Het leven van de kerk achter „Het IJzeren Gordijn"”

De berichten over h'ät leven achter „Het IJzeren Gordijn" wissele elkaar af. De ene keer is er nieuwe verwachting zoals de eerste onderstaande berichten weergeven:

In het afgelopen jaar zijn drie nieuwe baptistengemeenten geïnstitueerd in de buitenwijken van Moskou. In deze wereldstad bestaan nu in totaal 17 baptistengemeenten. Dit werd medegedeeld door dr. Carl W. Tiller een van de secretarissen van de Wereldunie van Baptistengemeenten. Volgens Tiller blijft het waar dat in de Sowjetunie de mensenrechten nog steeds geschonden worden. Maar ook zijn er de laatste tijd tekenen die erop wijzen dat de regering soepeler optreedt tegenover baptisten. Hij was in het bijzonder onder de indruk gekomen van de activiteiten van de jeugd. Hij werd uitgenodigd om een groep van honderd jonge mensen toe te spreken. En tenwijl hij in een andere kerk een bijeenkomst voor ouderen leidde, werd in een nev'enzaal een dienst gehouden die vierhonderd jonge mensen trok. Verschillende kerkgebouwen die hij in het verleden had bezocht bleken vergroot te zijn, sommige kerken waren twee maal zo groot geworden. Volgens mededelingen die hij had ontvangen werden in het afgelopen jaar 6.000 volwassenen gedoopt. Ongeveer zeventig procent van hen was afkomstig uit christelijke gezinnen, dertig procent had geen enkele christelijke achtergrond.

Het 43ste bulletin van de raad van familieleden van gevangenen in de Sowjet-Unie meldt dat opnieuw sommige gevangen zittende baptisten zijn vrijgelaten en dat mevrouw Zoya Radigina haar kinderen heeft temggekregen uit het internaat waar zij onder dwang heengebracht waren. Er zijn volgens het bulletin thans nog 53 baptisten gevangen, zestien minder dan in december vorig jaar. Dertien gevangenen zijn vroegtijdig vrijgelaten. Onder de gevangenen zijn vier medewerkers van een christelijke drukkerij en drie jongelui, die dienst hebben geweigerd. Het bulletin meldt dat er een neiging is te bespeuren dat mensen voordat hun straf erop zit, worden vrijgelaten. Er zijn de laatste elf jaar niet zó weinig christenen in Sowjetgevangenissen of kampen geweest als thans. De secretaris-generaal van de Unie van evangelische christenen en baptisten, A. M. Bytsjkow, verwacht dat alle gevangenen voor het einde van dit jaar vrij zullen zijn. De bekende prediker Georgi Vins heeft een straf tot maart 1979. Daarna staat hem verbanning tot 1984 te wachten. Maar er zijn ook drie gevallen bekend van christenen, die eerder uit verbanning zijn teaiggekeerd.

De regering van de Sowjet-Unie is van plan om „zeer binnenkort" de baptistenpredikant, Georgi Vins, en 40 andere baptisten vrij te laten. Dit heeft de secretaris generaal van de „Unie van evangelische christenen en baptisten" in de Sowjet-unie, Alexej Bytsjkow, op een conferentie van de Britse baptisten in Londen meegedeeld. Bytsjkow, lid van het Centraal comité van de Wereldraad van kerken, beriep zich uitdrukkelijk op toezeggingen van de Sowjetautoriteiten.

Geld voor opleiding van baptisten in de Sowjet-Unie De wereldalliantie van Unies van Baptistengemeenten heeft 125.000 gulden gereserveerd voor de stichting van een theolon gisch opleidingsinstituut voor de baptisten in de Sowjet-Unie. Tevens werden bedragen uitgetrokken om de theotogische scholing te garanderen van studenten elders in Oost-Europa die slavische talen spreken.

Het bedrag voor de opleiding in de Sowjet-Unie zal worden overgemaakt, zodra de Unie van Evangelische Christenen en Baptisten in de Sowjet-Unie erom vraagt. Gewacht wordt op de noodzakelijke toestemming van de regering om een dergelijke school te mogen stichten.

Nieuw kerkgebouw in Roemenië

In december konden baptisten in Roemenië een nieuwe kerk in gebruik nemen in de stad Arad. De belangstelling voor de eerste dienst was ovenwëldigend. MeerdanS.OOO mensen zaten samengepakt in de kerkzaal, nog eens duizend volgden de dienst via luidsprekers in een bijzaal. Buiten waren veertig luidsprekers opgehangen, opdat ook de mensen die zich om de kerk verdrongen, en dat waren er ook enige duizenden, de dienst konden volgen. De gemeente van Arad, die in 1929 met twintig leden begon heeft jarenlang gebeden om een nieuw gebouw. In juni 1975 werd een bouwvergunning verstrekt. De nieuwe kerk werd voor 95 procent door gemeenteleden met eigen handen opgetrokken. De eerste dienst werd geleid door ds. Loan Trutza die al sinds 1959 in Arad staat.

De andere keer laat het communisme zijn eigenlijke gezicht wee zien, getuige deze berichten

Volgens berichten uit kringen van andersdenkenden in de Sowjet-Unie zouden de christenen Zviad Gamsakhurdia en Merab Kostava naar het Serbsky Instituut voor psychiatrisch onderzoek zijn overgebracht.

De Moskouse orthodoxe priester Gleb Jakoenin beweert dat de Russische geheime dienst een van haar leden als boekhoudster heeft gestationeerd in de gemeente „Teken van de Moeder Gods", een van Moskous belangrijkste orthodoxe gemeentes. De gemeente werd gedwongen de vrouw aan te stellen op straffe van intrekking van haar registratie. Volgens Jakoenin tracht de regering deze in hoog aanzien staande gemeente van binnen uit te vernietigen, nu gebleken is dat zij niet vanzelf een zachte dood sterft.

Doopsgezind echtpaar veroordeeld

In doopsgezinde kringen in Nederland heeft men met verbijstering kennis genomen van het feit, dat het echtpaar Karl en Anna Bartels uit Leer (West-Duitsland) in Oost-Berlijn veroordeeld is tot resp. twaalf en zeven jaar gevangenisstraf wegens spionnage. De man is 67 jaar en conrector van het gymnasium in Leer. Zijn vrouw, 64 jaar, is gedeeltelijk verlamd. Het echtpaar reisde regelmatig naar de DDR, om daar de 94-jarige moeder van mevrouw Bartels te bezoeken. Volgens een Oostduitse verklaring zouden zij tijdens deze bezoeken op grote schaal en doelgericht militaire objecten hebben bespioneerd.

De doopsgezinde gemeente van Leer en drie andere gemeenten in Oost-Friesland zijn aangesloten bij de Nederlandse algemene doopsgezinden sociëteit. Zo is Karl Bartels bij de doopsgezinden in ons land bekend. Hij vertegenwoordigt de doopsgezinde gemeentes in Groningen, Drente en Oost-Friesland (GDS), hij was een trouw deelnemer aan de cursus lekepredikers en andere GDS-cursussen en zijn vrouw en hij bezochten regelmatig de jaarlijkse gewestelijke broederschapsdag.

Zij die het echtpaar kennen, zeggen dat spionage volstrekt niet bij hen past. Zij staan bekend als overtuigde pacifisten.

Bulgaarse pastor werd verbannen

Volgens een bericht van Keston College, de organisatie die zich vooral bezig houdt met godsdienstige ontwikkelingen in Oost-Europa, werd een predikant van de pinkstergemeenten uit zijn woonplaats verbannen. Ds. Stoyan Bukov werd veroordeeld wegens het knoeien met buitenlands geld, maar in werkelijkheid waarschijnlijk omdat hij in zijn kerk buitenlandse gasten ontving. Een tweede aanklacht was dat hij de kinderen geen toegang weigerde tot zijn diensten.

Ds. Bukov werd verbannen naar een afgelegen islamitisch dorp in het noordoosten van het land waar alleen Turks werd gesproken. Zijn gezin mocht hem niet volgen. Hij heeft in zijn onderhoud voorzien als metselaar. Zijn vrouw moest werkster worden om haar kinderen te kunnen voeden. Inmiddels is ds. Bukov wel uit zijn verbanning ontslagen, maar hij mag niet meer preken.

Deze twee-gezichten politiek bracht een schrijver tot de volgende indruk

Het lijkt wel of de regering van Rusland in tweestrijd verkeert. Aan de ene kant worden consessies gedaan ten aanzien van de persoonlijke vrijheden van de burgers, aan de andere kant worden dissidenten sterk onder druk gezet.

Een voorbeeld van het laatste is de behandeling van Gabriel Superfin in de Vladimir gevangenis. Volgens de nieuwsdienst van Keston College, die beter dan enige andere organisatie op de hoogte is van de situatie in de Sowjet-Unie, werd Superfin, hoewel hij zeer ernstig ziek is, opnieuw veroordeeld tot straffen die zwaarder zijn dan hij kan dragen.

Deze gevangene, die jood van geboorte is, maar in de gevangenis door het lezen van de bijbel christen is geworden, weegt nog maar tachtig pond. Hij leidt aan maagzweren, heeft een leverziekte en een zeer zwak hart. In het begin van 1976 ging de heer Superfin in hongerstaking omdat zijn bijbel in beslag was genomen. Hij hield dit ondanks zijn lichamelijke situatie een maand lang vol. Maar volgens de berichten heeft hij nog steeds zijn bijbel niet terug.

Toch zijn er berichten die ons verwonderd doen staan dat God door gaat, ook daar waar wij het niet verwachten:

In het afgelopen jaar zijn in de Sowjetunie 6.000 volwassenen gedoopt, meldt de Unie van Evangelische Christenen en Baptisten in zijn jaarverslag over 1977. Onder hen bevonden zich veel jongeren tussen de achttien en twintig jaar. Ook werden 120 predikanten voor het eerst in plaatselijke gemeenten bevestigd. De baptisten hebben ook nogal wat kerken kunnen restaureren of zelfs geheel nieuwe kunnen bouwen, vooral in de staten Khazakhstan, Oekraïne en Byelorusland. Pinkstergemeenten mochten kerken bouwen in Brest, Novovylynsk en Minsk.

In een vrij groot aantal plaatsen, verspreid over de gehele Sowjetunie, konden nieuwe gemeenten geïnstitueerd worden, zowel doopsgezinden-, baptisten-als pinkstergemeenten. In de stad Lvov werden zelfs twee gemeenten geïnstitueerd, volgende persdienst van de Wereldalliantie van Baptisten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen