Maar wij hebben de zin van Christus

1 Corinthe 2 : 16b

4

In de zin van Christus is:

1e. uw levensbeginsel

2e.

uw levenskracht,

3e. uw levensvreugd.

Het gaat dus in de zalving van Christus in de eerste plaats om Zijn komst met Zijn Geest in het hart tot onze vernieuwing. En daarin is zoetigheid en zaligheid tot verbinding aan de Heere en Zijn dienst. Zalig zijn zij die treuren en hongeren en dorsten naar de gerechtigheid.

Bij het smaken van die zoetigheid verdwijnt de wereld met al haar begeerlijkheden in het niet, zodat het wordt een zoeken van de dingen die boven en eeuwig zijn. En dat zijn de eerste beginselen van de vreugde die gesmaakt worden vanuit de zin van Christus.

In deze profetische bediening heeft Christus Zijn priesterlijke bediening ten doel, maar dat moet dan bij Zijn leerlingen de nodige ingang verkrijgen door de dierbare werkingen van de Heilige Geest. Daar werd bij velen een sterke neiging gevonden om te blijven staan in de eerste beginselen van het nieuwe leven. Het volgen van Christus in Zijn borgtochtelijk lijden en sterven vond weinig ingang. Zodat men dacht in het genot der zaligheid, al de grond der zaligheid te bezitten. En dat wordt tot op de dag van heden veeltijds nog gedacht. En is dat nu zo erg? Als men tot de geestelijke kennis gekomen is van de eerste beginselen van het genadeleven, en dat is tot de staat der genade, dan worden dezulken toch deelgenoot van het eeuwige leven. Wat op grond van de S• chrift niet tegen gesproken kan worden. Ja, maar het kan vanuit de Schrift toch ook niet tot een voorbeeld gesteld worden tot verdediging van dat achterblijven.

Maar hier wordt bij het geredeneer dat men er wel mede toe kan komen, de juiste diepgang van het rechtsgevoel gemist tegenover de Heere. Want in al het genot dat gesmaakt mocht worden is toch geen voldoening tot verzoening. Wordt Christus niet omhelsd in Zijn borgtochtelijk lijden en sterven. En wat mag daarvan toch wel de oorzaak zijn? Wel heel eenvoudig, de mens is geneigd uit kracht van zijn geestelijke onkunde, de grond der zaligheid te zoeken in zichzelf, zoals dat was in de staat der rechtheid. Maar de Schrift zegt ons dat we vanuit de werken der wet niet gerechtvaardigd kunnen worden. De grond der zaligheid ligt buiten ons in Jezus Christus. Het huis der verwachting voor de eeuwigheid mag niet gebouwd worden op de zandgrond van het genot der zaligheid, maar op de Steenrots Jezus Christus, Wiens werk volkomen is, anders zal het weggespoeld worden. Jona moest met het zijne overboord om door de Heere behouden te worden. En dat kreeg hij uit liefde tot Gods recht van ganser harte te aanvaarden. Om door Christus behouden te worden moet men zijn leven verliezen. Om te komen tot de kennis dat Christus de opstanding en het leven was, moest Maria en haar zuster Martha met Lazarus door de diepte van de dood. De rechtvaardigmaking is in de opwekking van Christus en om Hem daarin te omhelzen loopt de weg door de dood van Christus. En daartoe is Hij gezalfd met vreugdeolie, want Hij is opgewekt om onze rechtvaardigmaking. Om zo door Zijn voorbede aan des Vaders rechterhand te komen tot de troon der genade, om verblijd en getroost te worden door de Vader.

En zo leert het hart vanuit de zalving van Christus steeds meer de zin van Christus kennen. De geestelijke levenszin des geloofs is geheel en al uit Christus, want buiten Hem is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf.

Maar, en bedenkt het wel, Hij is ook gezalfd tot Koning. Want wij hebben Hem niet alleen nodig tot verbreking van de kracht der zonde, en tot verzoening van de schuld der zonde, doch ook tot de doding van de smet der zonde in onze strijd tegen zonde, Satan en ongeloof. Het is vanwege ons verdorven bestaan dat die drie hoofdvijanden het op ons leven gemunt hebben en wij zijn er roet tegen opgewassen. En dat te meer, daar ons pad zo memgmaal loopt door het dal van de scnaduw des doods. had de grote Koning over deze drie doodsvijanden niet de overwinning behaald, het zou voor ons met mogelijk zijn door die sterke tegenstand heen te breken. Want in ons is geen kracht tegen deze grote menigte, zodat de hulp van de grote Koning onmisbaar is.

Het is uns niet mogelijk de zin van Christus van binnenuit in stand te houden, al is die heerlijke levenszin ons nog zo dierbaar. In ons is beslist geen kracht tegen de grote menigte van tegenstanders. De grote Koning hebben wij met Zijn Geest en Woord nodig, om in de eerste plaats niet toe te geven aan ons inwonend verderf. De begeerlijkheid des vleses die van buiten af tot ons komt, stelt alles in het werk door de poort van ons verdorven bestaan binnen te komen, om zo ons in de strijd tegen dat verderf, met machteloosheid te slaan. En dan is het voor ons niet meer mogelijk de zin van Christus uit te leven, zodat we met stomheid geslagen worden. Men gaat zich dan allengskens steeds meer bij de wereld aanpassen, al geschiedt dat aanvankelijk met een godsdienstig toegeeflijkheid. Men dacht zich met het genot der zaligheid op de been te houden en zie, men komt er bedrogen mee uit in de stand van het leven. Wij hebben tegenover ons verdorven bestaan de waarachtige bekering zo nodig. En dat niet alleen in zijn voortgaan, doch ook in zijn diepgang. Het moet zijn de waarachtige bekering des harten en in die weg wil de grote Koning Zijn bijstand verlenen op uw noodgeschrei. Opdat de oude mens in zijn zondig denken, willen en begeren met Christus gekruist zou worden, want dat alleen is tot opbloei van het nieuwe leven. Om dan weer in afhankelijkheid van de grote Koning met Hem en door Hem op te trekken tegen het geweld der hel. Want in Hem is het niet alleen mogelijk staande te blijven, maar ook de kracht om het verloren veld weer te veroveren, opdat de zin van Christus in ons hart en leven weer met meer diepgang tot openbaring mocht komen, om voor de Naam en zaak des Heeren uit te komen.

Want vanuit die innerlijke beleving bekomt het geloof in de Heere weer wasdom en kracht om de redenering van het ongeloof tot het verdenken van de Heere te onderdrukken, tot zwijgen te brengen. Om te steunen op en te roemen in de verworven verlossing door Christus. Opdat u zo door de zegen die gesmaakt wordt in Christus, met meer vrijmoedigheid zoudt mogen roemen in de verkiezende liefde Gods, die in Hem is, en dat met de beleving van het doel des Heeren. „Gelijk Hij ons uitverkoren heeft in Hem vóór de grondlegging der wereld, opdat wij zouden heilig en onberispelijk zijn voor Hem in de liefde.”

Vanuit de zin van Christus hebben wij te letten op het doel des Heeren, om door Zijn Geest vaardig bevonden te mogen worden in de werkzaamheden des geloofs, de arbeid der liefde en de verdraagzaamheid der hoop, op onze Heere Jezus Christus, voor onze God en Vader. En van daaruit wist Paulus dat deze broeders door Gods verkiezende liefde de zin van Christus deelachtig waren. Om zo met steeds meer vreugde te gaan in de wegen des Heeren. Amen.

Soest.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen