Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

BOEKBESPREKING

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

BOEKBESPREKING

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Christelijke hulpverlening in een veranderende tijd, A. Noordegraaf en A. Romein Uitgeverij Boekencentrum B.V., Den Haag, prijs f 13, 90, 96 hlz.

Het eerste hoofdstuk van dit boek gaat over christelijke hulpverlening in een veranderende tijd. „Wij leven in een wezenlijk kritisch tijdsmoment van de geschiedenis" en het gevolg daarvan is dat „er steeds meer mensen in onze nerveuze, gespannen wereld op hulpverlenende begeleiding schijnen te zijn aangewezen" (pag, 8, 9). De kerk kan op twee manieren reageren: konservatief of progressief. Hoe moet de reaktie van de christelijke hulpverlening zijn? Gewezen wordt op het voorbeeld van de overspelige vrouw: „de vrouw leefde stellig in zonde, maar was even stellig een mens in nood. Jezus neemt haar in haar eigen situatie serieu's" (pag. 17).

Een vraag rees bij mij op toen ik op pag. 21 las: „De christelijke hulpverlener kan in onze veranderende tijd zich niet meer veroorloven een superieure of betweterige houding aan te nemen." Als daarmee bedoeld wordt, dat hij niet moet denken alle oplossingen uit zichzelf te kunnen geven, ga ik akkoord. Ik lees echter in de Bijbel dat Jezus als machthebbende leerde; dat raag en moet in de christelijke hulpverlening ook doorklinken. (Ook Jay E. Adams benadrukt dit zeer sterk).

Er wordt gewezen op de noodzakelijkheid van een verbintenis tu'ssen de hulpverleners van professie en de christelijke gemeente, o.a. vanwege het aspekt der gemeenschap, waaraan zoveel behoefte bestaat in onze tijd van massaliteit.

In het tweede hoofdstuk komen ter sprake: astoraat, maatschappelijk werk, de veranderingen daarin, de ontmoeting wederzijds. „In het algemeen staat de samenwerking tussen het pastoraat en de huidige instellingen van maatschappelijk werk op een laag pitje". Nagegaan wordt waarom dit het geval is en hierbij komen onderwerpen als mensvisie en hulpverlening, norm en situatie ter sprake. De schrijver komt tot de konklusie dat pastoraat en maatschappelijk werk wel onderscheiden zijn, maar niet gescheiden dienen te worden (pag. 58 e.V.). De Bijbel laat ons immers zien hoe de hulp die God biedt, totaal is, ziel en lichaam raakt. Het hoofdstuk wordt besloten met Micha 6 : 8 waaruit duidelijk blijkt dat het vertikale en het horizontale met elkaar verbonden zijn. Wat God samenvoegt, moeten wij niet scheiden.

Dit tweede hoofdstuk vond ik enigszins moeizaam; pas na herhaaldelijk lezen werd het onderlinge verband en de inhoud me duidelijk. Daarmee is niet gezegd dat dit hoofdstuk niet de moeite waard is; integendeel!

In het laatste hoofdstuk wordt een krachtig pleidooi gehouden voor een apart door de diakenen te brengen huisbezoek. Hierdoor zal het werk der diakenen tot zijn recht komen en zal er in de gezinnen aandacht komen voor dienstbetoon, dat een essentieel onderdeel is in het leven van de gemeente. Want christen-zijn is dienen. Dienstbetoon is in eerste instantie een opdracht aan de gemeente zelf (Hand. 2 en 4, H.C. zondag 21); de diaken kan de gemeente daarin voorgaan. Tijdens het „diakonale huisbezoek" kan aan de gemeenteleden duidelijk gemaakt worden dat nu de armenzorg vrijwel geheel is weggevallen, daar wat anders voor in de plaats is gekomen: werelddiakonaat, werk voor bejaarden en gehandicapten, jeugdzorgwerk. Ook andere punten voor gespreksstof worden overzichtelijk behandeld, zoals beroepskeuze van jongeren, zoeken naar krachten en gaven: „diakenen zijn steeds op zoek naar mensen die hun gaven ten dienste Van anderen willen gebruiken.”

Samenvattend zou ik willen zeggen dat dit boekje van harte aan te raden is; zelfs zou ik zover willen gaan dat dit voor allen die in het pastorale of maatschappelijke werk werkzaam zijn, verplichte lektuur is, willen ze bij blijven in deze „veranderende tijd". Vanwege het grote belang van dit boekje, ben ik uitvoerig geweest in deze bespreking. Ik wil besluiten met een citaat van blz. 18: „In onderscheid van sociale dienst „sec", heeft diakonaat altijd op het oog de leniging van de totale nood, in de hele breedte van het menszijn, zowel stoffelijk als psychisch en geestelijk. Want diakonaat is geworteld in de dienst van de grote Diaken Jezus Christus, die gegeven is tot behoud van de komplete mens." Beseffen wij dat wel voldoende?

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 27 november 1981

Daniel | 28 Pagina's

BOEKBESPREKING

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 27 november 1981

Daniel | 28 Pagina's