Onze verbouwing

Halverwege de trap naar de eerste verdieping kan ik de lucht zien. Het plalond van de eerste verdieping is namelijk net weg en de schoorsteen ook. Dat laatste hadden we besproken, het eerste niet. Ik slik en terwijl ik me met zwangere buik op de bovenste tree laat zakken, bedenk ik dat ik deze verbouwing niet meer zie zitten. Ik herinner me nog wannéér we dit huis hebben gekocht, maar niet meer waaróm. Waar ik een knus babykamertje en een gezellig peuterkamertje zag, zie ik nu met de beste wil van de wereld alleen maar armetierige hardboardwandjes, veel puin en nog meer vieze koffiekopjes.
Vanaf de bovenste traptree krijg ik het gewijzigde plan uitgelegd. Aanvankelijk zouden we alleen het plafond van de ouderslaapkamer slopen, om zo van de vliering een vide te maken. Tijdens het breken bleken de plafondplanken echter zo verrot, dat besloten werd dat ze er toch allemaal maar aan moesten geloven. Het voordeel, vertelt echtgenoot blij, is dat de aannemer heeft berekend dat het nieuwe plafond tien centimeter lager kan worden bevestigd dan het oude. Hetgeen belangrijke ruimtewinst op de vide betekent. Op termijn kan die dan worden bevorderd tot kinderkamer (het hoogste punt meet dan 1,65 meter). Of ik dat met fijn vind? Ja, ik vind het geweldig en voel me miserabel. Hoe wordt dit ooit een Gezellig Leefbaar Huis? Na twee mokken koffie en een stroopwafel weet ik dat nog niet en we besluiten dat ik bouwverlof krijg tot het nieuwe plafond er over anderhalve week ingaat.
Of ik tegen die tijd de planken wil beitsen. In de tussentijd kan ik daarvoor een kleurtje uitzoeken en nadenken over de andere kleuren (deurposten, muren, kozijnen). Ik stem in. Bij het vooruitzicht dat over een slordige tien dagen hier aan een nieuw plafondje getimmerd gaat worden, kikker ik een beetje op. Een week later sta ik bij de kassa van de doe-her-zelf-winkel waar onze activiteiten op de voet worden gevolgd. Op de balie staan nu potten beits (plafond) en verf. Rietgeel (plafond), zonnebloemgeel (kozijnen en plinten), maïsgeel (sponningen) en bloesemgeel (deuren). "Zonnig", complimenteert de man achter de kassa. "Dat past jou wel." Ik beaam het stralend. Hij moest eens weten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen