Het gezin in onze tijd

In deze bijdrage zullen in het kort enkele belangrijke aspekten van het gezin worden belicht vanuit de Bijbel.

Huwelijk en gezin zijn volgens de Bijbel niet een uitvinding van mensen, maar een scheppingsordening van God.

In tegenstelling tot allerlei alternatieve samenlevingsvormen, die voor een deel ook in de oudheid bekend waren, zijn het huwelijk en het gezin scheppingsordeningen van God, waaraan Hij Zijn zegen wil verbinden. In Genesis 1 en 2 lezen we, dat God de man en de vrouw schiep met de bedoeling, dat ze elkaar tot hulp zouden zijn (2 : 18), en dat ze tot één vlees zouden zijn (2 : 24). De huwelijksband tussen man en vrouw is zo uniek en hecht, dat het verboden is om deze te verbreken (Exodus 20 : 14), behalve wanneer er sprake is van overspel (Matth. 5 : 32). Binnen de bedding van het huwelijk vindt de opvoeding van de kinderen plaats. Opvoeding is niet in de eerste plaats persoonlijkheidsvorming van het kind, maar godsdienstige vorming van het kind: e gehoorzaamheid aan Gods geboden (Deut. 6 : 4-7) en het leven in de vreze des Heeren dienen centraal te staan in het huwelijksleven en het gezinsleven. Het gezin dat leeft in de vreze des Heeren, wordt door de Heere gezegend (Psalm 128).

Huwelijk en gezin zijn door de zonde weliswaar deerlijk gehavend, maar dat betekent niet, dat na de zondeval de natuurlijke liefde geheel ontbreekt.

De zonde heeft op alle menselijke verhoudingen verwoestend ingewerkt: atuurlijke broederliefde maakte plaats voor broederhaat: aïn doodt Abel, Jakob bedriegt Ezau, en Absalom bedreigt David zijn vader. Daarnaast zijn allerlei alternatieve samenlevingsvormen een teken van de verwording van huwelijk en gezin: n Sodom en Gomorra wordt openlijk homofilie bedreven (Gen. 16:3), terwijl eerbiedwaardige aartsvaders hun toevlucht nemen tot polygamie (Gen. 16:3). In het licht van het huwelijk als levensgemeenschap tussen één man en één vrouw (Gen. 2 : 24) moeten deze samenlevingsvormen worden afgewezen. Het hebben van meer vrouwen bracht ook vaak onenigheid met zich mee. Denk aan de rivaliteit tussen Hagar en Sara, en tussen Hanna en Peninna (1 Sam. 1 : 1-6).

Ondanks de zonde is er dankzij Gods goedheid en genade toch ook sprake van natuurlijke liefde tussen man en vrouw, en tussen ouders en kinderen. Izaak had zijn vrouw Rebekka lief (Gen. 24 : 67), Jozef hield van zijn vader Jakob (Gen. 45 : 3), en David beweent zijn opstandige zoon Absalom (1 Sam. 18 : 32 en 33). Dankzij Gods Woord en wet. werd Isarël bewaard voor een uitbreken in de zonde van de homofilie (Lev. 18 : 22).

Het huwelijk is in de Bijbel allereerst een zaak van geestelijke eenheid tussen man en vrouw. Daarin is de man het hoofd en de vrouw het lichaam.

In 2 Kor. 6:14 lezen we: rekt niet een ander juk aan met de ongelovigen. Het is in de Bijbel niet om het even met wie je trouwt, omdat het huwelijk allereerst een zaak is van geestelijke eenheid tussen man en vrouw. Koning Salomo is er tot zijn schade en schande achter gekomen, dat heidense vrouwen een sta-in-de-weg zijn voor een huwelijksleven en een gezinsleven in de vreze des Heeren (1 Kon. 11 : 1-13).

In zendingssituaties, waarin maar één van de echtgenoten tot geloof is gekomen, moet men echter bij voorkeur niet scheiden (1 Kor. 7 : 10-16). Misschien kan de vrouw de man voor Christus winnen, of omgekeerd!

Binnen het huwelijk is de man het hoofd en de vrouw het lichaam: de man is de leider, de vrouw de volgster. Beide zijn gelijkwaardig, maar hebben niet dezelfde roeping.

Dat geldt niet alleen de tijdelijke dingen, maar ook de geestelijke en eeuwige dingen: ooral de man heeft de taak om als priester voor te gaan in zijn gezin. De Heere sloot zijn verbond niet in de eerste plaats met Sara, maar met Abraham (Gen. 17:2). We lezen van Izaak, dat hij tot de Heere bad in de tegenwoordigheid van zijn huisvrouw (Gen. 25 : 21). Op de man rust de taak om zijn vrouw en kinderen te onderwijzen in de wet van God. Het hoofd-zijn van de man mag nooit ontaarden in tirannie, het moet veeleer gestempeld zijn door de gevende liefde. De man is geroepen om zijn vrouw lief te hebben, zoals Christus Zijn gemeente heeft liefgehad, en de vrouw moet de man onderdanig zijn, zoals zij de Heere onderdanig is (Efeze 5 : 22-25).

Het gezin is in de Bijbel allereerst een zaak van geestelijke eenheid en liefde tussen ouders en kinderen, en kinderen onderling. Het ideale gezin is een kerkje in de kerk.

In de wet des Heeren is het vijfde gebod het eerste gebod met een belofte: inderen moeten hun ouders eren, opdat hun dagen verlengd worden in het beloofde land (Exodus 20 : 12). Een ongehoorzame zoon kon ter dood worden veroordeeld (Deut. 21 : 18-21). Kinderen moeten hun ouders niet blindelings gehoorzamen: ij moeten hun ouders gehoorzaam zijn in de Heere (Efeze 6:1). Waar de liefde van Christus het huwelijksleven en het gezinsleven doortrekt, komen huwelijk en gezin in het teken van de herschepping te staan. Dankzij de volmaakte gehoorzaamheid van Christus aan Zijn aardse ouders (Luk. 2 : 51) en aan Zijn hemelse Vader (Luk. 22 : 42), kunnen kinderen hun ouders in beginsel weer gehoorzaam zijn aan de Heere. En dankzij de liefde van Christus tot Zijn gemeente kunnen mannen en vrouwen elkaar liefhebben in de Heere. In hoeverre is ons gezin een kerkje in de kerk, en is ons leven een getuigenis van de gevende liefde van God in Christus voor Zijn afkerige kinderen? (Jer. 3 : 14). In de opstanding der doden zullen het aardse huwelijk en gezin voor altijd wegvallen, om plaats te maken voor de bruiloft van het Lam (Openb. 19:7). Behoren wij al tot het huisgezin van God, dat dan eeuwig Zijn lof mag zingen?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen