Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

‘Ik was een ogenblik jaloers op deze landbouwer’ (2)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

‘Ik was een ogenblik jaloers op deze landbouwer’ (2)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Oefenaar W. Floor is wel de Hollandse Bunyan genoemd. Door zijn geschriften kreeg hij in verschillende kerken een gewaardeerde plaats. In tal van leesdiensten werd een Floortje gelezen.

‘Br. Floor was een man met een helder hoofd en een warm hart,’ schreef de Kamper Kerkbode eens. En de Urker Courant vatte samen: ‘Practicale prediking, eenvoudig, helder en klaar; geen geleerdheid noch brede uiteenzetting van dogma’s, maar levensvoedsel voor het kind van God. Door dergelijke lectuur kan het godzalige leven van Gods volk gevoed worden. Floors predicatiën geven wat zoo menige ziel zoekt’.

Op de achterflap van een van Floors prekenbundels staat: ‘Zijn oefeningen zijn eenvoudig, maar tegelijk zó indringend en aansprekend, dat ze zowel de eenvoudigen als de geleerden aanspreken’.
‘Onze studenten en dominé’s kunnen er gerust van leren’, vond een van die geleerden, prof. G. Wisse, die tijdens zijn verblijf in Driebergen en Doorn veel over Floor gehoord zal hebben.
‘Dit boek beveelt zichzelf aan. Wat zal dat erin gaan. Aangenaam, leerrijk, stichtelijk om te lezen’.

Uitdeler der gaven
Wulfert Floor was 37 jaar toen hij in 1855 met zijn nicht Jacoba Doornenbal trouwde. Boerderij “De Hondspol”, waar ze opgroeide, staat aan het eind van dezelfde Gooijerdijk als waar haar man zijn hele leven woonde.
Al was ze er zeer gesloten over, ‘zij vreesde de Heere, zolang ik haar gekend heb’, schreef Floor nadat ze overleed. Ze werd op 48-jarige leeftijd weggenomen, op de 57e verjaardag van haar man.
Floor heeft haar maar ruim een jaar overleefd. ‘Wat heb ik er toch altijd arm van geleefd, want er is toch in Christus zo’n ruimte en rijkdom’, zei hij in die tijd tegen één van zijn vrienden.
Op 13 mei 1876 overleed Wulfert Floor aan dezelfde longziekte als die waaraan zijn vrouw was bezweken. ‘Vele jaren vervulde hem de gedachte dat zijn heengaan mogelijk nabij was, en altoos was het zijn begeerte zijn korte en kostbare genadetijd zo vruchtbaar mogelijk te besteden’, noteerde zijn biograaf en verre familielid ds. J.T. Doornenbal.
De Neerlangbroeker predikant ds. A.H. de Klerck, die de begrafenis leidde, stelde ‘dat Floor een leraar was, die wel niet van een kerkelijk bestuur een profetenmantel zich zag toegemeten, of een papieren diploma ontving, maar toch door de Heilige Geest was afgezonderd tot het uitdelen der bijzondere gaven, hem verleend; een dienaar des Evangelies vol oprechtheid en trouw, die sprak omdat hij geloofde’.

In gedachtenis
Op Floors graf werd geen steen geplaatst; alleen een paaltje met de vermelding ‘D no. 11’. Door zijn geschriften bleef de eenvoudige oefenaar in herinnering. In 2000 is in Driebergen-Rijsenburg een laan naar hem genoemd.
Twee boeken beschreven het leven van Wulfert Floor: een bundel artikelen van ds. Doornenbal (1988) en een studie van drs. J. Mulder (1994). Daarin werden de uitgaven van zijn hand zo volledig mogelijk genoemd. Later konden echter uit nieuw ontdekte oefeningen nog meer bundels worden samengesteld. Rond 2003 werden in het streekarchief in Wijk bij Duurstede schriftjes met preekschetsen en andere aantekeningen van Floor ontdekt.
Uit zijn geschriften werden dagboeken samengesteld en in “Wulferts grootste wens” is zijn leven voor kinderen naverteld.
Ondanks zijn zwakke gezondheid ontplooide hij een grote werkkracht.
‘Beschamend is het om te zien hoeveel zorg en arbeid hij als eenvoudig landman besteed heeft aan zijn predikaties’, vond ds. Doornenbal. ‘Nooit sprak hij zonder voorbereiding, maar ijverig heeft hij gestudeerd voor elke oefening’. Verlangend uitziend, zoals Floor zelf schreef, ‘of het de Heere nog eens mocht behagen om dezelve nog vruchtbaar te maken’.

Met warmte aanprijzen
Toen in het Amerikaanse Paterson in 1951 vanwege sneeuwval geen kerk gehouden kon worden, las ds. C. Hegeman in zijn pastorie voor ‘enige vrienden’ een oefening van Floor. ‘En wat een kostelijke preek, deze oefenaar predikt nog nadat hij gestorven is’, schreef hij. ‘En ik was nog een ogenblik jaloers op deze landbouwer, eertijds in Driebergen. Weet u waarom? Hij is zo getrouw, maar ook zo lieflijk in zijn schrijven. Het is zo groot als wij de eenzijdigheid van Gods bediening mogen vasthouden, maar dat wij daardoor ook met warmte de Heere mogen aanprijzen. O, wat is de Heere het waardig. En wat is het dan toch een weldaad voor een leraar dat eens te mogen doen. Ik geloof dat de Godzalige Wulfert Floor iets verstaan heeft in zijn leven van wet, maar ook van Evangelie. Het was practijk’.
(slot)

Scherpenzeel, L. Vogelaar

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 15 januari 2015

De Saambinder | 16 Pagina's

‘Ik was een ogenblik jaloers op deze landbouwer’ (2)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 15 januari 2015

De Saambinder | 16 Pagina's