Mundri, in Soedan, afgesloten van de buitenwereld

Mundri is de plaats vanwaaruit ZOA Vluchtelingenzorg in samenwerking met International Aid Sweden (lAS) en de plaatselijke Soedanese kerk een hulpprogramma wil starten voor weeskinderen en alleenstaande moeders. Weer wordt het hulpverleningsorganisaties moeilijker gemaakt om de ontheemden in Zuid-Soedan te ondersteunen met voedsel en andere noodzakelijke hulpgoederen zoals dekens, pannen, etc. Waren er halverwege vorig jaar nog zes landingsbanen in dit district open voor de aanvoer van hulpgoederen, nu is dat er nog maar één.

Hongersnood
Nog een ander gevaar bedreigt de ontheemden. Het afgelopen jaar is er veel te weinig regen gevallen. Daarnaast hebben veel mensen nauwelijks iets geplant vanwege de oorlog. Een zware hongersnood wordt voorspeld. Veel organisaties zenden reeds noodsignalen uit. Ondertussen zorgt de regering ervoor dat het gebied steeds ontoegankelijker wordt. Wat hier gebeurt is niet nieuw. Zo gaat het nu al jaren. Met de komst van het droge seizoen begint het moslim-fundamentalistische overheidsleger uit het noorden haar offensief tegen het christelijke/animistische zuiden. Een groot deel van het zuiden is in handen van de SPLA, het Zuidsoedanese bevrijdingsleger, dat een strijd voert voor vrijheid van godsdienst en meer autonomie voor het zuiden. De regering van Soedan doet er alles aan om, met hulp van onder andere Libië en Iran, het zuiden onder moslimbewind te krijgen.

Bommen
Ook hulpverleningsorganisaties worden daarvoor gebruikt en misbruikt. Zo wordt er verteld dat door het Westen gegeven voedsel werd overgepakt in andere dozen, waarop stond dat de goederen geschonken waren door Iran. Verder worden hulpverleningsorganisaties vaak alleen toegelaten als het de regering uitkomt. Ook grof geweld wordt niet geschuwd. Zo kwamen Kaya en Nimule, twee grensplaatsen met buurland Oeganda, zwaar onder vuur te liggen en werden er bommen op gegooid. Dat er bij deze bombardementen voornamelijk burgerdoelen getroffen worden zal de regering verder een zorg zijn. Het wordt zelfs ronduit ontkend. Voor de vele ontheemden die zich rond die plaatsen bevinden, betekende het dat ze voor de zoveelste keer moesten vluchten.

Gevechten rond Mundri
De regering maakt verder handig gebruik van bestaande stammentegenstellingen en probeert de verschillende groepen tegen elkaar uit te spelen. Dit is het geval in Mundri. De regering voorziet nu de Mundari-stam, van oorsprong een herdersvolk, van modern wapentuig. Via de Nijl worden deze wapens naar het zuiden vervoerd. De Mundari's zijn vijanden van de Dinka's (ook een herdersvolk), die zich op dit moment in groten getale rond Mundri bevinden. Door de verstrekte wapens laait dit conflict weer op en wordt meteen de aanval geopend op de SPLA, die haar grootste aanhang vindt onder de Dinka's. De strijd wordt in het oerwoud gestreden. Man tegen man, op leven en dood. Een strijd zonder winnaar, met alleen verliezers. Het land gaat te gronde en de mensen worden steeds radelozer... Dit kan de vele ontheemden rond Mundri ook weer te wachten staan. Misschien dat een aantal van hen zal besluiten om verder te trekken. Voor de zoveelste keer. Voor sommigen van hen is dit nu al de vierde keer dat ze moeten vluchten. Weer een stukje dichter richting buurlanden als Kenia en Oeganda. En weer een stukje verder van hun oorspronkelijke woongebied vandaan.

Hulp trekt zich terug...
Veel organisaties vinden het te gevaarlijk worden in Mundri. Artsen zonder Grenzen (België) en andere hulpverleningsorganisaties besloten reeds hun buitenlandse mensen uit Mundri te evacueren. Met hun vertrek liggen ook de meeste projecten stil. De medische zorg zal weer hard achteruithoUen en de problemen zullen nog verder groeien. Zo hield AzG zich bezig met de opbouw van het plaatselijke hospitaal. Nu gaan ze weg en ze weten niet wanneer ze in staat zullen zijn terug te komen. Mocht het ooit weer zo ver komen, dan zal men waarschijnlijk grotendeels opnieuw moeten beginnen. En zo blijft deze oorlog alles kapot maken en maakt ze van dit land één grote puinhoop. Ondanks de verslechterde veiligheidssituatie heeft International Aid Sweden (lAS) besloten in Mundri te blijven. In tegenstelling tot veel andere hulpverleningsorganisaties werkt zij alleen met plaatselijke bevolking en via bestaande lokale structuren. „Zo staan wij dicht bij de mensen en zijn wij in staat zelfs te blijven werken als andere organisaties vertrekken", aldus Leif Zetterlund, directeur van lAS.

Kerk helpt
Voor het geplande hulpprogramma onder de vele wezen en alleenstaande moeders is die lokale structuur "de kerk". Via de dominees heeft men duidelijk zicht op de plaatsen waar de nood het hoogst is. De dominees kennen de gezinnen waar de wezen zijn ondergebracht en kennen ook de vrouwen die alleen voor vaak wel zes kinderen moeten zorgen. De dominees zullen dan ook actief worden ingeschakeld om alle hulpgoederen op de juiste plaats te krijgen. Een gesprek met dominee Kenneth Baringwa uit Mundri maakte duidelijk dat de kerk erg graag de mensen wil helpen. Met name de zorg voor deze behoeftige groepen vindt hij iets wat direct onder de taak van de kerk valt. Zonder financiële steun van buitenaf is dat echter onmogelijk. Daarvoor zijn de problemen te groot. Financiële steun is daarom onmisbaar, met name nu de situatie nog weer verder verslechtert. Daarom wil ZOA samen met lAS en de plaatselijke kerk van Soedan de meest behoeftige groepen rond Mundri helpen. Leif: „We zullen onze mensen blijven helpen. Ook nu het moeilijker wordt, want juist nu hebben ze ons hard nodig."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen