VERVULLING

Een klein berichtje in de krant: „Bijbel in 1431 talen". „In het jaar 1970 werden bijbelgedeelten gepubliceerd in acht talen waarin nog nooit enig gedeelte van de Bijbel was uitgekomen ..." En verder: „Meer dan 95% van de wereldbevolking kan de Bijbel nu in de eigen taal lezen . .." De ander vijf procent spreekt duizend kleine taaltjes..."

Een enkele ervaring in Indonesië: Een avondmaalsdienst in Toradjaland. Onder de bruinroestige golfplaten van het eenvoudige gebouwtje zindert de hitte. We zijn over de halvemeter brede sawahdijkjes gekomen en hebben door stroompjes geschuifeld. Voor in het gebouwtje staat een kleine tafel wat wiebelig op de aangestampte aarde. Wijnkan, bord en beker zijn van het meest eenvoudige materiaal. Van de taal die gesproken werd begrepen we niets, (in de kampongs worden de kerkdiensten niet in het Indonesisch maar in de Toradja-taal gehouden). En toch gaat er een wonderlijke gewaarwording door ons heen: daar zitten we .. . bruin en blank, een rijke grootsawahbezitter naast zijn arbeider.... en samen ervaren we de gemeenschap met Christus én met elkaar.

De taalbarrière valt weg. Het rasonderscheid wordt opgeheven. Standsverschillen (in het gewone leven nog van groot belang geacht) gelden niet meer. De woorden die we niet verstaan, worden verwisseld voor tekenen die we zien en begrijpen: „Dit is Mijn lichaam ... dit is Mijn bloed!

Enkele maanden later zijn we samen in het bekende witte kerkje van Rantepao. De avond is al gevallen. Omdat het beetje elektriciteit zo zwak is dat het steeds aan en uit gaat, wordt er een petroleum-vergaslamp op de kansel gezet. Hij ruist erg en geeft veel warmte af, maar een andere manier is er niet.

Ds. Lebang leidt deze dienst waarin ook het Heilig Avondmaal bediend wordt. Nu kunnen we gelukkig ook de inhoud van de preek en de liturgie volgen, omdat deze in de Indonesische taal worden uitgesproken. Na de inleidende preek zit de gemeente aan. We zien aan de tafel de leidinggevenden van de kerk naast een dienstmeisje dat pas belijdenis heeft afgelegd. We zien het donkere kostuum van een Hollander naast de fleurige kleding van een Toradjavrouw. Woord en beeld spreken van het wonder van Gods liefde in Zijn Zoon.

Makassar, 28 november. Op deze zondag zal onze medezendingsarbeider en vriend Ds. Schipper voorgaan in een Chinese dienst, (in geheel Indonesië, en dus ook in Makassar wonen veel Chinezen) Ds. Schipper spreekt in het Indonesisch, dat vertaald wordt in de radde taal van de Chinezen. Na de preek en het formulier, viert deze gemeente het Avondmaal. De inhoud van deze viering is gelijk aan die in het Westen (en de kerken die de westerse vorm overnamen) de vorm is iets anders. Geen staafjes brood doch enkele grote schalen met cracker achtige stukjes voedsel, geen grote kelken met donkerkleurige wijn doch bladen vol kleine glaasjes met een soort limonade, voor elk gemeentelid dat deel wenst te nemen aan deze viering één. De gemeente blijft op haar plaats zitten, ouderlingen en diakenen delen eerst het voedsel uit. Als allen dit hebben spreekt de voorganger de instellingswoorden, breekt een stukje en eet samen met de gemeente. Ditzelfde heeft daarna plaats met de drank. Chinees, Indonesiër een Engelse familie en Nederlanders. . . samen gedenken zij de dood des Heren. Twee talen begeleiden het ene beeld. Brood en cracker, limonade en wijn. .. zij zijn het teken en zegel.

Precies één week later ben ik Djakarta. Op zondag gaan we naar de dichtsbijzijnde kerk in deze immens grote wereldstad. Het blijkt een kerkgebouw van de Javaanse Kerk te zijn. Wanneer we nog maar even binnen zijn, zien we een lange tafel gedekt staan. Zou ook hier het Avondmaal gevierd worden? We vragen het aan degene die naast ons zit. Ja... één maal per maand wordt in deze Javaanse gemeente prediking van het Woord bekrachtigd door het sacrament . . en dit vond altijd plaats op de eerste zondag van de maand. Zo ook deze zondagmorgen. We worden er stil van. Niets bij geval, gaat het door ons heen.

Even is er de merkwaardige verschijning van de voorganger: de gehele dienst draagt deze een bruine „muts". Zal de toga, die in verschillende kerken van het Westen gebruikt wordt in de eredienst, net zo'n „vreemde" indruk maken op een oosterling als deze duidelijke oosterse hoofdtooi op een westerling? Ik mijmer daar even op door. .. wat is het goed om in de eredienst orde en verantwoorde gewoonte en gebruiken te hebben, maar toch wat zijn ze betrekkelijk. Het Joodse volk kende het brood.. . kende de wijn, en Christus heeft beide geheiligd tot teken en zegel van Zijn lijden en sterven. Het zou dwaasheid zijn om in landen waar dit voedsel en deze drank bekend is eri dagelijks gebruikt wordt, andere tekenen te nemen. Maar wat zou er op tegen zijn als een bepaald volk, dat nog nooit van brood gehoord heeft het dus ook niet weet te bereiden een ander voedsel kiest, dat dagelijks gegeten wordt in het gewone leven? Waarom zou een christelijke gemeente ergens diep in het binnenland niet een rode vruchtensap mogen drinken aan de tafel des Heeren, als daar wijn totaal onbekend is? Ik denk daar nog wat op door in die Javaanse dienst. We hebben daar gelegenheid voor, omdat we ook deze keer de taal niet verstaan. Het Javaans is één van de vele talen in het éne Indosesië.

Enkele woorden en klanken vangen we op. De liturgie is uitgebreider dan in onze eigen Toradjadiensten. De korte preek is naar aanleiding van Ps. 23 : 1 „De Heere is mijn herder. .." Na het formulier nodigt de predikant enkele uit de gemeente voor aan tafel te komen zitten. Terwijl een tiental gemeenteleden hieraan gevolg geven, stellen de ambtsdragers zich achter de tafel op. Als de predikant de instellingswoorden uitspreekt nemen zij ieder een schaal met stukjes brood, en delen dit uit aan de gemeente die rustig blijft zitten, (op de wijze van collecteren, ieder geeft de schaal door) Alles verloopt zeer stijlvol en rustig. Geen enkele haast is te bespeuren. Nadat ieder die dit begeert, gegeten heeft, spreekt de voorganger de dankzegging uit, waarna ouderlingen en diakenen grote kelken met wijn bank voor bank doorgeven.

Het is een prachtige grote kerk. Zeker 800 mensen zijn er deze morgen. We weten niet hoeveel er aan deze viering deelnamen, wél dat alles in volkomen rust plaatsvond. Dat geeft ons de gelegenheid wat te mediteren over dit wonder van de gemeenschap met de levende Heere Jezus Christus én met elkaar. Onweerstaanbaar dringt het woord uit de Openbaring aan Johannes zich aan ons op: een grote

schare die niemand lellen kan. .. uit alle geslachten en volken en talen..." Bijna onbewust gaat dan de meditatie over in aanbidding:

„Waar is ooit de mens gevonden, die dit wonder kan doorgronden!”

Een klein berichtje uit de krant.. . een enkele ervaring. . . samen dringen ze tot dankzeggen voor de onverwoordbare trouw aan God, voor de „voorlopige" vervulling van dat visioen aan Johannes:1431 talen. . . Dankzegging voor de voortgang van het Evangelie.. . onweerstaanbaar; onder de Aucca's in de bijna ondoordringbare bossen van Zuid-Amerika, onder de Papoea's in de oerwouden van West-lrian, in de grote steden als Djakarta en Amsterdam, in de donkerste buurten van Chicago en Hongkong. Soms is er ook in de zendingsdienst de teleurstelling: en tanende gezondheid, niet Zó kunnen werken als je graag zou willen, het wegvallen van medezendingsarbeiders, voortijdig vertrek van vrienden. Maar deze teleurstellingen gorden overwonnen door de voortgang die God zelf maakt:95 % van de wereldbevolking kan de Bijbel of een gedeelte ervan in de eigen taal lezen. Onvoorstelbaar is dat voor ons mensen. .. het begint je te duizelen als je de namen ziet: et Pusthu, Japans, Chinees, Toradja's, Javaans, Indonesisch, het Swahili, Schoa, Koreaan, Thai, het Hindi, het.. .het.. . De vreugde in deze dienst te mogen staan wint het van de menselijke tekortkomingen.

We hopen en wensen dat U allen in Nederland en wij hier in Indonesië de kracht en de gezondheid mogen ontvangen in deze arbeid getrouw te zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen