DE MILVA

(3.)

In mijn laatste artikel over de Milva heb ik geschreven dat de vele brieven die ik over dit vraagstuk mocht ontvangen tot inhoud hadden dat onze meisjes geen verbintenis mogen sluiten bij de Milva. Na dat ik mijn laatste artikel over dit onderwerp had geschreven heb ik nog vele brieven ontvangen en onder deze laatste brieven was er een van een mevrouw die afwijkt van alle andere brieven. Ik ben in nadere correspondentie getreden met deze mevrouw en ik hoop dat zij mijn brief zal beantwoorden. Misschien kom ik daar in „Daniël" nog wel op terug. Het spreekt van zelf dat ik haar naam niet noem.

Aangezien ik beloofd heb nog enkele brieven te publiceren zo wil ik gaarne mijn belofte bij mijn lezers(essen) inlossen. Ik zal dan ook cle brief van de mevrouw weergeven, misschien zijn er wel meisjes clie deze mevrouw via „Daniël" gaarne willen antwoorden. Zeer zeker reken ik op een antwoord van Dora. En nu enkele brieven.

Geachte Krijgsman,

Met belangstelling heb ik het artikel over cle Milva in Daniël gelezen.

Volgens mij is het ongeoorloofd dat een vrouw zich op het terrein van de man begeeft. Het is te betreuren dat onze Overheid dergelijke dingen toelaat en ik geloof ook niet dat er zegen op kan rusten. De plaats van de vrouw is 1111 eenmaal niet in het leger want dat is onvrouwelijk. Gods Woord geelt clan ook in geen enkel opzicht aan dat een vrouw daar thuis hoort en als we Spr. 31 lezen dan blijkt toch wel duidelijk dat er voor cle vrouw een andere taak is weggelegd. Het zijn dan ook merendeels avonturiertjes clie bij de Milva in dienst zijn en meestal meisjes clie niet tevreden zijn met cle plaats clie ons in de maatschappij is aangewezen en gelijk willen staan met cle man en liefst nog daarboven, 'k Vind het in elk opzicht onbegrijpelijk dat een vrouwelijke officier of i.d. boven manlijke militairen wordt gesteld. Het is iets anders clan een verschijnsel van cle geest van de tijd want tegenwoordig is er weinig

verschil meer tussen man en vrouw, want de vrouw dringt meer en meer op liet terrein van de man, wat haar gedrag betreft. Denk alleen maar eens aan het roken wat tegenwoordig heel gewoon is voor een meisje en wat helaas ook al doordringt bij de meisjes van onze Ger. Gemeenten. Ze gaan met de sleur mee en durven niet meer voor hun principe uit te komen en als je ze durft te waarschuwen dan krijg je een laconiek antwoord van: „het staat nergens in de Bijbel dat een vrouw niet roken mag." Neen, letterlijk staat liet er ook niet in, maar er staat wel dat we de wereld niet gelijkvormig mogen worden en dat is toch duidelijk genoeg. Voor ons is de verantwoordelijkheid toch dubbel daar we onder de Waarheid leven en het ons-Zondag op Zondag wordt voorgehouden.

Er wordt zo gemakkelijk gezegd: „ik ben toch onbekeerd en als ik nog eens bekeerd wordt, dan wordt het wel anders." Maar dat alles neemt onze verantwoordelijkheid niet weg en als wc volharden in de zonde dan zullen we met dubbele slagen geslagen worden. Nu, ik hoop dan ook van harte dat de meisjes die onder de Waarheid leven zich niet voor de Milva interesseren maar laten we tevreden zijn met de plaats die ons als meisjes wordt aangewezen. Er zijn toch vrouwelijke beroepen genoeg en al zijn aanleg en gaven onderscheiden, toch weet ik zeker dat er voor ieder meisje wel een vrouwelijk beroep is. Als ik alleen maar denk aan het enorme tekort aan verpleegsters, zou dat voor veel meisjes geen mooie werkkring zijn? Ja, het is niet gemakkelijk en er wordt veel gevergd, maar het is toch een mooi werk en zo zijn er nog meer richtingen voor onze meisjes maar kies nooit de Milva!!

Hiermede heb ik mijn mening gezegd en ik hoop niet dat ik te bruut ben geweest.

Deze brief was van een zuster uit een ziekenhuis.

Hartelijk dank zuster!

Ik heb nu enkele brieven geplaatst contra de Milva en ik wil jullie nu ook de brief laten lezen van die mevrouw. Na haar eerste brief heb ik nog een tweede ontvangen en naar aanleiding hiervan ben ik in correspondentie met die mevrouw getreden. Hier volgt dan haar eerste brief.

Geachte Krijgsman,

Met grote verbazing heb ik het laatste nummer van Daniël gelezen, waarin U

meisjes en vrouwen vraagt hun mening te zeggen over de Milva. Maar meneer Krijgsman, als U daar maar geen spijt van krijgt!

Iloe durft U zomaar „de vrouw" aan het woord te laten in zo'n degelijk blad als Daniël? Bent U dan niet van mening dat de vrouw in het gezin thuis hoort en alleen maar behoeft te koken, te naaien en te stoppen, de kinderen op te voeden en het huis schoon te houden? Als ik uw stukje goed begrepen heb blijkbaar wel, want U heeft het nogal over de „roeping" en de plaats van de vrouw in het gezin, enz. U gelooft daar blijkbaar in. (Ja, van harte, Kr.) Nu, het spijt me maar ik niet. Zeker, als een meisje trouwt, zal ze zich in de eerste plaats aan haar man en — eventueel — kinderen wijden, en andere ambities moeten dan op de tweede plaats komen. Maar.... het is nu eenmaal zó, dat niet ieder meisje de mogelijkheid geboden wordt te trouwen, dus moeten die meisjes in hun eigen onderhoud voorzien of, met andere woorden, voor zich zelf zorgen. Evengoed de meisjes die werken moeten om te kunnen sparen, waarom zou zo n meisje niet bij de Milva gaan? U geeft ons de raad Spr. 31 te lezen alvorens te antwoorden op „Dora's" vraag. Nu dat heb ik gedaan maar ik kan werkelijk niet begrijpen wat dat met de Milva te maken heeft. Spr. 31 bezingt de lof van de deugdzame huisvrouw, 't Begint in vers 10 met de vraag: „Wie zal een deugdelijke huisvrouw vinden? " Die zijn er inderdaad weinig, dat weten we allemaal wel.

En verder beschrijft het de deugden van een goede huisvrouw, daar ben ik het volkomen mee eens. Maar niet elke vrouw is een huisvrouw of moeder. Wat moeten dan die duizenden andere vrouwen? Het is waar dat er genoeg specifiek vrouwelijke beroepen zijn, maar als een meisje daar nu niet voor voelt, geen aanleg voor heeft. Ik weet werkelijk niet wat voor kwaad erin schuilt bij de Milva of Marva te zijn.

Misschien is het wel zo dat het werk wat een Milva doet evengoed door mannen of jongens gedaan kon worden, maar er is een overschot aan vrouwen dus waarom zouden die zich ook in het leger niet verdienstelijk kunnen maken? Ik ben het zeer zeker niet met Dora eens als ze denkt dat meisjes die een meer vrouwelijk beroep hebben (waarom wordt de Milva eigenlijk als onvrouwelijk betiteld? ) nuttiger zouden zijn dan de meisjes „in dienst". Het is immers zó, dat elk mens op zijn eigen speciale plaats nuttig is wanneer hij al zijn krach ten inzet en nauwgezet het werk doet dat hem opgedragen wordt. Wat dat voor werk is, doet niets ter zake.

In Spr. 31 staat nog iets heel belangrijks en wel in het 30e vers, dat geldt voor ons allemaal of we nu dienstbode zijn of Milva.

Ik geloof dat we daar eens wat meer aan moesten denken, want daar komt het uiteindelijk maar op aan. Als je dienstmeisje bent in een degelijk Christelijk gezin is het zo moeilijk niet om voor je geloof te durven uitkomen. Op school en kantoor gaat het al veel moeilijker en bij de Milva is het wel zeer moeilijk. Daarom zou ik een meisje dat zwak staat op dat punt, niet raden dienst te nemen bij de Milva, maar kwaad, neen dat kan ik er beslist niet in zien.

Er zou nog heel wat over dit onderwerp te zeggen zijn maar dan wordt de brief te lang dus ga ik maar eindigen. Tot zover de brief.

Ik heb de lezers nu pro en contra gegeven. Mijn volgende artikel kan niet gewijd zijn aan de Milva. Ik heb een brief van een sergeant ontvangen en die wil gaarne antwoord hebben in „Daniël". Welnu, hij krijgt dit antwoord D.V. in ons volgende nummer.

Na het aantwoord aan de sergeant hoop ik mijn mening te geven over de Milva.

Allen hartelijk gegroet van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen