Voedseldropping

Na de Hongerwinter van 1944/45 was er veel voedselschaarste.
Om de bevolking toch van eten te voorzien, werden er voedseldroppings gehouden. De Geallieerden mochten van de bezetter op bepaalde plaatsen pakketten met eten uit de laag overvliegende vliegtuigen werpen. Zo werd de nood gelenigd en kon men overleven. Daaraan doet het woord van deze tekst ons denken.
Christus spreekt deze woorden in een twistgesprek met de Joden. Zij vragen van Hem een teken als bewijs van zijn Messiasschap. Ter vergelijking wijzen zij op het manna dat de vaders in de woestijn kregen: brood dat uit de hemel neerdaalde. Mozes gaf dat teken. Doet U nu hetzelfde.
Dan zullen wij in U geloven.
Jezus wijst de Joden terecht. Allereerst door te zeggen dat niet Mozes dat teken gaf, maar God de Vader.
Bovendien was dat manna tijdelijk voedsel. Het verzadigde het lichaam, maar gaf hen niet het eeuwige leven.
In vergelijking tot dat manna is Christus het levende Brood dat uit de hemel is neergedaald. Hijzelf is dat teken waarnaar zij vragen. Wie dit Brood eet, zal eeuwig leven.

Er is nog een andere honger dan de lichamelijke en tijdelijke. Dat is onze geestelijke honger. Deze honger is ontstaan in het paradijs, waar we God verlaten hebben. We zoeken de verzadiging daarvan overal, behalve bij de ware Bron van het leven, God Zelf. Dat is nu onze zonde.
We zijn hongerig naar geld, macht, aanzien, genot en alle dingen van deze aarde. Al onze aardse voedselvoorzieningen kunnen de behoeften van onze zielen niet bevredigen. Je blijft hongerig en dorstig. Net als een schipbreukeling op zee die in razende dorst het zoute zeewater gaat drinken. Dat geeft hem nog meer dorst.
Het proces blijft zich herhalen totdat de persoon sterft.
Jesaja zegt: „Waarom weegt gijlieden geld uit voor hetgeen geen brood is en uw arbeid voor hetgeen niet verzadigen kan? Hoort aandachtig naar Mij (zegt de Heere), eet het goede en laat uw ziel in vettigheid zich verlustigen.” (Jesaja 55:2).
Christus is gekomen om in onze diepe nood te voorzien. Door Zijn bittere lijden en sterven heeft Hij de oorzaak van onze eeuwige honger en kommer, namelijk de zonde, weggenomen (Avondmaalsformulier).
Hij is onze Plaatsvervanger. Christus droeg de straf op de zonde, namelijk de eeuwige dood. Hij is opgestaan uit de doden en nu deelt Hij het leven uit door Zijn Geest. Hij herstelt de levensband met God. We ontvangen die door het geloof in Christus.
Hij wacht niet tot wij eerst hongerig worden, maar maakt ons hongerig.
Door het evangelie wekt Hij de begeerte in onze harten naar God. Uw honger zal nooit gestild worden totdat u zich gevoed hebt met Christus.
De Heilige Geest zoekt u te leiden tot Hem. Door het geloof mag u zich Hem toe-eigenen. Er is een ruime nodiging: „Wie tot Mij komt, zal nimmermeer hongeren en die in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten.”
Nooit wijst Hij een zoekende ziel af.
Kom hongerig en dorstig, en Hij zal u aannemen.

Veel Joden wezen Hem af. Vanaf dat moment verlieten zij Jezus. En u? Wijst u Hem af? Het is verbazingwekkend hoe vindingrijk het ongeloof is. Het heeft altijd wel een tegenargument. Wie echter in ongeloof volhardt, moet weten wat de consequentie is. Eeuwige honger en kommer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen