IN ZIJN ARM DE LAMMEREN

door Comelis Lambregtse Uitgeverij T. Wever, Franeker

Dit is een boek, dat van het begin tot het einde boeit. De hoofdpersoon is Fransje Westrate, een kind van 4 jaar. De schrijver tekent Fransje in zijn leven en gedachtenwereld. Het kind woont bij een dorp in oostelijk Zuid Beveland. Daar is de schrijver zelf geboren. Hij kent de streek en de mensen. Hij kent de taal, die er gesproken wordt. Er komt veel Zeeuws in het boek voor. Je hoort de mensen spreken. Vele mensen krijgen meer of minder aandacht in het verhaal. De schrijver is op de hoogte van de godsdienstige opvattingen in die streek. Fransje heeft godvrezende ouders. Thuis komen ook andere mensen, die de Heere vrezen, ’s Zondags gaat men Zoveel mogelijk driemaal naar de kerk. Meestal is er leesdienst. Een enkele keer is er een predikant van elders. Dat is dan een bijzondere dag.

We krijgen meermalen de indruk, dat de schrijver zich min of meer van de opvattingen van deze mensen, zoals hij ze beschrijft, distancieert.

Fransje is het jongste kind. Hij denkt veel na, meer dan andere kinderen van zijn leeftijd, ook meer dan oudere kinderen. Hij zit met vele vragen over hemel en hel enz. Hij is als andere kinderen en toch heeft hij soms een verlangen naar de hemel. Hij heeft verschillende keren last van buikpijn, maar zijn moeder heeft als middel Haarlemmer olie, dat ze hem opdringt. Tenslotte worden de pijnen zo hevig, dat de dokter er bij gehaald wordt. Deze laat het kind naar het ziekenhuis brengen. De blindedarm is al gebarsten. Operatie schijnt aanvankelijk te helpen, maar na een paar dagen gaat Fransje heen.

De schrijver weet dit alles treffend te vertellen. Hij laat Fransje ingaan in de rust, die er overblijft voor Gods volk. Het is een hele slag voor de ouders. Voor sommige mensen is het niet duidelijk waar Fransje is heengegaan. De Heere geeft er licht over. Volgens de schrijver komt hier ongeloof naar voren. Hij verwijst naar de Dordtse Leerregels, maar haalt deze niet juist aan.

We hebben onze bedenkingen. Als het ging over een Fransje, die werkelijk geleefd had, zouden we zeggen: alleen aan de Heere komt het oordeel toe. Maar nu wordt feitelijk gesteld, dat kinderen als Fransje behouden zijn. We vinden veel treffends in het levensbericht van Fransje, maar zouden dit toch in het midden willen laten. Het is een bekend verschijnsel, dat jonge kinderen vroeg indrukken kunnen hebben van de noodzakelijkheid der bekering enz., maar dat als ze groter worden die indrukken vaak over gaan. Het komt er op aan of het werk Gods, Zijn wederbarende genade in het hart is.

Ondanks onze opmerkingen willen we toch dit boek aanbevelen vanwege het goede dat hier geboden wordt. Fransje vraagt onze belangstelling met al zijn doen en laten, met zijn gedachten en vragen. We moeten van hem houden. Het zou te begeren zijn, dat alle jongeren veel van Fransje hadden. Laten ze dit boek lezen. Ook zijn ouders en vele andere personen vragen onze volle aandacht. Het leven wordt beschreven in alle eenvoudigheid. De stille tevredenheid, die er algemeen heerst, hoewel er zorgen en noden zijn, doet weldadig aan. De schrijver laat zien, dat het godsdienstige leven daar voor verschillende personen geen vorm is, maar een rijke inhoud heeft. In dat opzicht is onze tijd zo arm. Daarom zou het echt geen kwaad kunnen, wanneer ook vele ouders dit boek lazen en er zich aan zouden toetsen. En niet alleen ouders. Als we dit boek met enig oordeel des onderscheids lezen kan het zeker ten zegen zijn.

Het is een boek van 352 blz. Het is keurig uitgegeven. Het zal zijn weg wel vinden. Het kost f 14,50.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen