De vier beschrijvingen van het éne evangelie

(JOHANNES)

In onze vorige artikelen wezen wij er reeds op, dat Johannes met zijn Evangelie-beschrijving de gemeente wil versterken in het geloof, dat Jezus de Zoon van God is.

Vooral in de laatste twintig jaar van de eerste eeuw kwamen er in Klein-Azië immers dwaalgeesten op, die allerlei afwijkende meningen over de persoon van Christus verkondigden, en die Zijn Godheid aantasten.

Om nu de Godheid van de Heere Jezus te benadrukken, deelt Johannes niet alleen veel zelfgetuigenissen van Christus mee, waarin Hij spreekt over Zijn Godheid en Zijn eenheid met de Vader, maar verhaalt hij ook veel getuigenissen van anderen.

Wij noemen hier b.v. het getuigenis van Johannes de Doper: En ik heb gezien en getuigd, dat Deze de Zoon van God is." (Joh. 1 : 34; 3 : 22-36); van Nathanaël: Rabbi, Gij zijt de Zone Gods, Gij zijt de Koning Israëls." (Joh. 1 : 50).

Verder noemen wij nog het getuigenis ven Nicodemus (Joh. 3 : 2); van de Samaritaanse vrouw (4 : 39); van Petrus (16 : 68 v.v.); van Thomas (20 : 29) en van vele anderen meer.

Johannes wijst er dan ook vooral op, dat juist dat getuigenis van de Heere Jezus over Zijn Godheid en eenheid met de Vader de oorzaak is van de haat en vijandschap van de Joden tegen Hem, en dat juist dat getuigenis aangaande Zijn Godheid tenslotte de oorzaak van Zijn dood is geworden. Denk b.v. aan Joh. 5 : 18: Daarom zochten dan de Joden te meer om Hem te doden, omdat Hij niet alleen de sabbath brak, maar ook zeide, dat God Zijn eigen Vader was, Zichzelf Gode evengelijkmakende." Lees verder b.v. Joh. 10 : 30-33: De Joden antwoordden Hem, : „Wij stenigen U niet over enig goed werk, maar over godslastering, en omdat Gij, een mens zijnde, Uzelf God maakt."

En als de Heere Jezus in 10 : 38 zegt: opdat gij moogt bekennen en geloven, dat de Vader in Mij is en Ik in de Vader, " dan lezen we ook weer dadelijk in vers 39: Zij zochten dan wederom Hem te grijpen.

Wanneer zo in heel dit evangelie een getuigenis van Christus' goddelijke heerlijkheid wordt gegeven, laat Johannes voortdurend zien, hoe dit getuigenis moet worden beantwoord door geloven. Naast getuigen is geloven een fundamenteel begrip in dit Evangelie. In de eerste drie evangeliebeschrijvingen komt dit woord geloven vrij weinig voor. Johannes daarentegen gebruikt dit woord ongeveer 100 keer. Telkens weer legt Johannes er nadruk op, dat Jezus' woorden en werken, waarin Hij zich openbaart als de Zoon van God, als de van God gezonden Zaligmaker met geloof worden beantwoord.

v j Scherp wijst Johannes er op, hoe er daardoor scheiding komt tussen degenen die geloven en die niet geloven, tussen degenen die het licht en die de duisternis beminnen. (Joh. 3 : 18 v.v.)

Hij spreekt er herhaaldelijk van hoe Christus tot een oordeel (het griekse woord krisis, dat in het oorspronkelijke gebruikt wordt betekent eigenlijk schifting, scheiding) in deze wereld is gekomen (3 : 19, 9 : 39); en hoe nu het geloof in dezen beslist: Wie in de Zoon gelooft, die heeft het leven; doch wie de Zoon ongehoorzaam is zal het leven niet zien maar de toorn Gods blijft op hem." (3 : 36).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen