Het anti-theocratisch koningschap

Het anti-theocra De vorige keer zagen wij, dat het verlangen van Israël naar een koning een verwerping van de Theocratie was.

Nochtans heeft God de begeerte van het volk ingewilligd. Nu zien wij:

I. Saul wordt als koning aangewezen en gezalfd.

a. De leiding Gods hierin.

In hoofdstuk 9 wordt ons beschreven op welke wonderlijke wijze Israël aan zijn eerste koning gekomen is.

Een onschuldig voorval n.1. in het leven van een zekere Kis, namelijk het weglopen van zijn ezelinnen, doet diens zoon Saul, die de ezelinnen moest gaan zoeken, in aanraking komen met de profeet Samuël.

Daar God het Samuël had geopenbaard, dat de toekomstige koning van Israël een jongeling zou zijn, die naar de weggelopen ezelinnen zou vragen, heeft Samuël aanstonds in Saul de toekomstige koning herkend, hem als zodanig al van stonde af eer bewezen en nadat hij de nacht bij hem had doorgebracht, de volgende dag tot koning gezalfd. Zo zien wij

b. Saul tot koning gezalfd.

De zalving onder het Oude Testament betekende twee dingen n.1. 1. De verordinering tot het ambt. De zalving pre-dikte, dat God Zelf zo iemand tot dat bepaalde ambt verordineerd had.

2. De bekwaammaking tot het ambt. Immers de zalfolie, waarmee iemand gezalfd werd, was een beeld van de Heilige Geest, die op de gezalfde zou komen, om hem te bekwamen tot zijn ambt. Zo werd dus ook Saul gezalfd. Om te doen uitkomen, dat deze zalving van God is, voorspelt Samuël enige ontmoetingen op Sauls weg naar huis, die werkelijk zo uitkwamen.

c. Saul tot koning uitgeroepen.

Saul doet zich eerst van een heel gunstige kant kennen. Na zijn zalving werpt hij niet zichzelf als koning op, maar wacht op de roeping Gods.

Die roeping tot zijn koningschap verkrijgt hij te Mispa, waar Samuël het volk heeft laten samenkomen.

Toen daar bij die samenkomst te Mispa tussen de stammen geloot werd, werd de stam van Benjamin aangewezen. Vervolgens moest het geslacht worden aangewezen, daarna het huisgezin en uit het huisgezin de persoon.

Achtereenvolgens viel het lot toen op het geslacht van Matri, het huisgezin van Kis, de persoon van Saul.

Saul had zich in verlegenheid verborgen achter de vaten, maar als hij gevon-

den is, wordt hij als koning uitgeroepen en gehuldigd.

Saul trad echter niet eerder als koning op, vóór de Heilige Geest hem daartoe aandreef.

Dit gebeurde toen de ammonietische koning Nahas Israël bedreigde en hij de mannen van Jabes het rechteroog wilde uitsteken.

Toen trad Saul voor het eerst als koning op. Met een groot leger ging hij op Nahas af cn versloeg hem. Na deze overwinning is de koninklijke waardigheid te Gilgal aan Saul bevestigd.

II. Sauls regering anti-theocratisch.

A. Zijn ijver voor de icet. In het begin van zijn regering heeft Saul veel ijver voor de wet aan de dag gelegd. Er zijn verschillende goede dingen van Saul te noemen. Hier volgen enkele:

a. Zijn uitroeien van de tovenaars en de waarzeggers (1 Sam. 28 : 9).

b. Zijn raadplegen van de Urim en Thummim. (1 Sam. 14 : 37 en 28 : 6).

c. Zijn bezorgdheid voor de overtreding van de wet omtrent het bloed (1 Sam. 14 : 34).

d. Zijn heilig houden van de eed. Hij wil er zelfs zijn zoon voor opofferen (1 Sam. 14 : 44).

e. Zijn viering van de feesten aan het hof (1 Sam. 20 : 24).

B. Toch ongehoorzaam, daarom antitheocratisch.

Saul stelde ondanks al het goede, dat wij noemden, toch zijn wil boven Gods wil.

Zijn ongehoorzaamheid blijkt:

a. Uit zijn offeren. Hij stelde het offer boven de gehoorzaamheid (1 Sam. 13).

b. Uit het sparen van koning Agag en het beste en naast-beste van het vee.

C. Daarom verworpen.

a. Aanzegging van Samuël. Vooral om dit eigenwillige handelen, waarin een uiting lag van het zich van God losmaken, heeft de Heere Saul verworpen en moest Samuël hem aanzeggen, dat zijn koninkrijk niet bestendig zou zijn.

b. De openbaring van die verwerping. Wij zien vanaf dit ogenblik de Geest van Saul wijken en hij wordt dan door een boze geest verschrikt.

Vragen:

1. Weet je meer voorbeelden ervan, dat gewone voorvallen in het leven, zoals het weglopen van ezelinnen, aanleiding kunnen zijn tot belangrijke gebeurtenissen?

2. Mochten de Gibeonieten uitgeroeid worden?

3. Waarom mocht Saul niet offeren en Samuël wel?

4. Hoe verklaren we de schijnbare tegenstelling tussen Gen. 6:6 en 1 Sam. 15 : 29?

5. Er is bij Saul sprake van verandering des harten (1 Sam. 10 : 9) en ook van het bezitten van de Geest des Heeren. Hoe moeten wij dit zien?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen