Uit de Pers.

In de Zuider Kerkbode schreef Ds, Kerkhpf over de catechisatie 't volgende:

Wijnmaand deed zijn intrede, en nu wordt het hoog tijd, dat het catechetisch onderwijs voor de jeugd der gemeente weer aanvange. Er is een slechte gewoonte in vele onzer Kerken, om met den aanvang der catechisaties nog een maand te wachten. De kerkeraden en predikanten zouden wel doen, indien zij voor het onderwijs n u reeds de catechisatiekamer openstelden en met degenen, die komen, een begin maakten. Van October tot eind April is slechts 7 maanden, waarin dus hoogstens 7 X 4 =^ 28 uur Catachisatie gegeven kan worden. Zeker niet te veel om onderwijs te ontvangen in de leer der Waarheid. De bloei onzer Kerken hangt voor een groot deel af van het naarstig bezoeken der catechisatie. Dat wordt door de Kerken in onze provineie nog niet genoeg verstaan. De kerken zelven hebben er belang bij, dat haar jeugdige lidmaten goed onderwezen worden.

Met name onze Opzieners moesten voor dit belang een open oog hebben en eener zij ds bij de ouders en anderzijds bij de Dienaren des Woords tijdig en ontijdig er op aandringen, dat zij den aanvang der catechisatie beproeven te vervroegen.

Ook zijn zij, als voorgangers der gemeente, geroepen zelven een goed voorbeeld te geven door voor hun eigen kinderen te begeeren, dat de cathechisaties nu reeds aanvangen, en waar die aangevangen zijn, ze er aanstonds en zoo getrouw mogelijk heen te zenden. Welaan, dat laat in onze Zeeuwsche Kerken nog veel te wenschen over.

Ware het nu maar zoo, dat het geheele jaar door de zoogenaamde huis-catecbisatie op den Zondag in alle gezinnen gehouden werd, dan ontvingen de kinderen van hunne ouders tenminste godsdienstig onderricht. Zij als ouders zijn immers in de eerste plaats geroepen, hunne kinderen te onderwijzen krachtens afgelegde belofte bij den Doop. Zij hebben het plechtig beloofd, dat zij hun zaad , in het opwassen breeder onderwijzen zouden in de leer des Verbonds. Maar al langer zoo meer is die huiscatechisatie in onbruik geraakt; deels door onkunde van de ouders, deels door minder waarde hechten aan de geestelijke dingen. Dat werkt tot schade van de gezinnen en ook van de kerk in haar geheel. Diepgaande kennis der Waarheid is een witte raaf geworden Een gezonde vaste beschouwing over de fundamenteele stukken der Waarheid treft ge slechts zelden aan. Met een zeer oppervlakkige kennis van de Waarheid stelt menigeen zich tevreden.

En merkwaardig is dit verschijnsel: Wanneer de ouders aan de huls-catechisatie de hand houden, komt er zulk een smaak voor de kennis der waarheid, dat de kinderen zelven verlangen, dat de catechisatie van den leeraar zoo spoedig mogelijk weer zal aanvangen. En omgekeerd, waar de onderrichting van den huisvader verdween, daar raakte ook de kerkelijke catechisatie in de oogen der jeugd al langer zoo meer in oneere. Immers de vaders verwaarloozen dan niet alleen zelven de godsdienstige opvoeding van hun kinderen, maar bekommeren er zich ook al heel weinig om of hun kinderen aan de hand van het catechetisch onderwijs van den leeraar zich oefenen in de kennis der leer die naar de godzaligheid is. Inderdaad, dat is een treurig, een bedenkelijk verschijnsel in onze kringen. En de catechisatie wordt vaak door de jeugd zoo zeer als een bijzaak beschouwd, dat allerlei andere vóór gaan: dat men een avond voor zangvereeniging en voor jongelings-of jongedochtersvereeniging vrij moet hebben, speekt van zelf. Maar er behoeft o zoo weinig in den weg te komen, of de catechisatie wordt verzuimd. Ssms veroorloven kinderen zich die vrijheid, maar zonder aan hun ouders verlof te vragen of er hun leeraar mee in kennis te stellen.

Het komt er zoo nauw niet op aan.

Zoo gebeurt het, dat een jongeling zich op maatschappelijk gebied voor het een of ander wil Dekwamen, en wanneer de esuren [daardoor vallen op den catechisatie-avond, dan spreekt het voor hem immers van zelf, dat die teekenles of er schietoefening of die cursus voorgaan. Heel vrijmoedig zegt dan zoo'n Gereformeerd jongmensch: Dominee, ik kan dezen winter niet op de „vraag" komen".

Zoo iets moest bij ons contrabande zijn.

Het is onbegrijpelijk en onverantwoordelijk, dat ouders zoo iets goedkeuren en bevorderen.

Werken is goed. Hard werken is uitnemend. Van der jeugd af aan werken en werken 1 e e r e n is onze roeping. En tot zijn werk [zich bekwamen door gebruik te maken van allerlei middelen, moet ook ieder Gereformeerd jongeling. Maar teneenenmale verkeerd is het, dat dit beschouwd wordt ais het ééne noodige en als het allernoodigste. De verkeerde geestesstrooming van onzen tijd voert, als we niet oppassen, menig Christenjongeling ook in die verderfelijke richting. Het eerst openbaart zich dat, als de catechisatie op den a c h t e rgrond komt te staan. Terwijl die juist op den v o o rgrond moet [staan. Naar de Schriftuurlijke uitspraak: Werkt niet om de spijze, die vergaal, maar om de spijze die blijft tot in het eeuwige leven", en „zoekt eerst het koninkrijk Gods en zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden".

Wanneer onze belangen gaan heerschen over onze beginselen, dan begint de afval.

Daarvoor hebben wij allen te zamen te waken.

Vooral de jeugd moet iets anders ingeprent worden, n.l. dat onze beginselen heerschen moeten over onze belangen.

De catechisatie moet in het front komen te staan.

Daar achter allerlei dingen, die op zichzelven goed en nuttig zijn, maar niet den voorrang genieten.

Over dit punt willen we nog meer zeggen. Doch dat een volgend maal, We hopen alvast te vernemen, dat op onderscheidene gemeenten de catechisaties reeds begonnen zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen