Het verjaarsfeest van jongelui en hum vrienden

Kinderfeestjes worden meestal 's middags na school gevierd. Na het eten gaan de jonge gasten huiswaarts. Als het kroost ouder wordt, verandert deze volgorde.
Janna: „De jongste wordt twaalf, ze vindt dat het nu 's avonds gevierd moet worden. Maar dat is wel lastig, want met die reformatorische scholen hebben ze vriendinnen overal vandaan. Die moeten ook weer naar huis 's avonds."
Alie: „Vorig jaar hebben er vijf bij ons geslapen." Eefje: „Die oudste van ons heeft een vriend in Den Haag, dat is veel te ver reizen om op de verjaardag te komen." Het vullen van de avond kost de jongeren overigens weinig moeite. Soms worden er spelletjes gedaan.
Jannie: „Ik had een paar glazen water op de grond gezet en onze oudste zoon moest eroverheen stappen, geblinddoekt. Maar toen hij de blinddoek voor had, haalde ik snel de glazen weg. En hij maar heel voorzichtig grote stappen maken, terwijl de anderen 'aanwijzingen' gaven..."
Alie: „Spreekwoorden raden is ook leuk. Ieder krijgt een woord van een spreekwoord ingefluisterd. Dan ga je elkaar vragen stellen. In het antwoord op de vraag moet het woord van het spreekwoord zitten. En dan maar raden welk spreekwoord het is."
Janna: „Kennen jullie het woordenboekspel? Iemand zoekt een moeilijk woord op, dat niemand kent. Dan schrijft ieder op wat hij denkt dat het betekent. Wie het woord opzocht, schrijft de juiste betekenis op. Die briefjes gaan bij elkaar, en worden dan allemaal voorgelezen. Nu moet ieder raden welk van de betekenissen goed is. Je krijgt de gekste dingen! Wordt jouw (foute) antwoord geraden dan krijg je punten. Als de juiste betekenis niet geraden wordt, krijgt degene die het woord opzocht de punten."

Dropping en zingen
Eefje: „Een speurtocht in het bos doen wij ook nogal eens, als ze een jaar of 14, 15 zijn. Ook voor meisjes."
Betsy: „Of een dropping."
Eefje: „Je hebt er wel veel werk aan, je moet zo'n speurtocht wel drie keer nalopen, maar ze zijn er ook een paar uur zoet mee."
Jannie: „Onze zoon is een paar keer naar een bowlingbaan geweest en daarna kwamen ze hier."
Janna: „Ja, of dat spel buiten, met die kleine balletjes... o ja, midgetgolf. Van de fietstocht erheen en terug hadden we een speurtocht gemaakt, dat duurde ook een poos. Zoiets kan natuurlijk alleen 's zomers."
Alie: „Eentje van mij is begin september jarig, dan gaan ze wel eens naar de burlende herten luisteren."
Eefje: „Ja, als de kinderen van ver komen, kennen ze dat niet. Bij ons kun je het soms op de achterstraat horen..."
Alie: „Ik vind het ook leuk om met z'n allen te zingen."
Jannie: „Dat hebben wij de laatste keer ook gedaan. Een achter het orgel; ze zongen zo hard dat de jongste ervan wakker werd."
Eefje: „Mijn dochter heeft het ook gedaan, ze had gevraagd of de meisjes hun blokfluit mee wilden nemen. De jongens deden ook mee hoor."
Jannie: „Nou... de jongens zingen niet zo."
Alie; „Het moet ook wel spontaan gaan."

Verkering
Komen jongens bij jongens en meisjes bij meisjes op visite?
Alie: „Ja, bij ons niet door elkaar. Maar de broers en zussen zijn er wel bij."
Janna: „Bij ons wel jongens en meisjes samen. Soms zijn ze met een Daniël-kamp meegeweest; komt bijna de hele club op de verjaardag."
Jannie: „Bij ons de laatste jaren ook wel wat."
Janna: „'t Hangt ook van het kind af Soms vragen ze een keer alleen de beste vriendin."
Betsy: „Bij mij zijn er twee in de vakantie jarig; dan hebben ze in september wel eens geen zin meer om nog kinderen te vragen."
Jannie: „Ook niet dat ze degenen terugvragen waar zij zelf geweest zijn?" Betsy: „O nee, op deze leeftijd niet meer."
Janna: „Als ze verkering hebben, krijg je de hele schoonfamilie erbij - als ze ver weg wonen maken ze er soms een dagje van."
Betsy: „Ja, maar als ze nèt verkering hebben, begin ik er niet aan. De familie op bezoek, dat is zo officieel, en stel dat het uitgaat!"

Gourmetten
Gourmetten is bij alle moeders (en hun tieners) heel geliefd als onderdeel van het verjaarsfeest.
Eefje: „Dat vinden ze verschrikkelijk leuk, ze zijn uren bezig. Ze zitten bij mij dan in een aparte kamer."
Jannie; „Ik haal daarvoor geen schaal vlees bij de slager, veel te duur. Gewoon wat frikadellen en bitterballen uit de vriezer, en wat kipfilets. Kom soep vooraf en stokbrood erbij..."
Alie: „Ik maak ook veel zelf."
Jannie: ,Ja, hapjes, slaatjes, taart. Alleen drinken en chips, dat maakt het duur. Ik heb het wel eens uitgerekend, je komt toch wel op honderd gulden per verjaardag."
Janna: „O, zeker wel! Met eten en hapjes en zo."
Betsy: „Daar heb ik eigenlijk nooit bij stil gestaan..."
Jannie: „Och, vaak houd je zo veel over dat je er nog drie dagen van eet."
Anderen: „Nou... over?!"
Jannie: „Nu ja, ik bak altijd drie verschillende taarten, dat vind ik leuk, en als je dan maar twintig stukjes nodig hebt..."

Ouders weg
Janna; „En wat vinden jullie er nou van, dat hoor je wel eens: ze gaan naar een verjaardag waar vader en moeder de hele > avond weg zijn. „We zijn lekker samen", zeggen ze dan."
Alie (lachend): „Dat is voor de moeder wel lekker rustig."
Betsy: „Eentje van mij heeft een poosje gehad dat ze met haar vriendinnen op haar kamer ging zitten. Maar ik prakkezeerde er niet over om weg te gaan!"
Janna: „Waarom zouden ze dat nou willen? Vinden ze dat stoer of zo?"
Eefje: „Ja, en ik denk: elkaar dingen vertellen die ze ... ja... met de ouders niet..."
Betsy: „Bij jou gourmetten ze al in een aparte kamer he, dan kunnen ze al samen kletsen."
Alie: „Praten... ik houd er niet zo van. Het wordt zo gauw roddelen."
Janna: „Ja, niet met opzet. Het gaat natuurlijk over leraren en mede-leerlingen. Maar als ze wat ouder zijn kunnen ze best heel serieus praten." Jannie: „Vallen er geen stiltes?"
Janna: „Het is denk ik nooit stil! Het ligt ook wel aan het niveau van het kind, welke vrienden en vriendinnen ze hebben."
Betsy: „Praten over hobby's doen ze ook. Als ze wat zitten te hangen, zeg ik: Joh, zal ik de sjoelbak even pakken? Dat doen ze graag. Ze zijn bij mij nogal voor iets doen. Of tafeltennis, 's zomers op het terras."

Pilsje
Op het feest wil de jeugd uiteraard ook drinken. Welke mogelijkheden zijn er?
Jannie: „Spa, cola, seven-up, en vanaf ongeveer 16 jaar een pilsje`
Alie: „Nee, geen pils. Ik doe het een heel enkele keer 's zomers na het hooien. Maar ze vragen er niet om. Ik heb wel eens gevraagd bij een verjaardag: Zal ik pils halen? Dan zeiden ze: Nnneuh."
Jannie: „Bij de oudste had ik het erover met m'n man. Alsjeblieft niet, zei hij. Maar ja, m'n zoon wilde het echt. Je schrikt wel, hoor. Bij de tweede was ik er wat aan gewend."
Alie: „Och, als je vruchtenbowl met ijs doet, dat vinden ze eigenlijk net zo lekker."
Janna: „Ik hoor er weinig over, ook niet van andere verjaardagen. Wel bij voorbeeld een glaasje wijn bij het gourmetten."
Betsy: „Je kunt altijd nog een alcoholvrij pilsje doen."
Alie: „Ik heb het idee dat je het ze dan gaat leren."
Eefje: „Alcohol kan geen kwaad, maar je moet je maat kennen, dus ik ga het niet stimuleren. Maar het wordt in de Bijbel ook genoemd."
Alie: „Jawel, maar je ziet er zoveel narigheid van."
Eefje: „Daarom, ik zal er zelf niet over beginnen. Maar als ze het echt willen en je gaat het verbieden, krijg je stiekem gedoe."
Janna: „Als ze met de auto zijn en nog terug moeten rijden, vraag ik het niet eens, dan schenk ik cola en up. Soms komen er vrienden helemaal uit Rotterdam!"

Tien gulden
Het cadeau dat de jarige tiener van de vriendenkring ontvangt, is meestal geld, zo'n tien gulden.
Jannie: „Of iets grappigs erbij, een grote spek bij voorbeeld."
Betsy: „Bij mij doen ze vaak wel iets leuks met het geld. M'n zoon had een zak met walnoten gekocht, de noten voorzichtig opengemaakt en in elke noot wat munten gestopt. Toen de noten weer dichtgeplakt en in een zak van cellofaan."
Janna: „Of een krant waar op een foto precies dezelfde foto uit een andere krant is geplakt en daartussen zit het briefje van tien. Dan zitten ze maar met die krant te draaien - is dat nu het cadeau?"
Alie: „Bij ons krijgen ze ook vaak boekjes en de meisjes spulletjes. Vaak wordt er dan samen gegeven. Geld geef je uit de portemonnaie en een cadeautje uit je hart."
Jannie: „De jongens krijgen ook wel eens een cd of bandje, dan doen de vrienden ook samen. Bij V&D heb je best goedkope klassieke muziek."
Eefje: „Of als ze een hobby hebben, dat ze daar een cadeaubon voor krijgen."
Betsy: „Mmm, bij een hobby zeggen ze toch vaak: geef maar geld."

Liever thuis
De zorg voor eten en drinken rust ook bij verjaardagen van oudere jeugd op de schouders van moeder. Alle vijf bakken ze zelf. „'t Scheelt een stuk, maar het is een hoop werk."
Jannie: „Je bent druk met de voorbereidingen. Maar soms helpen de kinderen mee."
Alie: „Tijdens de verjaardag ben je zorgend op de achtergrond."
Betsy: „O, nou, ze schenken zelf maar in hoor." De moeders merken niet dat hun kinderen de verjaardag graag elders, met vrienden onder elkaar, zouden vieren.
Alie: „Die van mij op kamers wonen, vieren hun verjaardag ook een keer thuis."
Janna: „Mijn zoon doet het niet op z'n kamer hoor. Zo'n gedoe, vindt hij, liever thuis: Ma zorgt wel! Maar ik heb een dochter op het mdgo, daar leren ze ook koken, en die nam vier meisjes uit school mee en samen zijn ze gaan koken. Ik had de boodschappen gedaan en zij hebben voor ons het eten klaargemaakt. Iets van chili con carne ofzo. De rest van de vriendinnen kwam 's avonds."

Trakteren
Versieren, slingers ophangen, hoe lang ga je daarmee door? Jannie vindt het een probleem. „Voor de oudsten hoeft het niet meer, maar de jongste zegt: Er is toch een jarige, er moeten slingers hangen."
Alie: „Ja, ik wil eigenlijk dat ze zodra ze opstaan het gevoel hebben: Ik ben jarig. Dus dat het huis versierd is."
Janna: „De stoel versieren, de oudsten doen dat voor de jongsten. En voor ons ook nog wel!"
Jannie: „En trakteren op school?"
Eefje: „Op de middelbare school doen ze dat niet meer bij ons."
Betsy: „O ja hoor, op de Saldenus wel, dan halen ze koeken in de kantine, of een minimars of zo."
Alie: „Onze jongens nemen wat mee voor "de fietsgroep", waarmee ze naar school fietsen." Elk feest heeft een einde. Bijtijds, blijkt. De moeders hebben geen nachtbrakende jongelui. Hoewel...
Jannie: „Het wordt elf uur op z'n laatst."
Anderen: „Nog niet eens. Als er een opstaat, gaat de rest meestal ook."
Alie: „Niet altijd! Toen een van mijn zoons 16 was, kwam hij maar niet terug van een verjaarsfeest. Op 't laatst heb ik opgebeld en toen kwam hij dan. Hij zei: We hadden niet gezegd hoe laat hij thuis moest zijn; maar dat zeg je niet elke keer, vind ik. Dus hij blééf maar zitten." i< />

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen