Langs de kloof

Hervormingsdag 1963 ligt weer achter ons. Het schijnt, dat velen in onze tijd deze dag niet meer met vreugde kunnen beleven en sommigen spreken dat ook openlijk uit, terwijl anderen van de „herdenking" een karikatuur maken. Daarom te meer stemmen wij in met wat Ds. L. Vroegindewey schreef in de „Delftse Kerkbode": „Wij zijn verheugd, dat God door middel van de reformatoren de prediking en de gehele eredienst gezuiverd heeft van ontzettend veel dwalingen. Welke man, die in waarheid het Woord Gods eerbiedigt en niet zijn eigen vrome gevoelens aanbidt, zou niet verheugd zijn over de genade die God schonk in de kerkhervorming?"

In „Herv. Utrecht" schreef ook Ds. S. Gerssen over „het blijvend recht van de reformatie". Hij zegt o.m.: „Luther kon zich in zijn tijd nog beroepen op een concilie en hij kon met enig recht hopen, dat zo'n concilie eerlijker zou oordelen dan de paus. Dat beroep op een concilie is tegenwoordig niet alleen onmogelijk, maar zelfs verboden. Wij kennen een pauselijk absolutisme, dat Luther in deze vorm niet heeft gekend. Het dogma van 1950 over de hemelvaart van Maria is door de paus afgekondigd op ei gen gezag. Het rust zelis niet eens meer in de traditie, laat staan in de Heilige Schrift. Een gesprek is er niet over mogelijk, zelfs niet op een concilie, want de waarheid rust alleen in het leergezag van de paus. In alle nieuwe rooms-katholieke theologie wordt dit punt wel overwogen, maar niet wezenlijk aangevochten. Dat zou ook niet kunnen, want dat zou ketters zijn. Een concilie, dat daartoe een poging zou willen ondernemen, zou als onbruikbaar naar huis gestuurd worden. En dat houdt in, dat Rome in onze tijd nog veel dwingender gehoorzaamheid vraagt, dan van Luther werd geëist."

Het voorgaande sluit echter niet uit, dat wij binnen de R.K. kerk zeker ook klanken vernemen die op vernieuwing wijzen. En het „Vlaams Kerkblad" vraagt dan ook: „Gaat het naar een nieuwe Hervorming toe? Of zal alleen de uiterlijke kleding veranderen en het wezen hetzelfde blijven? Wij vrezen dit laatste. En dan blijft er voor de echte Christenen in de R.K. kerk, die werkelijk naar Christus en naar de Bijbel terugwillen, maar één weg over: de noodzakelijke Hervorming in eigen leven doorvoeren. Dat is nodig voor het eigen geestelijk behoud. Dat is ook nodig voor de echte Christelijke Kerk, de Kerk van Jezus Christus, die bestaat uit allen die de Here Jezus waarachtig liefhebben. Die Kerk is wél katholiek. Maar ze is niet rooms!"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen