DE ONTMOETINGSDAG OP ZATERDAG 16 APRIL TE SLIEDRECHT

Vrienden van „Bewaar het Pand”!

Vriendent!.....

Ja natuurlijk, dat spreekt jullie aan. Want als je geen vriend' bent van „Bewaar het Pand”, dan zit het natuurlijk niet goed. Als ik het zó schrijf, dan bedoel ik daarmee natuurlijk niet alleen, de krant, die deze naam draagt, maar de zaak, die er door aangeduid wordt. Nu, daar moet iedereen een vriend van zijn.

En gelukkig, dat zijn er toch nog velen. Hoeveel?

Ik weet het niet. Ik ben geen hartekenner. Maar laat het door uw komst blijken, dat ú het bent. Het is al sinds jaren gewoonte dat er zulk een ontmoetingsdag gehouden wordt. En dan wel twee maal in een jaar. Degenen, die met de gang van zaken op de hoogte zijn, weten wel hoe het er op zulk een dag naar toe gaat. De vrienden komen uit het noorden en het zuiden, het oosten en het westen. Met geen, ander doel, dan om elkander te ontmoeten. Ja, te ontmoeten, rondom het Woord van God, en dan in het huis van God. Kunt ge u iets rijkers voorstellen?

Nu kan het natuurlijk gebeuren dat men op zulk een dag wel elkander ontmoet, zonder dat men nog de Heere Zelf ontmoet. En dan ja, dat moet ik jullie toegeven, dan is het maar armoe!

Vrienden!......... als jullie claarom komen, vergeet dan vooral niet, om om-de-inkomst-des-Heeren te vragen. Want dat maakt tenslotte de dag onvergetelijk. Er zijn er, die vanuit het verleden, van zulk een „onvergetelijke dag” kunnen getuigen. We zullen hopen dat dit getal dit jaar groeien mag. Hoe het verder op zulk een dag verloopt, daar bent u, als u het nog niet wist, inmiddels al over ingelicht.

Men hoopt te Sliedrecht u (jullie) een warme ontvangst te bereiden. En ik moet zeggen, dat kun je de Sliedrechters wel toevertrouwen. Het zijn onbaatzuchtige mensen. Ik bedoel, wat hun verhouding ten opzichte van ons streven betreft. Er wordt geen cent aan verdiend, en ze lopen toch warm voor de zaak. Ik vertrouw dat dit niet alleen van de Sliedrechters gezegd kan worden. Dat er nog meerderen (velen!) zijn, zal op die dag wel blijken.

Wie de sprekers zijn, is ook al lang bekend. Ik behoef ze dus niet te noemen. Ten overvloede zal de eindredakteur dat nog wel eens doen. Zoals u ook weet, behoren wij daar daar ook bij. En wie zijn wij?

Verschillenden hebben ons gevraagd: waar we 't over denken te hebben. Dat is jaarlijks weer een terugkerende vraag. Je moet natuurlijk steeds weer wat nieuws op tafel zoeken te brengen. Ik had daarom gedacht dit jaar te spreken over : „HET HUIS DES GEBEDS — EEN KUIL VAN MOORDENAARS”.

Als je het zo ziet staan, dan zou je er van schrikken. Misschien denkt deze of gene wel: Als het zo gesteld is, dan geloof ik maar dat ik thuis blijf, want dat wordt me te gevaarlijk.

Ik wil de vreesachtigen een beetje gerust zoeken te stellen, want we komen daar echt wel vredelievend samen. Alhoewel......... laten we maar niet te hoog van onszelf opgeven, want wat leeft er niet in het hart van een mens? Een ieder die zichzelf kent, weet er iets van.

En toch......... dat is de andere kant van de zaak, wat zou het een voorrecht wezen, als je er je leven mocht leren verliezen, om het dan door het geloof te vinden in een Ander.

Meer ga ik daar nu niet over schrijven. Bovenstaande is slechts als een opwekking bedoeld. Voor de vrienden is het een overbodige opwekking. Doch wie weet waarvoor het nog dienen kan.

Laten we zeggen: D.V. tot 16 april 1977 te Sliedrecht.

Jullie aller vriend,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen