Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Oostvaardersplassen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Oostvaardersplassen

Uniek moerasgebied in Zuid-Flevoland

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

<p>De oostvadersplassen is de naam van het 5600 hectare grote natuurgebied in Flevoland. Het is ontstaan bij de drooglegging van Zuidelijk Flevolandi n 1968. Er bleventoen langs de Oostvadersdijk duizenden hectaren moeras onontgonnen. De bestamming van het gebied was een grootschalig industireterrein maar dor de stagnerende groei van de industrie en door de lage ligging bleef het braak liggen. In het gedeeltelijk met riet en lisdodde dichtgegroeide gebeid ontwikkelde zich een rijk vogelleven. nu is het een uniek beschermt natuurgebied.</p>

Ganzen, eenden, rallen, reigers, maar ook duizenden karekieten, baardmannetjes en rietgorzen vinden in de Oostvaardersplassen hun leefgebied. In 1972 werden er plannen opgesteld voor het behoud van het drie- a vierduizend hectare grote moeras. Om het gebied zijn een kade en een stuw aangelegd, om zo de waterstand in het moeras te kunnen regelen. Het ontwikkelde zich in korte tijd tot een internationaal belangrijk natuurgebied, waar vele soorten vogels zich thuis voelen. Er zijn inmiddels meer dan 200 soorten waargenomen, waarvan er meer dan 90 hebben gebroed. Het zijn vogels die in grote aantallen broeden, zoals de duizenden aalscholvers, karekieten, fitissen, rietzangers, maar ook de kwak, woudaapje en de kleine en grote zilverreiger, die je in de vogelgids onder de benaming "zeldzame vogels" kunt vinden. In 1978 is het gebied met 2000 hectare land vergroot, omdat sommige vogels die in het moeras rusten hun voedsel erbuiten zoeken. Andere broeden erbuiten en vinden voedsel in het moeras.

Blauwborst
Zo veel soorten vogels trekken natuurlijk ook veel vogelaars en fotografen aan: Nederlanders, maar ook Duitsers en Engelsen. Zo sprak ik in het vroege voorjaar een Engelsman die vroeg of er nog wat te vogelen was. De eerste blauwborsten waren al gearriveerd, maar wat is blauwl borst in het Engels? Hij hielp me uit de nood en zei dat hij de Nederlandse vogelnamen kende. Een blauwborst lijkt veel op een roodborst, alleen heeft hij een blauwe borst en broedt de vogel op de grond. In maart/ april trekt de blauwborst naar zijn broedgebied wat vaak lage en vochtige terreinen zijn. De vogel wordt in het Engels trouwens Bluethroat genoemd terwijl de roodborst er Robin heet.

Beperkte excursie
De Oostvaardersplassen zijn niet toegankelijk voor het publiek. Er zijn wel mogelijkheden voor een beperkte excursie onder leiding van een gids. Een uitzondering op deze regel zag ik afgelopen winter, toen honderden mensen er aan het schaatsen waren. Het gebied is goed te overzien vanaf de Oostvaarders- en Knardijk. Een goede kijker is niet overbodig. Zo reden we een keer over de Oostvaardersdijk en aan de kant van de weg stonden zo'n vijftien vogelaars met telescopen naar het moeras gericht. Met het blote oog was er niets bijzonders te zien, maar een bhk door een van de telescopen deed een zeearend in beeld verschijnen. Met zo'n telescoop haal je het onderwerp twintig tot veertig maal dichterBijna iedere winter is er wel een zeearend te zien, die dan voor de nodige onrust onder de andere vogels zorgt, want hij jaagt ïniet alleen op vis maar ook op lyogels.

Observatie
Voor het publiek zijn er twee observatiehutten gemaakt die vrij toegankelijk zijn. Eén hut staat bij het beheersgebouw aan de Knardijk en heet "De kluut". Voor de hut is een eilandje waar veel eenden en steltlopers komen rusten, zoals wintertahngen en bergeenden, maar ook kluten zijn er in het voorjaar goed te observeren. Ze hebben zelfs op het eilandje gebroed, maar als het water te hoog komt lopen de nesten onder water en gaat het broedsel verloren. Dat is wel eens gebeurd. Kenmerkend voor kluten zijn de omhoog gebogen snavels waarmee ze maaiend door het water naar voedsel zoeken. Het paringsritueel van deze vogels is vanuit de hut goed te zien. Als het vrouwtje bereid is tot paren dan legt ze haar kop vlak boven het water, het mannetje komt dan naar haar toe en gaat zichzelf eerst poetsen. Dit kan soms minuten lang duren, en al die tijd blijft het vrouwtje met haar kop vlak boven het water staan. Uiteindelijk wordt er dan gepaard en na de paring kruisen beide vogels de snavels. Vanuit de hut is er nog veel meer te zien en te beleven. Zo zag ik er drie flamingo's, een wezel die naast de hut achter een muis aanzat, en een ree die op het eilandje wat moerasandijvie kwam eten.

Ganzen
De tweede hut, "De grauwe gans", staat niet aan de Knardijk, maar een paar honderd meter de Oostvaardersplassen in. Op weg daarnaartoe kun je blauwborsten en baardmannetjes tegenkomen. Vanuit deze hut zijn er in het najaar vaak grote groepen eenden te zien, want in deze tijd komen de wintergasten uit het noorden naar ons land. Ik noemde al de zeearend, maar ook de visarend is van de partij. Die staat eerst boven het water te bidden en duikt daarna naar zijn vis in het water. Vogels die met tienduizenden tegelijk komen zijn de ganzen, zoals kolganzen, rietganzen, brandganzen en grauwe ganzen. De ganzen maken handig gebruik van het agrarische gebied rond het moeras om er voedsel te zoeken. Deze tienduizenden ganzen kunnen voor de boeren dan ook de nodige schade veroorzaken. Om deze schade te verminderen zijn destijds de 2000 hectare droog land aan het natuurgebied toegevoegd.

Vogels vernoemd
Verder zijn er natuurlijk ook nog de roofvogels, zoals de kiekendieven die in het voorjaar hun baltsvluchten boven het moeras uitvoeren, maar ook vele buizerds. De Buizerdweg doet zijn naam vooral in de winter dan ook eer aan, als veel van deze noordelijke vogels hier overwinteren. Soms kun je dan tientallen buizerds langs de wegen op paaltjes zien zitten, van donker gekleurde buizerds tot zelfs bijna witte exemplaren. Ook zijn er veel torenvalken in deze periode te zien, die biddend in de lucht de muizen op de grond bespieden. Eén weg verder dan de Buizerdweg loopt dan ook de Torenvalkweg. Veel wegen in de polder zijn genoemd naar vogels. Van de zoogdieren noemde ik al de wezel en de ree. Reeën kom je bijna altijd wel tegen; zo reden we een keer langs de Lage Vaart en tussen de weg en de vaart stond een reebok. Aan de andere kant van de weg was een spoorlijn, dus de bok kon alleen richting vaart. Dit wist hij ook, want zonder te aarzelen sprong hij het water in. Gelukkig was er verderop een schuine wal waar het dier weer op het droge kon komen.

Herten
Er zijn ook plannen om edelherten uit te zetten in de Oostvaardersplassen, om bosontwikkeling van het droge gebied tegen te gaan. De droge rietvelden zijn een belangrijk broeden jaaggebied voor roofvogels zoals bij voorbeeld de kiekendief, het symbool van de Flevopolder. Zo'n jaaggebied voor roofvogels moet natuurlijk ook het leefgebied zijn voor veel prooidieren, zoals allerlei vogels, hazen, konijnen en fazanten, maar vooral voor veel muizen. Het gebied wordt nu open gehouden door Heckrunderen en Koningspaarden. In het komende najaar zullen weer duizenden eenden en ganzen in dit natuurgebied te zien zijn. Ga eens kijken in een van de observatiehutten!

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 28 augustus 1991

Terdege | 72 Pagina's

De Oostvaardersplassen

Bekijk de hele uitgave van woensdag 28 augustus 1991

Terdege | 72 Pagina's