God heeft mij toch zo gemaakt?

N.a.v. jullie idee om een vragenrubriek voor jongeren op te zetten (mijn complimenten) stel ik jullie een vraag die mij dagelijks bezighoudt. Ik ben een jongen van 17 jaar en sinds mijn 13e weet ik dat ik homoseksueel ben. Nu wordt dit in de Bijbel absoluut afgekeurd en mijn vraag is nu: waarom? Zoals ik nu ben, ben ik gemaakt door God en hoe zou Hij zijn eigen schepsel af kunnen keuren? Ik ben niet van plan om heel mijn leven ongelukkig te worden door tegen mijn gevoel in te gaan. Ik zou heel graag christen willen zijn maar op deze manier word ik wel uitgesloten. Soms denk ik dat ik er beter een eind aan kan maken, want het zijn niet alleen de christenen die het afkeuren. Maar waarom wordt het afgekeurd, want als ik zelf zou miogen kiezen was ik ook geen homo geweest. Alsjeblieft, geef mij antwoord.
Een wanhopige jongen

Heel hartelijk bedankt voor je brief. Ik ben je in meer dan één opzicht bijzonder dankbaar dat jij met je worsteling van onze vragenrubriek gebruik hebt gemaakt! Allereerst voor jezelf. Godezij dank datje na vier jaren van worstelen in eenzaamheid toch een gelegenheid aangegrepen hebt om in het tweegesprek met je ziel ook een andere stem te laten meespreken en datje daarvoor een stem uitnodigt waarvan je verwacht dat die komt vanuit Gods Woord. In de tweede plaats ben ik je ook dankbaar omdat ouderen en ouders nu eens mee kunnen luisteren naar een oprechte noodkreet. Juist omdat velen nog nooit een blik geworpen hebben in zo'n worstelend en vaak ook wanhopig hart, wordt er dikwijls zo verkeerd geoordeeld en gereageerd. En juist die reacties kunnen maken dat een hart voor goed op slot gaat en er een zwijgen komt tot in het graf. Wat dat betreft verschaf je ons lezerspubliek nu een gelegenheid om mee te luisteren. Ik zou trouwens alle jongeren en ouderen willen aanraden het boekje aan te schaffen: "Homofilie en de christelijke gemeente"*).

Niet hardop
In de derde plaats vind ik het fijn datje zo'n heel persoonlijke vraag bij ons neerlegt. Deze rubriek is namelijk ook bestemd voor vragen die je soms niet hardop durft te stellen, maar die je wel op je kamer alleen aan het papier durft toe te vertrouwen. l3at dit anoniem gebeurt is geen probleem. Ten slotte wil ik nog één opmerking vooraf maken: ik voel dat mijn antwoord beslissend kan zijn voor je verdere levensloop. Dat geeft mij in een bepaald opzicht een beklemmend gevoel: het is mogelijk dat ik iets toch niet zorgvuldig genoeg formuleer of dat jij iets anders opvat dan ik het bedoel. Kunnen we de afspraak maken dat jij mij belt als het een of ander vragen bij je oproept of wanneer jij met mij er verder over zou willen spreken? Tegen jou zeg ik graag: je mag mij bellen als je alleen thuis bent, op welke dag of welk tijdstip dan ook. Mijn telefoonnummer is: 0215526366.

Verzwaring
Maar nu je brief. Deze was kort, maar tegelij k heb j e in weinig regels heel veel weten te formuleren. Er zitten echter een paar elementen in die in een ander licht gezet moeten worden. Dit schrijf ik niet om je op woorden te vangen, maar omdat je wijze van formuleren aangeeft hoe je de dingen ziet en beleeft. En dat is zodanig dat jij je eigen eenzaamheid en worsteling verzwaart. Je mag niet zeggen dat in de Bijbel het homofiel-zijn absoluut wordt afgekeurd. Dat geldt wel van het handelen als homofiel, maarniet van het zijn ervan! De Bijbel spreekt wat betreft ons "zijn" niet over aparte categorieën die ten opzichte van elkaar meer of minder verdorven zouden zijn. Van ons allen geldt dat wij in zonden ontvangen en geboren zijn en daarom de heerlijkheid van God missen. De HEERE oordeelt over mij als heterofiel niet gunstiger dan over jou! Wij zijn allebei gevallen in Adam: ik niet minder dan jij! Die schuld wordt ons allebei niet alleen toegerekend, maar de besmetting daarvan wordt in ons beider hart gevonden en dat juist bij de bron van ons mens-zijn: het begeren! Daar begon de zondeval, namelijk toen de vrucht begeerlijk werd. Vanaf dat moment is ons begeren door de zonde verdorven. En dat in alle opzichten. Wij begeren vrij en als God te zijn. Wij begeren macht, eer, geld, enz. Het raakt ook het seksuele begeren van ons mensen. Om dit laatste gaat het nu vooral. Beste vriend, wees van één ding bijzonder overtuigd: het seksuele begeren van de heterofiel (de "normale" geaardheid) is netzo verdorven als dat van de homofiel. De verdorvenheid van de één wordt net zo scherp veroordeeld als dat van de ander. En geen van beiden kan zich excuseren met de gedachte: God heeft mij zo gemaakt. Het is wel waar dat God ons gemaakt heeft, maar niet dat God ons zó gemaakt heeft! Ons bestaan hebben wij aan God te danken, maar de verwording en de verdorvenheid van ons begeren zijn het gevolg van en tegelijk de kracht van de zonde. Ik hoop dat dit nu duidelijk is.

Waarom ik?
Maar waarom ben jij zó? Als jij zelf had mogen kiezen zou je geen homo geweest zijn, zo schrijf je. Ik schreef dat God je niet zó gemaakt heeft. Mensen en omstandigheden kunnen ons echter wei zó maken. Hier kunnen verschillende oorzaken voor aangewezen worden. Het kan zijn datje in een bepaalde ontwikkelingsfase van je leven niet durfde te komen tot een werkelijke vriendschap. Misschien omdat jij je minder voelde dan andere jongens van je leeftijd. Je wilde wel, maar je kon het niet. En dat heeft je zo aangegrepen datje voortdurend bij andere jongens zoekt watje zelf mist. De oorzaak kan ook liggen in de relatie tussen en/of met je ouders. Hiermee wil ik dit verdriet niet als schuld doorschuiven naar je ouders. Wij kunnen als ouders met de beste bedoelingen fouten maken die verstrekkende gevolgen hebben. We kunnen zonder opzet de geestelijke ontwikkeling van ons kind belemmeren of zelfs misvormen. Ik stip maar enkele mogelijkheden aan, die een aanleiding zouden kunnen zijn tot homoseksuele ontwikkelingen. Dit kan gebeuren als een moeder te bezorgd en/of te dominerend is. Wanneer een vader zijn dochter of een moeder haar zoon te sterk afwijst, dan kan het kind geneigd zijn juist steun te zoeken bij de ouder van het eigen geslacht. Zo kan ook het jaloers zijn van een vader als zijn zoon toenadering zoekt tot moeder (of een dochter tot vader) er de oorzaak van zijn dat er schuldgevoelens ontstaan, die weer tot gevolg hebben dat het kind zich eenzijdig richt op de ouder van eigen geslacht.

Bevrijdend
Wat kunnen indrukken en ervaringen uit onze jeugd verstrekkende gevolgen hebben! Wat werken zij diep op ons gevoelsleven in. Dat geldt niet alleen jouw probleem, maar alle facetten van het leven. En juist omdat deze dingen zich afspelen op de emotionele laag, zijn beschadigde emoties zo moeilijk te genezen. Maar let op mijn woordkeuze: "moeilijk", niet: "onmogelijk". Mijn ervaring is echter wel, dat hoe eerder wij het onderkennen hoe beter het is. Om die reden wil ik je dringend aanraden hier niet alleen mee door te worstelen. Ik ben bereid naast je te gaan om een brug te slaan naar je ouders en naar goede hulpvedening. Dat is nu misschien heel bedreigend, maar anderzijds zal het ook heel bevrijdend zijn om niet meer alleen te staan. Ten diepste wilje ookzo'n genezing. Jij ziet zelf het homofielzijn niet als een legitieme tweede mogelijkheid. Als je zelf had mogen kiezen, zou je geen homo geweest zijn. Daarom loopje aan alle kanten klem: als je eraan toegeeft word je uitgesloten om christen te zijn, watje wel graag zou willen zijn. Als je daarentegen de werkelijkheid waarop je momenteel je seksuele gerichtheid beleeft zou moeten ontkennen, word je ook gek: het gevoel levenslang in eenzaamheid te moeten voortgaan lijkt een donkere afgrond zonder bodem: ,,Ikben niet van plan om heel mijn leven ongelukkig te worden door tegen mijn gevoel in te gaan." Datje het zo radicaal beleeft, is heel verklaarbaar. Het gaat immers om heel je bestaan, om je lichaam en om je geest. Zul je nooit liefde kennen en met je gevoel tot ontplooiing kunnen komen?

Oplossing
Zo zit je in een patstelling die je gedachten laat uitgaan naar de enig overblijvende mogelijkheid: Maak er maar een eind aan. Tegelijk weetje dat ook dat geen oplossing brengt: dan moetje God ontmoeten. En toch is er een oplossing. Het geloof in de Heere Jezus Christus! Christus neemt met Zijn bloed de schuld van de zonde weg en Hij breekt ook de kracht van de zonde. Of Christus ook jou wil veriossen mag geen vraag zijn. Het wonder van Gods genade is dat Jezus Christus in deze wereld gekomen is om zondaren te roepen tot bekering! Bij "zonda-[> ren" wordt verder geen enkele specificatie bij gegeven. Geen specificatie van mate van zonden, geen specificatie van aard van zonden. Heterofielen zijn niet minder verloren dan homofielen! En hoe gaat dat dan? Als Christus in ons leven komt met de kracht van Zijn bloed dan kunnen wij de zonde niet meer koesteren aan onze boezem. Integendeel, dan gaan we verlangen dat die vuile bron van ons verdorven begeren gereinigd wordt. Ik zeg niet dat het daar dan mee gebeurd is. Ons vlees is vlees. En Satan zal blijven proberen deze verdorven lusten die leven in ons vlees te doen opvlammen, opdat wij er zelf door verteerd worden. Maar tegelijk mag ik wel wijzen op de mogelijkheid dat bepaalde boezemzonden gedood mogen worden en ook beschadigde emoties genezen worden. Hier gaat het om de kracht van het gebed en het geloof in de reinigende kracht van Christus' bloed. Zo spreekt ook Paulus in 1 Kor. 6:11 van reiniging van een homoseksuele levenswijze.

Helemaal verlost?
Gaat dat in alle opzichten op? Néé! Al Gods kinderen weten van bepaalde zwakheden die overgelaten worden. Waarom? Opdat wij verootmoedigd en zo ootmoedige in plaats van bekeerde, gearriveerde mensen worden. Het zal een eeuwig Godswonder zijn als ik eenmaal helemaal van mijn verdorven natuur verlost zal zijn. Zo leren wij ook te verlangen naar de toekomst van Jezus Christus. Die zwakheid kan in het bijzonder ook onze seksualiteit raken. Ik heb verschillende kinderen van God, soms zelfs op hoge leeftijd, horen klagen (niet in de zin van zichzelf beklagen maar als een zichzelf aanklagen) over verdorven begeerten. Deze zwakheid functioneerde dan als een doorn in het vlees waarop de satan voortdurend met zijn vuisten sloeg om alle hoop op genade te ontnemen. De pijn hiervan dreef echter uit tot Christus. Het bracht tot een ernstig gebedsleven. Maar het bracht ook tot een rijke ervaring dat Christus' genade werkelijk genoeg is. Ik beweer dus niet dat christelijke, professionele hulp jou zonder meer genezing zal brengen. Je moet er biddend je toevlucht tot nemen, maar geen absolute verwachtingen van hebben. Maar die hulp zal je dan in ieder geval leren er in biddende afhankelijkheid op de juiste wijze mee te leven. Bovendien mogen wij niet voor onmogelijk houden dat de HEERE in Christus die hulp wèl kan zegenen en je volkomen genezing schenkt. Daar zijn verschillende voorbeelden van.

Niet eenzaam
Maar als het bij jou niet tot genezing komt? Wacht er dan geen lange, eenzame worsteling? Wel, eenzaam behoeft die worsteling niet te zijn! De HEERE kan je ook binnen de christelijke gemeente vrienden en vriendinnen schenken van wie je liefde en steun mag ontvangen en ook teruggeven. De HEERE Zelf wil je Zijn nabijheid leren kennen en doen ervaren. En om het evenwicht helemaal aan te brengen: worsteling is er niet alleen voor homofiele mensen. Ik heb heel wat levensverhalen gehoord en er zijn heel aangrijpende. Mensen met (bijna) incestervaring die hun levenlang de gevolgen meedragen op seksueel terrein. Mensen met een zwakke psyche vanwege een verdrietige jeugd, die nooit meer echt opgeruimd kunnen zijn. Mannen en vrouwen die al jong hun levensgezel moesten verliezen, hetzij door de dood, hetzij doorveriating. En zo kan ik doorgaan. Hiermee bedoel ik niet het een tegen het ander weg te strepen, maar wel wil ik hiermee aangeven datje een moeitevol leven niet alleen met jouw specifieke probleem moet verbinden. De oplossing die satan je voorhoudt zal dan ook geen oplossingzijn. Christus wil in jouw zwakheid Zijn kracht volbrengen. En dan kun je met al je ongeluk toch gelukkig zijn. Dan zul je enerzijds tegen de beschadigde kant van je gevoel in moeten gaan, maar tegelijk mag je gevoel in en door Christus gereinigd worden en toch tot ontplooiing komen. Van harte hoop ik, dat ik met alle onvolledigheid toch aan alle aspecten van je brief recht gedaan heb. Ten slotte: denk aan onze afspraak! Ik reken erop dat ik je binnenkort een keer aan de lijn heb. De afspraak is alleen door mij gemaakt, maar jij bent het aan jezelf verplicht. Tot slot geef ik je nog het nummer van een instelling die in de gereformeerde gezindte ook op dit terrein hulp verieent: GLlAGG "De Poort" in Schiedam, tel. 010-4261081.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen