Hervormingsdag

31 oktober

Het was genoeg: de kerk zat bang te koeren gelijk een duif in 't holle van de kloof, verdreven door de kracht van 't bijgeloof, dat 't blinde volk steeds verder ging vervoeren.

Geen geesteswind kwam 't water meer beroeren: voor Christus' stem bleef alles horend doof, er was geen plaats meer voor 't oprecht geloof, dat vaste binding vindt door sterke snoeren.

Toen moest de monnik met de hamer slaan: een nieuwe dageraad was opgegaan en velen zagen 't licht, zo lang verborgen.

De Heere zag in gunst Zijn Sion aan, door mensenkind had Hij iets groots gedaan: bij Pniël rees de zon in blijde morgen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen