MORGENLICHT

Wat voert de lieve morgenstond hém lekkernijen in de mond, die zonder lust tot lekkernij en zonder zucht naar staat of eer en zonder zorg voor altijd meer leeft eeuwig aller zorgen vrij.

Bij nacht bedekten hem gewis de vlerken van de duisternis en braken zijn vermoeidheid af, terwijl de Heïl'ge Eeuwigheid, met vleug'len van Voorzienigheid, (in 't schut der englen) hem omgaf.

Hij vreest noch schrikt voor roverij, voor listen noch bedriegerij; noch voor de dubbel-diepe trek van gierigaards en ivoekeraars, noch voor zijn handel vol gevaars, welks schatten gouds niets zijn dan drek.

De slapend' ongevoeglijkheid, het reed'loos dromend onbescheid, weert Jezus met Zijn zonneschijn, en toont ons, dat al 's werelds schoon van lust, macht, pracht, ja koningskroon, schouwspelen slechts van dromen zijn.

Mijn ziel! waak op. Dit Licht en ziet de mens met slapend' ogen niet. De wereld-wijze mensheid ronkt in zoete dromen. Dies ontwaakt, staat op! dees morgenstond genaakt en ziet hoe z' in smaragden pronkt.

Jodocus van Lodensteyn(1620-1677)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen