DE VERZOEKINGEN VAN GODS VOLK

2

Acht het voor groote vreugde, mijne broeders, wanneer gij in velerlei verzoekingen valt, wetende dat de beproeving Uws geloofs lijdzaamheid werkt. O /ac. / : 2, 3.

Verder kwam de verzoeking van de zijde der Hellenisten, die met Griekse filosofie trachtten de wijsheid dezer wereld te verenigen met de wijsheid die van Boven is. Ook dat was een ontzettende verzoeking. De voorlopers van de gnostieken, bijv. Hymeneus en Filetus en zoveel anderen, begonnen het woord Gods te verdraaien, daaraan een eigen uitleg gevende, die in hun filosofische kraam te pas kwam. Met allegorische voorstellingen trachtte men reeds in de apostolische tijd de gemeente van de eenvoudige waarheid af te voeren. Men wilde God begrijpen, met het verstand de verborgenheden Gods verstaan, en daardoor was het gevaar voor het geestelijk Israël zo groot om door die verzoekingen meegesleurd te worden. Die verzoeking is ook nu nog een der grootste. We willen begrijpen hoe God zijn volk bekeerd heeft door alle tijden heen, en willen Hem voor deze tijd voorrekenen hoe het moet. Veel beschouwing, bespiegehng, redenering, maar weinig ontdekking, en weinig ware Gods- en Christuskennis. Veel eigenzinnige uitlegging der Heilige Schrift, zonder voldoende acht te geven op de analogie des geloofs en de regelen der uitlegkunde. Veel uit het verband rukken van bijbelteksten, waardoor geheel verkeerde toepassing. Veel voorkomende waarheden, die in het hoofd zweven, aannemen en uitgeven voor Goddelijke inspraken. Wat is dit alles anders dan verzoeking van de zijde des verstan ds. Daarbij kwam voor het geestelijk Israël de verzoeking van de zijde der wereldmacht, te weten de Romeinse kracht en cultuur. Wat zal een handje • vol Christenen beginnen tegen de Romeinse legioenen. Welk een verzoekingen, vervolgingen heeft de kerk des Heeren geleden onder de heerschappij der Romeinse keizers, drie eeuwen lang. Hoevelen hebben met hun bloed hun belijdenis ondertekend! Ook dat blijft een verzoeking. Ook nu nog. De wereldmacht tegenover de macht van Koning Jezus. Wie weet, hoevelen eens hun bloed nog voor de waarheid zullen geven! Daarom, zij zijn van verzoekingen omgeven, gelijk iemand die in het water valt, er van omgeven is. Een wereld vol verzoekingen, welke onmogelijk mis te lopen zijn. Hoe kunnen ze dat nu voor grote vreugde achten? Is dit niet veeleer een rede om droevig en beangst te zijn. Om te klagen: Wie zal ons het goede toch doen zien? Wat de apostel daarmee bedoelt zal ons blijken, als wc de uitwerking en de nuttigheid dier verzoekingen overdenken. W^etende, dat de beproeving uws geloofs lijdzaamheid werkt. De Heer e in zijn trouwe zorgen laat Zijn kerk in de verzoekingen niet alleen. Hij bepaalt er de maat van, en tevens bereikt Hij er Zijn doel mee. Hij heiligt de verdrukking tot geloofsbeproeving. In Zijn kracht staande gebleven, in de ure der verzoeking, is Gods volk na elke strijd weer versterkt in het gevoel Zijner Hulpe, weer bemoedigd door de betoning Zijner trouw. Het is met hun geloof als met het goud, dat in de smeltkroes geworpen, door de hitte des vuurs gezuiverd wordt van het schuim, totdat het vanwege haar zuiverheid het beeld des smelters weerspiegelt. Geloofsbeproevingen zijn dan ook-dienstig tot geloof sversterking en tot geloofsverzekering. Het ware geloof is een godswerk; dat in de ure der verzoeking niet bezwijkt omdat het wortelt in Christus, terwijl het tijdgeloof verdort door de hitte der verdrukking omdat het geen diepte van aarde heeft en geen wortel. Maar bij vele beproevingen, vlees en hart dreigende te bezwijken, het geloof der werking Gods bezwijkt nimmermeer. Ja, zelfs het zwakste geloof, kan de grootste beproeving doorstaan, al heeft de bezitter van dat geloof inzichzelf geen de minste kracht.

Die beproevingen werken lijdzaamheid, wel te onderscheiden van de lijdelijkheid. Lijdzaam, dat is geduldig, gelovig, hopend wachten op de Heere en Zijn verlossing. Geen moedeloosheid, geen zorgeloosheid, maar onderworpenheid beoefenen, het is die stille overgave aan de Heere van lot en leven voor tijd en eeuwigheid, dat afzien van ons zelf met verlating en verzaking van alles buiten Hem, en dat steunen op Christus en Zijn Gerechtigheid alleen. Het is dat loslaten van alle eigen hulpmiddelen, dat achteraankomend leven, dat zijn als leem in de hand des pottenbakkers, die vereniging met Gods wil en weg waardoo»; er die stille rust in het harte komt, die rust in God en in Zijn eeuwig welbehagen, en in het volbrachte werk van Christus. Dit wetende, zegt de Apostel: Die wetenschap der heihgen is een grote weldaad. Te mogen weten, dat God alle druk heeft willen heiligen tot beoefening der lijdzaamheid, dat is zeer rijke genade, en wordt niet in een dag of uur geleerd. Daar is bij de meesten van Gods volk een leven lang vol onderwijs voor nodig. Het geeft te kennen, dat het verstand dermate is verhcht, dat men al Gods handelingen overdenkende en de hele afgelegde weg overziende, niets meer van de verzoekingen af wil hebben.

W. v. D.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen