoek zal nihil zijn.

Ook mag een gesprek niet ontaarden in allerlei bijkomstigheden of het hebben over „die of die” in de gemeente.

Het moet steèds zijn en blijven: Woord en mens. Mens en Woord. Mensen rondom het Woord. Samen rond de open Bijbel. Wanneer dat biddend gezocht en betracht wordt, zal het huisbezoek tot zegen zijn. Dan wordt er onderwijs en leiding gegeven uit het Woord. Een biddende, afhankelijke ambtsdrager zal tot zegen zijn. Een biddend gezin zal gezegend worden.

De band aan Woord, kerk en dienst zal versterkt, zal verinnigd worden. Wie daaraan denkt, daarbij leeft, daaraan behoefte heeft voor die is het huisbezoek geen last, geen bezoeking, maar een zaak door de Heere gegeven tot zegen voor oud en jong. Jongelui; bij het huisbezoek? Jazeker!

Het is geboden, geboden, omdat de Heere het wil. En wat de Heere wil ’s zondags en door de weeks is liefde.

Zondaarsliefde. Hij spreekt ook geregeld van: U en Uwe kinderen.

Dit artikel is van de hand van Ds. Tanis. Het is overgenomen uit het kerkblad van Sliedrecht-centrum.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen