EENHEID IN VERSCHEIDENHEID?

W. van l Spijker, EENHEID IN VERSCHEIDENHEID? , 96 blz., f8.90; A. A. van Spijkerboer, H. Ridderbos, EEN BELIJDENDE KERK, 84 blz., f 7.90, uitg. J. H. Kok, Kampen, 1974.

Op de in april '73 gehouden conferentie van het C.O.G.G. refereerde Van 't Spijker over de identiteitscrisis binnen de gereformeerde gezindte, welke lezing in enigszins uitgewerkte vorm nu in de serie Theologie en Gemeente is gepubliceerd.

Uit deze verzorgde, systematisch opgezette toespraak haal ik slechts enkele dingen aan.

Voor Groen van Prinsterer was de eenheid van de gereformeerde gezindte meer dan een kwestie van gezindheid; het was aanduiding van een gemeenschap van gelovigen op het fundament van een belijdenis. Uitgaande van het woord: uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen, spreekt hij over het principe, het middel en de gestalte van het gereformeerde leven: de openbaring Gods als de bron van het gereformeerd leven, de kerk als de werkplaats van de Heilige Geest en de gereformeerde vroomheid als gestalte der genade. Gewezen wordt op de crisis, die de gereformeerde vroomheid bedreigt. Een zwaar accent legt de auteur op de belijdenis: de belijdenis als zodanig een constante factor voor gereformeerde kerken, moet centraal staan. In het laatste hoofdstuk over crisis en uitzicht van de gereformeerde gezindte verwijst de auteur menigmaal naar Calvijn.

Ik ben er dankbaar voor, dat dit belangrijke referaat gepubliceerd is.

In dezelfde serie kwam het werk uit Hereniging van Hervormden en Gereformeerden. De eerste drie hoofdstukken (Bij windstil weer; Waar komt het op aan; Welke kansen hebben wij) zijn van de hand van een hervormd en de laatste vier van een gereformeerd theoloog (Utrecht '73; Eenheid en verscheidenheid. Functie van het belijden; Polarisatie).

Op de weg van het belijden, zegt Spijkerboer, worden geen triomfen gevierd, ook geen triomfen van dappere, vrome en gelovige mensen. Wie belijdt, verzet zich tegen de barbarij van deze eeuw en wij zullen erg zwak staan, als de belijdenis van de Reformatie voor ons

niet meer leeft. Ridderbos wijst op de toenemende spanningen en het gebrek aan openheid en vertrouwen; op het judiciële en het justitiële functioneren van de belijdenis. De belijdenis heeft een kritische functie, maar daarmede komen de cruciële Vlagen aan de orde.

Het is heel belangrijk, dat deze vragen op (leze wijze - eerlijk en open - worden besproken. De zaak waarom het gaat is het waard van alle kanten te worden overwogen.

H.

Bt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen