Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ik werk in het Gelukspanziekenhuis

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ik werk in het Gelukspanziekenhuis

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Jullie hebben vast wel eens gehoord van het Gelukspanziekenhuis. De aktie van dc Jeugdbond van 1985 werd gedeeltelijk ook gehouden voor een kinderboerderij voor de gehandicapte Tswanakinderen. De boerderij is er intussen! Het is prachtig geworden.

Nu zullen we eerst iets vertellen over ons werk. Jan heeft de leiding over al hel technische werk in het ziekenhuis en de klinieken die in de dorpen staan. Nou dat houdt heel wat in. We zullen eens een lijstje laten volgen. Alle reparaties van het ziekenhuis, de keukens, de wasserij. Onderhoud van alle gebouwen. Het schoonhouden van het terrein (ongeveer 1 x 2 kilometer). Alle onderhoud van de tien klinieken. Deze liggen op een afstand van 20 tot 110 kilometer van het ziekenhuis. Verder de toezicht op de watervoorziening en de elektriciteitsvoorziening. De stroom valt namelijk regelmatig uit. en dan moeten we zelf elektriciteit opwekken met behulp van grote generatoren. De zuivering van het rioolwater. De stoom.voorziening. De radio's voor het kontakt met de klinieken. Hel repareren van alle auto's (we hebben er ongeveer 30). De veiligheid en nog vele andere dingen. Gelukkig hebben we hiervoor ongeveer 85 mensen in dienst die dit werk allemaal uit moeten voeren. Daarnaast zijn we nog bezig met het bouwen van klinieken en zusterhuisjes in het disirikt. En ook twee scholen hier op hel terrein. De eerste school is voor t.b. patiënten, die hier vier maanden opgenomen worden. De tweede is voor kinderen van het ziekenhuispersoneel. Bij deze bouwprojeklen hebben we veel hulp gehad van de Stichting Woord en Daad en ook van ons Deputaatschap Bijzondere Noden.

Als technicus van een ziekenhuis moetje zorgen dat alles goed draait, zodat de dokters goed kunnen werken en alle afdelingen zoveel mogelijk zonder problemen kunnen draaien. Soms kost dit wel eens wat inspanning. Zo ook op oudejaarsavond. De kinderen mochten opblijven en het zou een gezellige spelletjesavond worden. Maar om 8 uur ging de telefoon. Het was de hoofdzuster van hel ziekenhuis. Ze vertelde dat er zojuist een bericht via de radio gekomen was, dat de ambulance, die op weg was om een kraampatiënt op te halen, onderweg met pech stond. De andere ambulance was ook uit dus moest er een plan gemaakt worden. Jan liet Ismaël, de automonteur roepen, en die ging met een andere auto de ambulance ophalen. Maar wat bleek, de ambulance was 's avonds in het donker in een groot gat gereden en kon niet meer rijden. De kraamvrouw was ondertussen in de ambulance bevallen. Gelukkig was er wel een vroedvrouw bij. want die rijden altijd mee als er een kraamgeval opgehaald wordt. Maar ondanks dat. is het geen pretje om "s avonds in het donker in een auto op een een/.aam slofpad te bevallen. En eer alles goed geregeld was, was het al weer half twaalf geworden!

Toch geeft het werken hier veel vreugde. We zijn hier gekomen in september 1981. dus SVi jaar geleden, en we kunnen volmondig zeggen dat we elke dag hier met groot plezier gewoond en gewerkt hebben. We hebben er letterlijk nog geen dag spijt van gehad dat we deze stap gedaan hebben. Want het is toch wel een hele stap! Toen we hier kwamen hadden we drie kinderen, de vierde is hier geboren. Maar voor we hier kwamen, was er wel enorm veel te regelen. De verhuizing, allerlei vergunningen, de reis enz. En vooral ook hel afscheid van je familie en vrienden. Het leven hier is totaal anders dan in Holland. Het is hier veel warmer, dus leven we veel meer buiten in de tuin. (Nu is het overdag in de schaduw ongeveer 31'^ C). We wonen hier tussen een internationaal gezelschap en dat geeft toch ook wel weer aanpassingen aan gewoonten, kuituur en taal. Gelukkig gaat het allemaal goed. Ook voor de kinderen is het leven hier veel anders dan in Holland. Ze gaan naar een school, hier ongeveer 25 km vandaan en die school begint al om kwart voor zeven! Dat betekent dus om tegen half zeven de deur al uil. Wel zijn ze dan om ongeveer 1 uur weer terug. Na het eten dan eerst

huiswerk maken (dat begint hier al in de eerste klas!). Daarna zwemmen, spelen met de vriendjes, het veld ingaan, fietsen, noem maar op.

Naast het huishouden doe ik ook werk in het ziekenhuis. Er is van alles te doen en als de drie oudsten van 7 tot 1 weg zijn, kun je veel doen in die tijd. Elize gaat vaak mee of speelt met haar vriendjes.

In de zomer kun je hier heerlijk zwemmen en twee keer per week gaan we dan met een stel andere Hollandse vrouwen naar de Herberg om met de gehandicapte kinderen te zwemmen. De zusters houden hier niet zo van water, maar zij helpen met de kinderen uit-en aankleden.

Door onze familie en vrienden is er veel kleding verzameld voor Gelukspan en dat is verstuurd door het Deputaatschap Bijzondere Noden. Regelmatig hebben we een ..kledingmorgen" met een groep Hollandse en Tswanavrouwen. We werken dan een paar uur in de brandende zon. maar het resultaat loont de moeite! We maken dan kledingpakketten aan de hand van lijsten die we van de sociaal werkers gekregen hebben. Op deze lijsten staan de namen van de allerarmste gezinnen. Ook gaan we af en toe een dag mee om deze pakketten uit te delen. Dan besef je wat een strijd het is voor sommige mensen om elke dag genoeg eten te krijgen. Het is zo fijn dat we hun iets kunnen helpen door deze kleding te geven.

Het meeste werk is toch wel het werk voor de bijbelboekwinkel en het zendingswerk in het ziekenhuis. Jullie zullen allemaal wel een boekwinkel met goede boeken weten, maar hier is het heel anders. Daarom, nu de meeste kinderen lezen en schrijven leren, is het erg belangrijk dat er ook goede boeken en Bijbels in hun buurt te koop zijn. Op het ziekenhuisterrein staat nu een bijbelkiosk. Omdat hij intussen te klein is, hebben we van Woord en Daad geld gekregen om de bijbelkiosk uit te breiden. Twee vrouwen werken er: een verkoopt er de boeken en de ander bezoekt de patiënten. Meestal een of twee avonden per week bezoek ik ook zelf de patiënten, we praten dan over de Bijbel. Of we draaien een bijbelse dia-serie. Al met al is er genoeg te doen.

In januari begint hier het nieuwe schooljaar. Dat geeft om ons huis een enorme drukte. Jullie zullen je wel afvragen waarom. Luister maar.

„Mister, ons soek geld vir die skool, kan jy ons een bietje help? "' Of: „Ma, asseblief kan ons nie die skoolboeke op skuld kry nie? "

Nou. die vragen kunnen we best wel begrijpen. Schoolgaan is duur. Wat is er allemaal niet nodig? Elk kind moet schoolgeld betalen om ingeschreven te kunnen worden. Zelfs elk gezin is verplicht zelf alle boeken en schriften te kopen. Ook een schooluniform is verplicht, dus nieuwe kleding moet ook aangeschaft worden. De leerplicht geldt niet in Bophuthatswana, maar toch proberen de meeste ouders hun kinderen wel naar school te sturen. Graag zouden we veel mensen helpen. De boekwinkel voorziet wel iets in de behoefte omdat we die schoolboeken goedkoper verkopen dan in de winkels waar de mensen hun spullen kopen. Maar misschien kunnen jullie ook helpen. Als we nu eens geld zouden krijgen om stof te kopen voor schoolkleding, dan zouden we de kleding kunnen laten maken door een groep vrouwen. Dan worden zowel de kinderen als de vrouwen geholpen.

Jullie hebben nu, hopen we. een indruk gekregen van ons wonen en werken hier. Hartelijke groeten Salang sentle

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 maart 1987

Daniel | 36 Pagina's

Ik werk in het Gelukspanziekenhuis

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 maart 1987

Daniel | 36 Pagina's