Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

GEWIJDE GESCHIEDENIS N.T.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

GEWIJDE GESCHIEDENIS N.T.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Matth. 17 : 1—9, Mare. 9 : 2—10, Luc. 9 : 28—36.

De verheerlijking op de berg.

I. Wat er daar met Jezus gebeurde. II. Zijn gesprek met Mozes en Elia. III. De stem Zijns Vaders. IV. De betekenis van de verheerlijking voor Jezus Zelf en voor Zijn discipelen.

Op de berg der verheerlijking (waarschijnlijk de berg Thabor) werd Jezus innerlijk verheerlijkt en uiterlijk veranderd. Hier staat de Erfgenaam die recht heeft op de heerlijkheid.

Het komt tot Hem, als de zondeloze toe om zonder de dood te zien, de heerlijkheid in te gaan.

Zou Hij van dat recht gebruik maken, dan vervalt Zijn verzoeningswerk.

Hij heeft immers onze ontluisterde natuur aangenomen uit de maagd Maria om te kunnen lijden en sterven als Plaatsbekleder van Zijn volk.

Om Hem op Zijn bange lijdensweg te bemoedigen en Zijn discipelen in hun geloof te versterken, laat de Heere de lijdensweg zien in het licht der heerlijkheid.

Die heerlijkheid is de afstraling van het Beeld Gods.

Sinds wij in Adam van God zijn afgevallen missen wij die heerlijkheid.

Wij hebben allen gezondigd en derven de heerlijkheid Gods. Christus zal de schuld betalen, maar ook door Zijn Geest Zijn volk vernieuwen van heerlijkheid tot heerlijkheid.

Het betaamde Hem, óm welke alle dingen zijn en door welke alle dingen zijn, dat Hij vele kinderen tot de heerlijkheid leidende, de overste leidsman hunner zaligheid door lijden zou heiligen.

De weg tot de heerlijkheid is dus de kruisweg.

Mozes en Elia, twee Oud Testamentische profeten ztfn gekomen om met Hem te spreken over Zijn uitgang te Jeruzalem.

Mozes, die op zulk een lieflijke wijze uit het leven werd weggenomen.

Elia, die zonder de dood te zien ten hemel voer.

Mozes de wetgever en Elia de ijveraar voor Gods Wet spreken over de noodzakelijkheid, dat Christus als de Plaatsbekleder voor Zijn volk, de smarten en de verschrikkingen van de dood in volle werkelijkheid zal moeten ondergaan.

Als de drie discipelen, die Jezus als getuigen heeft meegenomen, ontwaken uit hun slaap aanschouwen zij hun verheerlijkte Meester sprekende met Mozes en Elia.

Satan heeft meermalen beproefd om Jegus van de weg der gehoorzaamheid af te lokken.

Daarvoor gebruikt hij nu Petrus weer. Petrus wil deze toestand bestendigen en in zijn onverstand stelt hij voor, drie tabernakelen te bouwen.

Zulk een Middelaar trekt hem meer aan, dan man van smarten. een man van smarten.

De Vader spreekt: „Deze is Mijn geliefde Zoon, in welke Ik Mijn welbehagen heb, hoort Hem."

Wat Mozes en Elia gezegd hebben weten we niet, maar wat Christus zegt, weten we wel.

„Zo iemand achter Mij wil komen, neme zijn kruis op en volge Mij."

Mozes en Elia worden op wondere wijze weggenomen, maar Jezus blijft.

Hij zal gaan door lijden tot heerlijkheid. Zij zagen niemand dan Jezus alleen.

Met welk een liefde moest hun hart vervuld worden voor Hem, die voor een schuldig volk het lijden boven de heerlijkheid koos.

De engelen hebben in Bethlehems velden gezongen: „in de mensen een welbehagen."

Dat Goddelijk welbehagen is de grond van Sions zaligheid en zal door Zijn hand gelukkigiijk voortgaan.

De Heere Jezus was Gods Zoon, maar ook waarlijk mens.

Zijn zondeloze natuur huiverde voor de werkelijkheid van het kruis.

Daarom had Hij, voor dat bange lijden versterking en vertroosting nodig.

God Zelf heeft Hem bepaald bij het eeuwig welbehagen en Mozes en Elia hebben gesproken van de noodzakelijkheid van Zijn lijden en sterven.

Na de opstanding en na het Pinksterfeest hebben de discipelen het beter verstaan.

In een van zijn brieven getuigt Petrus: Wij zijn geen kunstig verdichte fabelen nagevolgd als wij U bekend gemaakt hebben de kracht en toekomst van onzen Heere Jezus Christus, want wij zijn aanschouwers geweest van Zijn Majesteit (2 Petr. 1 : 16—18.)

Daar, op de berg der verheerlijking, hebben zij het koninkrijk Gods zien komen in haar kracht.

Vlak voor het grote lijden heeft de Heere aan de discipelen doen zien, dat Christus de eeuwige Zone Gods is, en dat Hij als de Knecht des Vaders zal uitvoeren het grote werk, om Gods geschonden deugden te verheerlijken en een schuldig volk met Zijn Beeld weer te' versieren.

1. Waarom zijn juist Mozes en Elia verschenen op de berg?

2. Kunnen wij iets onderstellen wat er met Mozes gebeurd is na zijn sterven, uit zijn verschijning op de berg?

Bronnen: Sillevis Smit. Dachsel. Matthew Henry. v. Andel.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 januari 1949

Daniel | 8 Pagina's

GEWIJDE GESCHIEDENIS N.T.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 januari 1949

Daniel | 8 Pagina's