Gewoon

Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Ik hoor het mijn ouders nog zeggen. Daaraan moest ik denken bij twee recente signalen over eigentijds ingerichte kerkdiensten. Het ene in de conclusies van het project “7keer7”, een zeven avonden lange zoektocht op zeven verschillende locaties naar de essentie van christen en kerk zijn: christenen moeten zich verre houden van marketing en show. Het andere van de Duitse prof. dr. Chr. Möller, die een lans breekt voor “de gewone kerkdienst”.
Hij vindt dat het protestantisme besmet is met het virus van het bijzondere. „Het wordt steeds moeilijker om dat bijzondere idee voor de volgende kerkdienst te bedenken.” Dat houdt een keer op. En wat dan? Aanvankelijk meer kerkgangers maar uiteindelijk legere kerken. Hij pleit ervoor stap voor stap terug te gaan naar “de heel gewone kerkdienst”.
Opzienbarende conclusies? Nou nee! Een halve eeuw terug zei dr. J.J. Buskes, bekend predikant in Amsterdam, tegen ons (studenten op een CSFR-zomerconferentie) dat de kerkdiensten helaas veel te vaak een kwestie waren van duren (tijd uitzitten, meer niet) dan van gebeuren, een onvergetelijk gebeuren. Dat is, zo beklemtoonde hij, het werk van de Heilige Geest, Die in alle waarheid leidt en harten treft en vernieuwt. Verkondiging van het Woord, een zuivere Schriftuitleg, een trefzekere en praktische toepassing, bediening der verzoening (2 Kor. 5:18). Afwisselend, laagdrempelig, onvoorspelbaar, fris. Oude en nieuwe dingen “opdelven” uit de Schatkamer van het Woord. Dat is allerminst gewoon!

vandervlies@terdege.nl

Ir. B.J. van der Vlies, oud-fractieleider SGP in Tweede Kamer

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen