Zendingsland

COMMENTAAR

Wat is zending? Die vraag is belangrijk. Het is ook een vraag die zich in ons seculiere land steeds meer en steeds nadrukkelijker opdringt. In het verleden was zending het uitgaan van de kerk naar mensen en landen waar het christendom onbekend was.

De Heere Jezus gaf de opdracht om het Evangelie te brengen aan alle volken. Binnen onze gemeenten was en is er zendingswerk in Nigeria, Papua, Equador, en nog verschillende andere landen. Kenmerk van dergelijke landen is dat ze ver weg zijn en dat er, etnisch en cultureel gezien, ook heel andere mensen wonen. Mensen in Afrika of Zuid-Oost Azië leven in een ander cultuur, hebben andere gewoonten en staan over het algemeen iets anders in de wereld dan een Europeaan. De taak van de zending is om ook die volken en landen, naar het woord van Christus, te bereiken met het Evangelie. Overigens is dat wel een taak die in de 21^ eeuw in een wat ander licht staat dan voorheen. Een Afrikaans land als Kenia bijvoorbeeld is voor twee derde christelijk! En op het zuidelijk halfrond groeit de christelijke kerk. De zendingsgedachte wordt in onze gemeenten onder andere levendig gehouden door allerlei zendingscommissie en een deputaatschap. Dergelijke zendingscommissies beleggen avonden, preekbeurten waar over de zendingsopdracht wordt gepreekt en ook worden er regelmatig collecten voor de zending gehouden. Dat is allemaal belangrijk en noodzakelijk werk. Ook voor de toe­ komst blijft dit werk voor de zending noodzakelijk. Het gaat om mensen ver weg en uit een andere cultuur. Hoe staat het er dicht bij huis eigenlijk voor?

Dichterbij

Nederland is een seculier land geworden. Het moderne heidendom ligt om de hoek. We komen het tegen in de stad waarin we wonen. We merken het op ons werk. We zien het als we met de trein of met de bus ergens naartoe gaan. Weliswaar worden velen er wellicht niet heel erg indringend mee geconfronteerd want de kleinere steden zijn, volgens het SCP, 'bolwerken van kerkelijkheid'. Daar kom je het moderne heidendom nog niet zo tegen als bijvoorbeeld in een wereldstad als Rotterdam. En onze gezindte woont sedert de jaren 70 van de vorige eeuw langzamerhand goeddeels in de bolwerken van kerkelijkheid. Overigens wil ik daar niets kwaads van zeggen, maar het is natuurlijk wel aangrijpend dat de kerk meer en meer verdwijnt uit de grote steden van ons land. Dat is historisch en inhoudelijk iets om diep over na te denken. De vroege kerk, met haar grote werfkracht, is juist begonnen vanuit de steden. Paulus preekte bij voorkeur en vrijwel uitsluitend in de grote steden van het Romeinse rijk. Ook de reformatie van de 16^ eeuw is goeddeels begonnen in de steden. In de grote havenstad Antwerpen werden de eerste boekjes van Luther in het Nederlands vertaald en verspreid. De terugtrekkende beweging van de kerk uit de grote steden is geen teken van een rijk geestelijk leven, van een krachtige missionaire kerk die haar opdracht beleeft en verstaat. Eerder zegt het iets over het geestelijke verval waarin de kerk in West-Europa helaas verkeert. Dat is een pijnlijke maar wel aanwijsbare realiteit. Niettemin blijft er wel een opdracht. Het Evangelie is een blijde boodschap (Luk. 2:10) die doorgegeven moet worden. Ver weg maar ook dichtbij!

Evangelisatie

Door middel van evangelisatie proberen we onze onkerkelijke medeburgers te bereiken. Deels bestaan die onkerkelijke medeburgers uit moderne heidenen. Dat zijn mensen die in vroegere geslachten ooit weleens iets van de christelijke godsdienst hebben gehoord of geweten, maar die nu 'nergens meer aan doen'. Vaak zijn het mensen die wat agnostisch zijn ingesteld. Agnostisch betekent dat iemand wel gelooft in een Opperwezen, een God, maar dat het hem of haar eigenlijk niet zoveel uitmaakt. Zonder God kan hij ook eigenlijk best leven. Daarnaast zijn er nog allochtonen. Er is een groeiende groep mensen in onze samenleving die van oorsprong uit een ander land komen. We kunnen daarbij denken aan gastarbeiders, islamieten, vluchtelingen, Surinamers, Antillianen en asielzoekers. Alles bij elkaar gaat het hierbij om een grote groep mensen in onze samenleving. Van deze groepen zijn sommigen christelijk en zeer betrokken op de kerk (in de Bijlmermeer gaan tegenwoordig meer allochtone mensen naar de kerk dan ooit!); anderen echter zijn dat niet. En ook hier ligt natuurlijk een taak voor de kerk op aarde. Elk mens is tenslotte een reiziger naar de eeuwigheid. Het grijpt mij weleens aan als ik door een winkelstraat in Amersfoort loop en al de mensen om me heen zie. Hoe zou het toch wezen als nu, terwijl ik daar loop, de Heere Jezus zou verschijnen op de wolken des hemels? Wat zouden die andere mensen, veelal zonder God en zonder hoop, mij op dat moment toeroepen? Zouden ze niet schreeuwen: waarom heeft u mij niet verteld van de waarheid die u wist en die u 's zondags preekt? Waarom heeft u ons de boodschap van hemel en hel, van redding door een Redder onthouden? Ik vind dat heel moeilijke vragen. Op dat punt wordt evangelisatie belangrijk.

Organisatie

De evangelisatie heeft in onze gemeenten (hoop ik) een belangrijke plaats. Vanzelf kan daar nog wel wat meer aandacht voor zijn, maar het is een taak vanuit Gods Woord. En wat de Bijbel zegt, hebben wij maar gehoorzaam ter hand te nemen. Het zal ook een taak zijn die qua belang gaat toenemen. We kunnen ons natuurlijk niet zomaar ontslagen weten van de opdracht om anderen met het Woord bekend te maken. Gelukkig wordt er veel gedaan. Veelal zijn er evangelisatiecommissies. Er worden ook folders verspreid en af en toe wordt er een bijeenkomst belegd of een preek gehouden in het kader van evangelisatie. Ook geschiedt er belangrijk werk door onze evangelisten. Het is goed en nodig dat dit werk gedaan wordt. Toch gaat de opdracht van de Bijbel wat verder. De gemeente is een stad op een berg en een kaars op de kandelaar. Evangelisatie, anderen in contact brengen met het Woord, is niet uitsluitend een opdracht aan een commissie, een evangelist, maar het is een opdracht aan een hele gemeente. En bij die gemeentebrede opdracht zijn er een aantal moeilijke vragen. In de eerste plaats is het belangrijk dat een gemeente leert en verstaat dat de kerk er is om Gods Woord te verspreiden en om zondaren de boodschap van heil en redding te brengen. De kerk is er niet voor een bepaalde groep, maar de kerk staat in deze wereld met een goddelijke opdracht.

Wie nauwkeurig het boek Handelingen doorleest, zal merken dat de Heere er dagelijks toedeed tot de gemeente die zalig werden. Dan gaat het om mensen van allerlei slag en soort. In de brieven van de apostelen lezen we over Joden en heidenen, slaven en vrijen, ouders en kinderen, voornamen en geringen. Paulus heeft het zelfs over het verachte en het onedele. Die samenstelling van de gemeente was niet altijd even eenvoudig. In Galaten 2:13 lezen we dat Petrus het moeilijk vond om voor het oog van de Joden te eten met de bekeerde heidenen. Paulus heeft hem daarover moeten 'bestraffen' (Gal. 2:11). Soortgelijke problemen zullen zich ook voordoen in onze tijd. Wat doen we met een seculiere vrouw die (onverwachts) een kerkgebouw binnen komt zonder hoed? Wijzen we die gelijk de deur? Wat doen we met een jongen die in spijkerbroek en tatoeage binnenwan­ delt? Hoe kijken we naar een vrouwelijke asielzoeker in een lange broek? Hier liggen een aantal lastige vragen. Uiteraard moeten we voor onze eigen leden de regels benadrukken. Maar hoe gaan we nu om richting een buitenstaander met onze kerkelijke regels? Daar ligt denk ik een belangrijk knelpunt in het gemeente zijn in een seculiere wereld. Soms zijn er in dit opzicht ook teleurstellende ervaringen. Ik vergeet nooit dat ik jaren geleden ooit eens een buitenstaander had meegenomen naar een door de weekse kerkdienst. Zoals gebruikelijk bij dergelijke diensten was er plaats te over. Helaas gingen we zitten (zonder dat ik het wist) op een plaats van iemand die ook naar

In de Bijlmermeer gaan tegenwoordig meer allochtone mensen naar de kerk dan ooit!

de kerk kwam. De goede man sommeerde ons duidelijk dat we van zijn plaats af moesten. Op dat moment ga je bijna door de grond... Niettemin hebben we maar een ander plaatsje opgezocht. En ik kon het mijn bezoeker ook nog wel een beetje uitleggen. Zo in de zin van, tja zo zijn nu eenmaal de mensen... Er zijn ook andere ervaringen. Soms zijn er hartverwarmende zaken. En dat raakt mensen. Soms zelf tot diep in hun hart.

Onderwijs

Naast uiterlijke zaken zijn er ook meer dieperliggende zaken. Anderen in contact brengen met het Woord is niet vrijblijvend. Het Woord immers is een zaad. Het kan bij de weg vallen. Het kan op een steenachtige plaats vallen. Maar het kan ook vallen in een wel toebereide aarde. Waar het valt, dat weet de Heere. De kerkelijke gemeente heeft echter wel een taak tot nazorg. Het Woord brengen vergt ook dat we de persoon die het Woord ontvangt ernstig nemen. Wie die persoon is, dat moet geleidelijk gaan blijken. Maar stel dat er een seculier mens vraagt om onderwijs. Dan is het roeping om dat onderwijs te geven. Geduldig en aanhoudend. Stel dat er een ex-moslim begerig is naar de boodschap van het Evangelie. Ook dan is het zo nodig en belangrijk dat er goede en bewogen leiding mag zijn. Dat zijn geen geringe zaken. Het zijn ook zaken die in de gemeente voortdurend aandacht en voorlichting vragen. Bovenal echter is daarbij nodig de leiding van de Heilige Geest. Hoe staat een kerk in een heidens land? Het zijn vragen die de komende jaren onmiskenbaar om een antwoord zullen vragen. En dan gaat het niet alleen om de boodschap ver weg maar ook om het gestalte geven van de boodschap dicht bij. Het heidendom ligt om de hoek.

Laten we getrouw de afscheidswoorden van de Heere Jezus overwegen: "Gaat dan henen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in den Naam des Vaders, en des Zoons en des Heiligen Geestes; lerende hen onderhouden alles wat Ik u geboden heb" (Matt. 28:19).

Amersfoort,

ds. W. Visscher

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen