Ziek van de kerk?

Velen met mij zullen het inmiddels gelezen hebben — en ervan onder de indruk geraakt zijn: het pas verschenen boek van mijn hervormde collega uit Dordrecht, tevens vriend en broeder, ds. J. Belder (1955). Sinds enkele jaren is hij emeritus-predikant. Met dat laatste heeft het alles te maken, dat hij de pen gegrepen heeft en dit boek liet verschijnen. Ziek van de kerk?, zo is de titel. En daaronder: Een persoonlijk verhaal over burn-out en depressie.

In de pers verschenen al enkele interviews, en besprekingen van dit boek zullen wel volgen Een recensie willen de enkele woorden van deze column niet zijn. Wel een primaire reactie. Want dit document humain, dat overigens leest als een roman, liet bij mij wel enkele haakjes in het vlees achter.

Als ik het goed begreep, is de grote frustratie van de schrijver gelegen in het fusieproces van enkele jaren geleden waarbij drie kerken werden samengesmeed tot één. Drama’s speelden zich af, zowel in de aanloop naar die fusie en niet minder in de hartverscheurende gevolgen ervan. De feiten in het Dordtse proces gaan mij niet aan. Maar wel de schade die, in ieder geval naar de ervaring van deze dominee, je in de kerk aan de kerk kunt oplopen. Ik hoef maar enkele typeringen uit dit boek te citeren en de tragiek ligt pijnlijk bloot: ongefundeerde meningen, oneliners en holle kreten [219], felle strijd, beschuldigingen, woordbreuk, verdraaien van feiten, verduisteren van brieven [323] en dientengevolge: vermoeidheidsverschijnselen, stressklachten, emotionele uitputting, overspannenheid en burn-out [221], in het geval van de schrijver uitlopend op een zware depressie en uiteindelijk arbeidsongeschiktheid. En dan nog niet gesproken over de schade binnen de gemeenten.

In hoeverre er een rechte lijn te trekken is tussen de kerkelijke strijd en de persoonlijke blessures is een vraag die ik niet beantwoorden kan. En ook niet wil. Maar dat er verband is tussen het een en ander, maakt dit boek wel duidelijk. En een schip op het strand is een baken voor wie nog op zee zijn. We moeten maar niet denken dat verschijnselen als hier beschreven, beperkt zijn tot PKN en HHK. Ook binnen onze COK komt hier en daar zwaar weer voor. De voorbeelden zijn er.

Ik stel voor dat we kerkbreed van dit boek kennis nemen. En er, ieder voor zich, lering uit trekken. “Heilige Geest, leer ons wat trouw aan Uw kerk betekent — en wat we in ieder geval nooit mogen doen” [407].

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen