BOEKBESPREKING

Dr. W. C. van Dam: Okkultisme Den Haag. Prijs ƒ 14, 50. en christelijk geloof. Uitg. J. N. Voorhoeve,

Bij uitgeverij Voorhoeve in Den Haag verscheen in d.e serie „pastorale handreiking" het boekje „okkultisme en christelijk geloof". De schrijver, Dr. W. C. van Dam, was tot voor kort predikant van de Hervormde gemeente van Vlaardingen. Sedert begin 1977 is hij studiesekretaris van de Charismatische Werkgroep Nederland. De schrijver geniet bekendheid door zijn praktiseren van het exorcisme ( = du.ivelsuitbanning) en zijn boek „demonen eruit in Jezus' naam!". Gezien deze achtergrond behoeft het ons niet te verwonderen dat Dr. v. Dam een geloofsbeschouwing heeft die duidelijk afwijkt van de onze. Toch staan er in dit boekje wel waardevolle gegevens. De schrijver is er n.1. in geslaagd om een heldere uiteenzetting te geven van het okkultisme.

okkultisme

Het franse woord „occulte" betekent: verborgen, geheimzinnig. Onder okkultisme moeten wij verstaan: alle verschijnselen die te maken hebben met het para-normale (= boven-natuurlijke). Een bekende Nederlander die zich met het wetenschappelijk onderzoek van deze verschijnselen bezighoudt is de para-psycholoog Prof. van Praag. Dr. v. Dam behandelt in dit boekje achtereenvolgens de volgende verschijnselen:

— paragnosie: het opvaneen van beelden uit ruimte en tijd.

— telepathie: buiten-zintuigelijke gedachtenoverbrenging. — psychokopie: het verschaffen van gegevens over een persoon aan de hand van een voorwerp dat aan deze persoon toebehoort.

— mantiek: waarzeeeren d.m.v. handlijnen, kaartleggen, kristallen bol, horoskoop, wichelroede en pendel.

— spiritisme: het kontakt met overledenen.

— magie: tovenarij, hekserij, satanisme.

Dr. van Dam stelt vast dat een groot percentaee van de okkulte praktijken op bedrog berust. Een ander gedeelte is wetenschappelijk te verklaren vanuit het bewustzijn en het onderbewustzijn. Er blijft echter een kleine rest over waar de wetenschap geen verklaring voor kan geven. Deze rest moet worden toegeschreven aan de werken van de duivel. De schrijver wijst niet alleen bovengenoemde vormen van okkultisme af op grond van de Bijbel, maar toont ook aan dat magnetisme, drugs, yoga, transcendente meditatie, hypnose en akupu.nktuur zich bewegen op de grens van het okkultisme. Je zou je kunnen afvragen of het wel geoorloofd is dergelijke lektuur te lezen, immers: wat niet weet, wat niet deert! Hoewel dit laatste waar is, moeten we toch ook niet vergeten dat het okkultisme de laatste jaren een geweldige vlucht heeft genomen. Het aantal spiritisten in de wereld wordt geraamd op 70 a 100 miljoen, terwijl jaarlijks 5 miljoen Nederlanders de magnetiseur raadplegen. Laten wij toch niet menen dat het okkultisme de deur van de Gereformeerde Gemeente wel voorbij zal gaan. Velen die uit onwetendheid, nieuwsgierigheid, of „voor de grap" zich tot okkultisten hebben gewend, zullen achteraf moeten zeggen: had ik het maar gewéten. Van uit dit gezichtspunt kunnen we dit boekje dan ook positief beoordelen. Anders echter is onze waardering over de visie van de schrijver op het Christelijk geloof.

christelijk geloof

Op blz. 13 schrijft Dr. van Dam over de motieven van het okkultisme het volgende: „ omdat verzet tegen een verrationaliseerd en verwereldlijkt Christendom één der motieven is, is de Christelijke Kerk mede schuldig aan de opbloei van het okkul-

tisme. Daar waar de krachten van het Rijk en de gaven van de Geest worden herontdekt, begint deze schuld erkend, beleden en afgelost te worden."

Nu willen wij niet ontkennen dat er bij de Kerk sprake is van schuld. Het is echter de vraag of Van Dam deze schuld zo diep heeft gepeild dat het een persoonlijke schuld werd. De diepste oorzaak van het okkultisme is niet de verwereldlijking van het Christendom, maar onze val in Adam waardoor wij ons losgerukt hebben van God en de vorst der duisternis zijn toegevallen. Het aangrijpende van ons mens-zijn is dat wij door onze geboorte allen okkult-belast zijn. Als dat geleerd wordt, hebben wij geen behoefte aan de bijzondere Geestesgaven waar Dr. van Dam op doelt; dan krijgen wij de Heilige Geest nodig om ons hart te vernieuwen.

Een andere — onbijbelse — uitspraak lazen wij op blz. 87. „.... als christenmagnetiseurs menen dat hun gave van God komt, is het de vraag van wie niet-christenmagnetiseurs deze ontvangen hebben. Geestesgaven worden immers niet aan ongelovigen uitgedeeld." Om de onjuistheid van deze laatste zin aan te tonen behoeven wij slechts te verwijzen naar Matth. 10 : 1-4. Daar lezen wij dat ook Judas Iskariot behoorde tot de discipelen die van Jezus macht ontvingen om onreine geesten uit te werpen en zieken te genezen. Ook het hoofdstuk dat gaat over de hulp aan okkult-belasten roept vragen op. Op blz. 114 staat b.v. „ik bind je in Jezus' naam." Zou het niet veel meer tot verheerlijking van Gods eer strekken als dat gebiedende „ik bind" vervangen werd door het smekende „maar verlos GIJ ons van de boze"? Christus zegt in Matth. 18 : 21 dat dit geslacht niet uitgaat dan door bidden en vasten!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen