Europees Parlement · Strijkstok

De Franse regering probeert regelmatig de eerste viool te spelen in de Europese Unie. Dat lukte haar een tijdlang vrij aardig. Door de eenwording van Duitsland in 1990 en de toetreding van acht lidstaten uit Midden- en Oost- Europa in 2004 moet Frankrijk steeds vaker genoegen nemen met het bespelen van de tweede of derde viool. Om dit instrument te bespelen, heb je een strijkstok nodig. Onlangs kwam aan het licht dat aan de Straatsburgse strijkstok aardig wat euro's blijven hangen.

Nu is het moeilijk om aan bezoekers - de Fransen uitgezonderd - uit te leggen waarom het Europees Parlement (EP) elke maand tussen Brussel en Straatsburg pendelt. Dat gebeurt niet omdat de parlementsleden dat zelf willen, maar omdat de Europese regeringsleiders dat zo hebben besloten. In het verdrag over de Europese Unie staat sinds 1997 dat het EP twaalf keer per jaar in Straatsburg moet vergaderen. Op verzoek van Frankrijk en met instemming van de voormalige Nederlandse premier W. Kok.Toen het EP een keer de euvele moed had om in zijn agenda slechts elf zittingen in de Sauerkrauthauptstadt te plannen, kreeg het een proces van Frankrijk aan de broek. Twaalf keer moet echt twaalf keer zijn.

Aankoop gebouwen

In 1999 heeft het Parlement in Straatsburg een gloednieuw gebouw neer laten zetten. Het glazen paleis aan de oevers van de rivier de Inn luistert naar de naam Louise Weiss. Helaas biedt de kolos niet genoeg ruimte om alle parlementsleden, hun staf en de ambtenaren te herbergen. Daarom blijft het EP twee van haar oude gebouwen huren. Met gevoel voor historie zijn die gebouwen genoemd naar Winston Churchill en Salvador de Madriaga. Een fragiele loopbrug verbindt deze gebouwen met het nieuwe.

Onlangs wilde het EP overgaan tot aankoop van deze twee gebouwen. Bij de onderhandelingen met de eigenaar (het Nederlandse pensioenfonds Erasmus, een onderdeel van BPF Bouwinvest) kwam boven water dat van de gevraagde koopprijs ad 136 miljoen 'ter compensatie' 29 miljoen euro naar de stad Straatsburg zou moeten gaan. Bij de zoektocht naar opheldering van deze compensatie, bleek hoe het huurcontract in elkaar stak. Het EP huurde de gebouwen van de stad Straatsburg. Die bracht het Parlement per jaar 10, 5 miljoen euro aan huur in rekening. De eigenaar Erasmus-Bouwinvest ontving daarvan 7, 7 miljoen euro.Aan de Straatsburgse strijkstok bleef zo elk jaar 2, 8 miljoen euro hangen.

Groot was de woede bij veel leden van het Europees Parlement toen het bestaan uitlekte van deze gulle winstmarge. De goedkeuring van de jaarrekening van het EP over 2004 werd verdaagd. Ook de huurbetalingen aan de stad Straatsburg werden onmiddellijk opgeschort. In Brussel wijdde de commissie begrotingscontrole van het EP ruim een halve middag aan deze affaire en stelde een werkgroep in die de zaak tot op de bodem moet uitzoeken. Op 15 mei komt de burgemeester van de stad Straatsburg uitleg geven aan de boze europarlementariërs. Dat wordt vast een tumultueuze bijeenkomst. Dubieus is dat de 25%-winstmarge pas nu aan het licht is gekomen. Dit duidt erop dat de gebouwendienst van het Parlement de contracten en de huur­

prijs waarschijnlijk nooit goed tegen het licht hebben gehouden. De ambtelijke dienst van het EP kan ook niet vertellen gedurende welke periode de bonus aan Straatsburg is betaald. Het Parlement staat dus op stelten en beticht Straatsburg van oplichterij.Via een persbericht verweert de stad Straatsburg zich met het argument dat de huur die het Parlement betaalde keurig in het overeenge­ komen huurcontract staat vermeld. Het huurbedrag heeft nooit ter discussie gestaan, niet in 1981 bij het eerste huurcontract en evenmin in 1992 toen een aanpassing volgde.Verder voert het bestuur aan dat het hoge kosten maakt voor serviceverlening en aanpassing van de infrastructuur in de stad.Als laatste ziet het stadsbestuur de hogere huur als compensatie voor het risico dat het EP uit Straatsburg vertrekt en de gebouwen leeg komen te staan. Het laatste argument is stuitend.Veel leden van het Europees Parlement vinden dan ook dat het hoog tijd is om echt uit de Elzas te vertrekken.Temeer omdat tot dusver de stad Straatsburg niet kan aantonen dat de 25%-marge op de huursom ook daadwerkelijk is gebruikt voor de aanleg van wegen en voor wat door de stad Straatsburg'service' wordt genoemd. Want van die service is niet zo heel veel te merken: voor het openbaar vervoer in de stad moet je als EP-assistent gewoon betalen.Veel EP-leden vinden de vliegverbindingen met het Straatsburgse bar slecht: je kunt beter via Frankfurt of Basel reizen en per trein of bus naar de Elzas ko­

men. Ook de hotels rekenen heel andere prijzen gedurende de twaalf weken dat het EP zitting in Straatsburg houdt.

Kortom: de zetel van het EP in Straatsburg staat onder druk.Via de website v/ww.oneseat. eu probeert een Zweeds EP-lid stemmen van burgers te verzamelen om aan te tonen dat de kiezers er net zo over denken als zij. Maar voordat het EP zélf Brussel als enige zetel kan verkiezen, zal er nog heel wat water door de Inn stromen. Er is een verdragswijziging nodig, waarvoor de instem­

ming van alle EU-lidstaten is vereist. Hoogstwaarschijnlijk zal één land zijn veto gebruiken: Frankrijk.AI klinkt de franse viool inmiddels wat vals, zolang er klinkende munt aan de strijkstok blijft kleven, loont het de moeite onverstoorbaar door te spelen.

jan A. Schippers, beleidsmedewerker begrotingscontrole

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen