Nationaal Park-Kennemerland

N ationaal Park Zuid-Kennemerland bestaat grotendeels uit jonge, kalkrijke duinen en daarnaast het strand en de strandvlakte bij IJmuiden. Die vlakte is ontstaan door de verlenging van de Zuidpier. De begroeiing is afhankelijk van de ligging ten opzichte van zon en zeewind en de hoogte van het grondwater. Vandaar de grote variatie. In de zeereep vinden we de pioniersplanten (duinvormers), zoals biestarwegras, helm (aangeplant) en zeeraket, die met hun uitgebreide wortelstelsels het zand vasthouden. Vlak achter de zeereep is de begroeiing schaars: duingras. vlier, bramen en duindoorns. Naarmate we meer landinwaarts gaan, waar het klimaat milder is, wordt de begroeiing dichter. Er staan veel struiken, zoals kardinaalsmuts, meidoorn, liguster en hondsroos. De bodem is rijk begroeid met hondsdraf, braam, zenegroen en driedistel. Nog verder naar het oosten, in de binnenduinen, liggen de eiken- en beukenbossen. Hier zijn de meeste van de zeven ingangen te vinden. Er zijn wandel-, ruiter- en fietspaden aangelegd. Aan de zeeweg in Bloemendaal ligt een fraai bezoekerscentrum, "de Zandwaaier", met een expositie over de duinen.

Roerdomp
In de binnenduinen verblijven de meeste vogels. Van half april tot eind mei word je vooral in de vroege ochtend begroet door vogelgezang van onder andere nachtegalen, lijsters, heggenmussen, vinken, fitissen, roodstaarten en Vlaamse gaaien. De bonte en groene spechten roffelen er lustig op los en begeleiden je op je wandeling. Hier broeden ook de meeste roofvogels, zoals sperwers, haviken, uilen en bui zerds. Ze houden behoorlijk huis in het muizen-, vogel- en konijnenbestand. In het middenduin broeden kneuen, roodborsttapuiten, grasmussen, paapjes (schaars) en een enkele boomleeuwerik. De strook achter de zeereep herbergt minder vogels. Wel is de zeereep belangrijk voor trekvogels. Omdat er de laatste jaren minder water wordt onttrokken aan de duinen, is het grondwaterpeil gestegen. Er zijn weer duinmeertjes en drassige duinvalleien ontstaan. Hier groeien bijvoorbeeld de watermunt, de parnassia en eht duizendguldenkruid. Ook de vogelstand profiteert van de nieuwe situatie, met soorten als watersnip en roerdomp.

Reeën
In de jaren vijftig werden de duinen door de waterwinning zo droog, dat bomen en struiken verdwenen. Toen werd begonnen met infiltratie van oppervlaktewater uit de Rijn. Samen met de luchtvervuiling zorgde dit voedselrijke water voor verruiging van de begroeiing. Om dit in de hand te houden en vergrassing tegen te gaan, worden vlakke gedeelten afgemaaid en zet men hier en daar grazers uit, die het taaie gras verorberen. Veel viervoeters herbergt het park niet. Konijnen zijn er het meest. Ook de vos is een bekende, maar bij de duinbeheerders niet zo'n geliefde verschijning, gezien zijn voorkeur voor op de grond broedende vogels als fazanten en scholeksters. Als het mee zit, kun je wel eens een of meer reeën tegenkomen, vooral in de vroege ochtend of tegen de avond. Overdag verschuilen ze zich in de bossen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen