Horen en niet verstaan

Als Jezus de gelijkenis van de zaaier en het zaad verklaart, vertelt Hij hoe het komt dat degenen die bij de weg bezaaid zijn onvruchtbaar blijven. Zij horen het Woord van het Koninkrijk, maar ze verstaan het niet (Matt. 13:19). Daar zit het op vast! Dat is hun probleem. Maar hoe komt dat? Is de prediking te moeilijk, te ingewikkeld? Wordt de boodschap niet overtuigend genoeg gebracht? Nee, dat is het niet. Zij hebben geen geestelijk onderscheidingsvermogen; geen geestelijk inzicht.

Genade
In de prediking gaat het over het Rijk van Gods genade. Over vergeving van zonden. Over een nieuw leven. Over de hemel. Over de Heere Jezus. Over de Heilige Geest. Maar als we niet verstaan dat het juist deze zaken zijn die voor ons van het allergrootste gewicht zijn, dan is onze reactie: Ach, die dingen hebben we niet nodig; die zijn niet relevant. We menen dat onze problemen heel ergens anders liggen en dat het heel andere zaken zijn die belangrijk zijn. Zaken als wedergeboorte, rechtvaardiging, heiliging en dergelijke liggen buiten onze geestelijke horizon. Want we kijken niet verder dan ons bedrijf en ons werk en ons gezin en onze vakantie en onze bankrekening. Binnen onze denkwereld past het Evangelie niet. Komt dat Evangelie dan toch tot ons, dan horen we het wel, maar we verstaan het niet. Dus kan het zaad gemakkelijk worden weggepikt. En dat gebeurt, want de Boze is onmiddellijk actief en elk resultaat op de prediking blijft uit. Zo is de instelling van de natuurlijke mens. En helaas is dit niet zelden ook de instelling van mensen die door genade toch geestelijke mensen geworden zijn, maar die nog zoveel van hun oude mens met zich meedragen. Het blijkt dus wel dat er nogal wat veranderen moet in ons leven, zal het Evangelie ons echt tot zegen zijn. We zullen tot een verstaan van het Evangelie moeten komen. Uit mezelf komt het echter nooit zover. Schreef Paulus niet de onthullende woorden dat de natuurlijke mens de dingen die des Geestes Gods zijn niet begrijpt, omdat ze hem dwaasheid zijn? Hij kan ze niet verstaan, omdat zij geestelijk onderscheiden worden (1 Cor. 2:14).

Wonder van God
Hoe kan dat probleem opgelost worden? Daar is niet minder dan een wonder van God voor nodig: een goddelijke openbaring aan ons hart, waarin God me laat zien hoe nodig ik dat Koninkrijk heb. Hoe nodig ik vooral ook de Koning van dat Rijk heb. Hoe nodig zaken als kribbe en kruis zijn. Hoe nodig ook een waarachtig geloof is. Een ware wedergeboorte en bekering. Ik moet de dingen gaan zien. Het Kind in de kribbe. De gekruisigde Zaligmaker. De opgestane Levensvorst. De ten hemel gevaren Koning. Ik moet gaan zien de noodzaak van Zijn bloedstorting en de waarde van Zijn bloed. Zonder het echte zien kan ik kijken naar het bloedende, verwrongen lichaam van Jezus van Nazareth, die aan een kruis hangt, maar wat zegt het me? Zie ik dan de Zondeloze, stervend voor zondaren? Zie ik dan hoe het Beste van de hemel zijn leven geeft voor het slechtste onder de mensenkinderen? Nee, ik zie het niet, want ik ben er blind voor. En zelfs onder de lieflijkste klanken van het Evangelie blijft mijn hart gesloten. Ik ben zo hard als het voetpad dat dwars door de akkers loopt en waar het zaad van het Evangelie bovenop blijft liggen, totdat een vogel het wegpikt. En dat gebeurt snel genoeg...

Tragiek
Hier ligt de tragiek van het leven van meer dan één kerkganger. Hier ligt ook de teleurstelling van menig ouder, die zo graag zou zien dat het bij zijn of haar kind eens anders werd. Hier ligt ook de teleurstelling en veel van het verdriet van de rechte dienaar van het Woord. Er zijn er die het echt niet zien, en we hebben geen mogelijkheid om het onszelf of een ander te laten zien. Nee, we kunnen het zaad niet laten ontkiemen. We kunnen het niet eens zo besturen dat het in de goede aarde valt. God heeft ons echter wel beloften gegeven. Wat wij niet kunnen, kan Hij! En dat wil Hij ook. Hij weet hoe het gesloten hart geopend moet worden. Hij is in staat de blindheid weg te nemen. En daar wil Hij om gebeden zijn. We moeten dan ook uit de binnenkamer naar het Woord komen en van het Woord weer naar de binnenkamer gaan, roepend tot God om dat wonder van de opening van ons verstand. Braakt ulieden een braak land, zei de profeet. En de apostel zegt: Ontvangt met zachtmoedigheid het Woord, dat in u geplant wordt, hetwelk uw zielen kan zalig maken (Jac. 1:21). Wat bij mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen