Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Mijn duster paste nog net in de poezemand

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Mijn duster paste nog net in de poezemand

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Naar aanleiding van een telefoontje van onze pas getrouwde dochter, die de vraag stelde: „Mam, kun je alle gekleurde truien bij elkaar wassen, ook als er veel wit in zit?" schoot mij een voorval te binnen dat ons jaren geleden overkwam. In het begin van ons huwelijk, in de jaren zeventig, was je al blij met een kleine inwoning, maar daar had je natuurlijk geen badkamer of bijkeuken bij, waar je een wasmachine kon plaatsen. Met veel passen en meten konden we de wasautomaat net in de keuken kwijt. Het lukte me aardig met het apparaat om te gaan. Wit bij wit, bont bij bont, fijn apart. Totdat ik eens een prachtige blauwe duster van manlief kreeg. Heerlijk zacht, van 100% wol. Na veel dragen moest de duster gewassen worden. (Stomen vond je toen natuurlijk veel te duur.) Dus, duster in de wasmachine, de knop op 30 graden en draaien maar Na een uurtje was de machine klaar Ik deed de klep open en greep naar m'n duster.. Terwijl ik een hoopje wollige ellende eruit viste keek ik voorzichtig waar toch de rest gebleven was! Ik kon m'n ogen echt niet geloven; ik keek en voelde... maar er zat niets meer in! Mijn mooie duster was zo geslonken dat een baby hem net aan zou kunnen! Verbouwereerd haalde ik de buurvrouw en zei: „Kom nu eens kijken wat er gebeurd is." We hebben eerst hard staan lachen om dat kleine vodje, eens de trots van m'n man. Maar ik kon wel huilen als ik dacht aan het moment dat manlief thuis zou komen! De buurvrouw vroeg: „Heb je wel naar het waslabel gekeken?" Ik zei: „Nee, moest dat dan?" „Laat eens kijken", zei ze, en jawel hoor, de "P" van stomen was duidelijk te zien. Over de rest van de wastekens was een kruisje gezet. Had ik hem nu maar laten stomen, nu was ik nog veel duurder uit. De kat die we toen hadden heeft er een warm kleedje aan overgegehouden voor in zijn mand. En mijn man, die gelukkig gek op katten is, gunde hem dat best. Knip de zegel uit en plak hem op de spaarkaart

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 8 september 1993

Terdege | 88 Pagina's

Mijn duster paste nog net in de poezemand

Bekijk de hele uitgave van woensdag 8 september 1993

Terdege | 88 Pagina's