Een bladzijde voor en van onze jeugd

Een praatje vooraf.

Maandag j.1. was een feestdag voor ons volk. We mochten toen herdenken dat onze Koningin 53 jaar oud werd en tevens is op deze dag het zilveren huwelijksfeest van ons koninklijk paar gevierd. We mogen wel dankbaar zijn dat de Heere onze vorstin heeft willen sparen en wij hopen, dat Hare Majesteit nog vele jaren over ons volk zal mogen regeren. Er zijn maar weinig landen die nog een vorstenhuis hebben. Over Nederland regeert nu al bijna 400 jaar het Oranjehuis. Veel wederwaardigheden hebben Nederland en Oranje meegemaakt, maar door de eeuwen heen heeft de Heere de band tussen ons volk en Oranje willen bestendigen. Moge het zo blijven tot op de jongste dag. Ik heb twee opstellen liggen, die iets uit onze geschiedenis vertellen.

Willem van Oranje te Delft vermoord

Het is 10 juli 1584. Door de straten van Delft loopt een man. Hij spoedt zich naar het paleis van de Prins. Door de wacht wordt hij niet tegengehouden, want hij is hier wel bekend, omdat hij hier wel vaker komt. Zijn naam is Balthazar Gerards. Verscheidene keren heeft hij de prins bezocht. Zijn bedoeling is hem te vermoorden. Nu is het zover dat hij zijn plan zal uitvoeren. Van soldaten heeft hij een paar pistolen gekocht van het geld dat de Prins hem uit medelijden gegeven had voor een paar nieuwe schoenen. Als hij in het paleis gekomen is vraagt hij naar de Prins, want hij wil een paspoort voor Frankrijk, waarheen hij brieven moet brengen. Hij verbergt zich achter een pilaar en wacht tot de Prins terugkomt uit de eetzaal. Als de maaltijd afgelopen is en de Prins uit de deur van de eetzaal komt schiet de moordenaar zijn twee pistolen leeg op de Prins. Deze wordt dodelijk getroffen en zakt ineen. Op het geluid van de schoten komen zijn vrouw en enkele anderen toesnellen. Zij horen nog de laatste woorden van de Prins: Heere, wees mijn ziel en dit arme volk genadig. Dan sterft de grote man, die zoveel voor ons vaderland gedaan heeft. Een praalgraf in de Nieuwe Kerk te Delft wordt voor hem opgericht. De moordenaar wordt gegrepen en ter dood gebracht. Zijn lichaam wordt in vier stukken getrokken, nadat ze hem vooraf de hand, waarmee hij zijn daad had uitgevoerd, hadden afgebrand met een gloeiende pin. Ondanks de hevige pijnen heeft hij niet om genade gesmeekt.

Herman van Noort — Rijssen.

Frederik Hendrik

Fx-ederik Hendrik was een zoon van Willem van Oranje en Louise de Coligny en een half-broer van prins Maurits. Toen in 1625 Maurits' einde kwam volgde Frederik Hendrik hem als stadhouder op. Van zijn broer had hij de krijgskunst geleerd. Reeds op zestien-jarige leeftijd vocht hij aan de zijde van Maurits mee in de slag bij Nieuwpoort. Op 42-jarige leeftijd huwde hij met Amalia van Solms Braunfeld, een hofdame van de keurvorst van de Paltz. Met recht werd hij de stedendwinger genoemd. Verschillende steden nam hij in. Ook de geweldig sterke stad 's Hertogenbosch. Moerassen rondom de stad heeft hij drooggemalen met behulp van 300 watermolens om bij de sterke vesting te komen. Eerst echter nam hij de sterke vesting Wezel in, welke de opslagplaats was van de vijand. Dit gebeurde zo. De Spaanse commandant lachte om 'het leger van de Staten. Hij liet hen beschieten, maar met zijn eigen kanon schoot hij de ketting van de ophaalbrug kapot. De brug viel met een daverende klap neer. Toen renden de staatse soldaten de brug over en de stad werd ingenomen. Toen Frederik Hendrik, die zelf voor 's Hertogenbosch gebleven was, de boodschap kreeg, zei hij met ontroerde stem tot de boodschapper: „Mijn zoon is het zo, maar dan is het Gods werk en niet des mensen." Nu duurde het beleg om 's Hertogenbosch niet lang meer. Baron Grobbendonck gaf de stad over. Toen volgden Venlo, Roermond en Maastricht. Frederik Hendrik kreeg negen kinderen, waarvan er drie jong gestorven zijn. 14 maart 1647 stierf de grote stadhouder. Zijn zoon Willem II volgde hem op.

Ria den Besten — Leerdam

Herman en Ria, bedankt voor je opstel uit onze mooie geschiedenis. Ik hoorde vanmorgen iemand zeggen: „Geen land heeft zo'n mooie geschiedenis als Nederland." Nu daar kunnen we het wel heel goed mee eens zijn, vinden jullie ook niet?

Twee ogen

Twee ogen als sterren in 't voorhoofd mij branden, Om daarmee 't aanschouwen het werk van Gods handen, De planten en bomen, de mensen en het vee, De zon en de maan, het land en de zee.

Zij draaien en rollen en wenden en keren, Ik kan naar mijn wil mijn ogen regeren, Ik kan er mee kijken het goed en het kwaad, En wat er in 't heilige Bijbelboek staat.

Welzalig, wier ogen van 't kwade zich keren, Om immer te zien op de wegen des Heeren, Al zien zij ook schatten van zilver en goud, Hun hart op onzienlijke dingen vertrouwt.

Want wat in deez' wereld ons ogen aanstaren, 't Zal alles vergaan met het went'len der jaren; Maar 't goed dat de Heer' in de Bijbel ons biedt, Blijft eeuwig, mijn vrienden! al zien wij 't ook niet.

Dit eenvoudige, mooie gedicht kreeg ik toegestuurd door een lezeres uit Ens. Ik vind het fijn dat ouderen ook wel eens iets willen laten plaatsen. Zet u in 't vervolg even uw afzender er bij. Ik weet wel graag van wie ik iets plaats.

Oliver Cromwell

Oliver Cromwell werd geboren op 25 april 1599 te Ramsey, een plaatsje dat enkele kilometers ten noorden van Londen ligt. Zijn ouders waren Puriteinen, zoals de Protestanten in die tijd in Engeland genoemd werden. Hij groeide op tot een flinke, vastberaden jongeman. Hij werd zelfs gekozen tot afgevaardigde naar het parlement. Zo kwam hij in aanraking met Koning Karei I, die toen over Engeland, Schotland en Ierland regeerde. Deze koning was gehuwd met een Franse roomse prinses. Hij verbood de Puriteinen hun godsdienstoefeningen te houden. Veel Puriteinen trokken naar Amerika. Het werd zelfs zo erg, dat het volk in opstand kwam. Het werd een vreselijke burgeroorlog tussen Puriteinen en Cavaliers, zoals de edelen werden genoemd, die de zijde van de koning kozen. Cromwell werd aanvoerder van de Puriteinen. Hij dreef de koning zo in 't nauw, dat deze genoodzaakt was naar Schotland te vluchten. De Schotten leverden hem echter uit aan Cromwell, die hem opsloot in de gevangenis. Cromwells legers zegevierden en koning Karei I werd ter dood veroordeeld en op het schavot onthoofd. Nu de koning dood was, moest een nieuwe vorst worden benoemd. Kareis zoon zwierf in 't buitenland en dus werd Engeland een republiek en Cromwell zijn beschermer, zijn Protector. Nu konden de Protestanten weer rustig leven en Engeland werd een machtig rijk. Cromwell wilde een verbond sluiten met de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Nederland wilde echter de zo duur gekochte vrijheid niet in gevaar brengen en inplaats van vrienden werden de twee volken vijanden .Tot driemaal toe leverde Engeland strijd met Nederland. Meer dan eens behaalden wij de overwinning, maar toch moest ons land haar plaats op zee afstaan aan Engeland. Veel vrienden boden Cromwell de koningskroon aan, maar hij weigerde. Toch leefden er nog altijd aanhangers van Karei I en meer dan eens werd een aanslag op Cromwells leven beraamd. Gelukkig werden de samenzweerders steeds gegrepen. In 1658 stierf deze moedige Puritein.

Nico Koning — Tuil.

Tien nieuwe vragen

81. Welk volk viel van Israël af na Achabs' dood? 82. Van waar werd Mefiboseth gehaald? 83. In welke plaats aanbad men de afgod Baal-Zebub? 84. Over welke beek vluchtte David voor Absalom? 85. Welke Gethiet zwoer trouw aan koning David? 86. In wiens dagen begon men de naam des Heeren aan te roepen? 87. In wiens huis brachten de mannen van Kiriath Jearim de ark? 88. Waar woonde de weduwe van wie de zoon werd opgewekt uit de doden door Jezus? 89. Wie werd door Petrus opgewekt? 90. Wie zei: Ik weet mijn verlosser leeft?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen