Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Even langs bij 90-jarig kerkenraadslid A. de Wit

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Even langs bij 90-jarig kerkenraadslid A. de Wit

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hij had een Mitsubishi en die was zo klein „dat ik er achteruit in moest kruipen. Hij ging ook vreemde dingen doen." Adrianus (Jos) de Wit aarzelde niet lang en schafte een groter vervoermiddel aan. De vitale 90-jarige runt zijn eigen huishouden nog en verzorgt binnen de kerkeraad van de Oud gereformeerde gemeente van Hendrik Ido Ambacht nog de boekhouding van de diakonie. De auto is onmisbaar voor De Wit. „Ik heb een versleten knie. Zonder auto kom ik nergens. Alleen het kleine eindje naar de kerk loop ik 's zondags wel." Sinds 1983 is hij weduwnaar. Zijn vrouw was vele jaren ziek geweest. „In het begin van haar ziekte heeft ze me koken geleerd. Dat doe ik nu nog altijd zelf." Ook een deel van de was doet hij zelf Een schoondochter komt 's woensdagsmorgens stofzuigen, de ramen wassen en het bed verschonen, „want ik heb twee linkerhanden."

Schuurkerk
De Wit is Ambachter van geboorte. Hij werd in 1905 nog in de Hervormde Kerk gedoopt, maar zijn grootvader C. Scheurwater was inmiddels begonnen thuis preek te lezen. Langzaam maar zeker groeide het leesgezelschap uit tot gemeente. De kerkdiensten werden later gehouden in een houten schuur. Jos de Wit had op zesjarige leeftijd al diepe indrukken van dood en eeuwigheid. „Ik voelde dat als ik zo zou doorleven, het voor eeuwig omkomen zou zijn. Later ging ik werken en onder invloed van een collega die de wereld volop diende, werd ik zoetjesaan meegesleurd.
Rond mijn 22e jaar preekte ds. H. Vlot echter voor het eerst op 't Ambacht. Hij heeft toen zijn weg verteld. Dat was een dienst die bijna drie uur duurde. Ik werd daar zo'n liefde in gewaar, dat ik niet meer zo verder kon leven. Ik voelde dat het leven buiten God nameloos ongelukkig was. Veel is daarop gevolgd, en dan heb ik weleens geloofd datjezus ook voor mij aan het vloekhout gehangen heeft, maar als dat weg is, is het soms zo'n onmogelijke zaak om zalig te worden. Als ik 's avonds mijn knieën buig, is het mijn gebed of God nog eens orde op zaken wil stellen, of Hij naar zo'n zondig mens zou willen omzien

Kerkeraadslid
De Wit trouwde in 1936 en vestigde zich in Capelle aan den IJssel. „Mijn vrouw kon er echter niet wennen. Onze gedachten waren nog vaak in ons geboortedorp. Ik werd erbij bepaald dat ik weer in 't Ambacht terecht zou komen en dat ik hier de kerk zou mogen dienen. Dat is ook gebeurd. In 1946 kwamen we hier weer wonen. Drie jaar later werd ik secretaris van de bouwcommissie voor de nieuwe kerk." Toen het gebouw in februari 1952 geopend werd, trad het bestuur af en werd een nieuw kerkbestuur of kerkeraad gekozen. Ook De Wit werd gestemd. „Ik kreeg toen vrijmoedigheid om het aan te nemen."
Bijna veertig jaar was hij scriba. „In 1991 ben ik daarmee gestopt. Ik word aan één kant wat doof en als scriba moet je alles goed kunnen volgen. Ik ben vervolgens penningmeester van de diakonie en tweede scriba geworden." Dat betekent ook dat hij in zijn Fiat de bejaarden bezoekt, die vanaf hun 80e elke verjaardag een fruitbak van de kerkeraad krijgen. „Zo houd je tenminste wat contact, want hele dagen binnenzitten is ook wat!" Uit elkaar De Ambachtse kerkeraad bestaat uit twee ouderlingen (waarvan er één eerst diaken was) en zeven bestuursleden. De Oud gereformeerde gemeente die De Wit inmiddels 43 jaar dient, behoort tot een (officeel naamloze) groep kerken die ontstond rond de predikanten B. Sterkenburg, H. Stam en J.H. Bogaard. „Die groep ligt nu helemaal uit elkaar. De enige predikant is ds. M. van Roon in Capelle, en die preekt niet overal. Er worden ook geen meerdere vergaderingen meer gehouden. Jammer is dat, want ik vond die vergaderingen heel leerzaam." De Wit is in zijn drukke leven ook nog secretaris van de woningbouwvereniging, 23 jaar schoolbestuurslid (eerst secretaris, later voorzitter) en enkele jaren SGP-raadslid geweest.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 12 juli 1995

Terdege | 72 Pagina's

Even langs bij 90-jarig kerkenraadslid A. de Wit

Bekijk de hele uitgave van woensdag 12 juli 1995

Terdege | 72 Pagina's