Oranje

In Genesis 9 staat de geschiedenis van Noach. Hij is dronken. Dan komt Cham. Hij bespot zijn vader. Zijn broers Sem en Jafeth nemen echter een kleed, lopen achteruit de tent in en bedekken de naaktheid van hun vader. Daarmee is het gevolg van de zonde bedekt. De zonde zelf wordt gestraft.

In 1984 wordt herdacht hoe 400 jaar geleden Willem van Oranje werd vermoord. Er is ook een televisiefilm over zijn leven gemaakt. Daarover is veel te doen. Willem zou met name in zijn jeugd nogal van het leven genoten hebben. Ik denk dat dit historisch niet te ontkennen is. Waar het wel over gaat is of dit in zo'n film breed moet worden uitgemeten.

Wij zijn als Cham. We verlustigen ons als natie in de zonden van een ander. In plaats van de zonden van een onzer groten te bedekken (is níet: te verdoezelen) dikken we ze aan en gebruiken we ze om hoge kijkcijfers te halen. Zouden wij dan als natie vrijuit gaan?

Ook naar de andere kant komt er steeds meer kritiek op Oranje. Het valt me op dat onder ons de laatste tijd nogal eens terughoudender over hem wordt gesproken dan vroeger. Zijn politiek wordt dan afgewogen tegen het streven van Datheen. De laatste zou rechtlijniger, meer theocratisch zijn. Ook dat vecht ik niet aan.

Alleen waarschuw ik wel tegen dit soort vergelijkingen. We kunnen ook als een „vrome Cham" oordelen. We vergeten daarbij het vermaan op prinsen geen vertrouwen te stellen. Veel sterker staan we als we in de geschiedenis erkennen: Mijn schild en mijn betrouwen, zijt Gij o God en Heer'.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen